Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

donderdag 24 juni 2010

En de route van gisteren andersom



En dan komen er onherroepelijk de laatste dagen. Morgen belooft het weer warm te worden en de laatste dag willen we eigenlijk lekker rustig aan doen. Maar vandaag toch weer lopen. Eigenlijk vonden we het gisteren maar stom, dat we het goede pad niet konden vinden. We lopen namelijk een route, uitgezocht op de kaart, maar zetten dan routepunten uit op de telefoon van Leo, waar een routeplanner op zit. Deze routeplanner geeft zelfs paden aan die niet op de plattegrond van Zakynthos staan. Je begrijpt dat we dus leuke, achteraf routes kunnen opzoeken en ook niet bang hoeven te zijn om te verdwalen. Maar soms gaat het een beetje fout, zoals gisteren. Door allerlei oorzaken kan het GPS signaal afwijken en dan vertelt de routeplanner ons dat we verkeerd lopen en een pad verder moeten hebben. Als dan de batterij bijna op is, moet je toch maar geen risico nemen en gewoon de bekende weg nemen.

Maar terug naar vandaag. We gingen de route gewoon de andere kant op lopen. En het klopte helemaal. De paden lagen op de plaatsen waar we dachten dat ze moesten zijn. Het was opnieuw een geweldige wandeling. Vanuit het plaatsje hier verder op, de berg op, dan langs de bergrug verder wandelen en kilometers verderop nog een heel stuk omhoog, om dan langzaam weer af te zakken naar de laagte. Waar we gisteren de weg kwijtraakten, was ook nu het GPS signaal in de war, maar nu hoefden we alleen maar naar beneden en dat is toch simpeler.

En dan echt de laatste kilometers naar ons huisje voor 4 weken. Maar het is bijna om, nog 1 dag hier genieten. Ja, en dan verder in Nederland, maar ook daar "Pluk de Dag".


woensdag 23 juni 2010

Weer regen en opnieuw kilometers gemaakt


En de temparatuur is een eind gezakt, vannacht waren er weer buien en ook vanochtend was het grijs. Maar tegen de middag waren er al weer hele grote stukken blauw te zien. Het weer was dus opnieuw heel goed voor een mooie wandeling. Ook was de lucht helder en dus waren er weer mooie vergezichten. We zijn langs de berghelling zuidwaarts gelopen. Het plan was om vanuit Kalithea de helling op te lopen en dan bovenlangs terug te komen. Maar we konden het goede pad niet vinden en dus zijn we dezelfde weg terug gelopen. Maar een dorp verderop vonden we een smal weggetje wat toch omhoog ging en dat zijn we opgelopen. En ja hoor, we kwamen nu op het pad terecht waar we eerder al op hadden moeten komen. Omdat het zo helder was hadden we hele mooie uitzichten. De voeten worden wel goed gevoeld nu. Opnieuw bijna 14 km en vier en een half uur gelopen. Heerlijk!!!!










dinsdag 22 juni 2010

Buien en mooie wandeling


Gisteren was het al duidelijk, de hittegolf was over. Het was gisteravond niet meer zo heel erg warm en ook vannacht viel de warmte mee. Vanochtend kregen we een paar flinke buien mee, maar na de middag klaarde het al snel op. De bedden bij het zwembad waren allemaal kletsnat en dus vatten we het plan op om maar weer een mooie wandeling te maken.


We zijn via een omweg, tussen de olijfbomen door naar Alykes gelopen en vandaar wilden we gaan kijken of we bij een paar huizen konden komen die we vanuit ons huisje, aan de andere kant van de baai kunnen zien. Dat is helemaal gelukt en dus zagen we nu de baai vanuit een andere hoek. Langs heel veel smalle weggetjes zijn we verder gelopen en hebben een heerlijke sorbet gegeten tussendoor. Daarna langs de druiven en olijven onze weg weer terug gevonden. Bijna 14 km was het loopje, omhoog en omlaag. We zijn blij met dit plekje.






maandag 21 juni 2010

Nogmaals door het achterland


Wat we gedacht hadden in de eerste week hebben we nu gedaan. Het was wat bewolkt vanochtend, de hittegolf is voorbij, dus hadden we besloten om een van de eerste wandelingen over te doen. Het was redelijk helder weer en we hoopten op mooie uitzichten.
We hebben inderdaad weer mooie plekjes gezien. Eigenlijk raken we niet uitgekeken en het relaxte griekse leven bevalt ons uitstekend.
Maar langzamerhand gaan we toch aftellen. Voor hoeveel dagen hebben we nog broodbeleg nodig, hebben we vlees genoeg, moeten we nog wat drinken kopen, nog een flesje wijn of ouzo? Ja, aan al het goede komt een eind. We hebben nog 4 dagen en we gaan nog meer wandelen, want de komende dagen lijken bewolkt te worden, dus een mooie kans om nog wat te lopen.
Wat we wel iedere dag doen: grieks leren. We hebben flink wat lessen bij ons en langzamerhand kunnen we die vreemde griekse letters echt lezen. Ook een beetje verstaan en een beetje spreken. Het wordt veel oefenen in de komende tijd.
Dus lieve mensen : Καλή μέρα και αντίο, oftewel goededag en tot ziens




vrijdag 18 juni 2010

Met het autootje 2




Vandaag hebben we een hele leuke dag gehad. We hadden weer een autootje gehuurd en zijn begonnen met het verkennen van de noordelijke kant van Zakynthos. We hebben zoveel mogelijk hele kleine weggetjes gereden. Over de bergrug in het midden van het eiland heen en toen naar een aantal dorpjes. Loucha en Giro liggen daar, dat zijn twee dorpjes die niet zijn getroffen door een grote aardbeving enige tientallen jaren geleden. En dus ziet het er daar nog uit zoals het echt vroeger was. Een heel groot deel van Zakynthos is bij die aardbeving verwoest en moest dus herbouwd worden, maar een aantal kleine dorpjes niet. Heel leuk om doorheen te lopen en je eeuwen terug te wanen.
Natuurlijk zijn we ook op toeristische plekjes geweest, zoals het uitzichtpunt op het scheepswrak strand. Het is een geweldig plaatje, ook heel beroemd. Maar eigenlijk is het niet meer dan een roestig oud schip, waar idiote toeristen naar komen kijken. Maar eerlijk is eerlijk, het ziet er schitterend uit van bovenaf. Opnieuw overal photoshop-blauw water. Maar het is echt niet veranderd.
Souvlaki gegeten in een taverne, wat gedronken in een andere, zo kom je nog eens ergens. Toen we om ongeveer half 5 weer bij ons huisje in de buurt kwamen, zijn we gewoon doorgereden naar de oostelijke kant van het eiland, om daar ook nog wat rond te rijden. We hebben inmiddels in de gaten dat Zakynthos niet echt groot is, maar toch wel te groot om alles te belopen. Maar op deze manier gaat het prima, zo nu en dan een auto en de rest met de benenwagen.








dinsdag 15 juni 2010

Heerlijke boottocht bij 34 graden

Ja, we hebben ze gezien en gefotografeerd als bewijs dat ze er echt waren.
Maar goed, eerst het begin van de dag. We hadden dus een boottocht geboekt rond de zuidkust van het eiland en helemaal geen verkeerde timing, want we zitten midden in een hittegolfje. Al een paar dagen stijgt het kwik tot boven de 30 graden, dus geen slechte dag voor een boottocht. Vanochtend om 5 voor 10 zouden we worden opgehaald, dat wachten duurde tot bijna half 11 en toen werden we gebeld dat de bus er echt aankwam. Deze chauffeur had waarschijnlijk grondig de pest in dat hij te laat was, en daarom reed hij als een idioot over de smalle wegen van Zakynthos. Maakte 3x een noodstop om een ongeluk te vermijden en haalde in over een wat bredere 2-baansweg, waar iemand te langzaam reed volgens hem, maar waar gewoon heel veel tegenliggers reden. Een beetje murw kwamen we uit de bus, waar we toch even geklaagd hebben tegen de reisleidster. Zij maakte er wel meteen werk van.
Na dit knullige begin volgde er een geweldige tocht. Eerst naar de Blauwe Grotten van Keri, daar ook heerlijk in zee gezwommen. Daarna naar Marathonisi, een eiland voor de kust. Ook daar weer gezwommen.
Ja en toen op zoek naar de schildpadden. En ze waren er, groot en klein. Heel mooi.
Op de zuidelijke strand van Zakynthos kun je ze niet volgen, want die stranden zijn beschermd en op veel van die stranden mag je in deze tijd (tussen het leggen van de eieren en het uitkomen, juni, juli en augustus) niet verder dan 5 meter het strand op. Strandwachters erbij om op te letten dat dat ook echt niet gebeurt. Dat komt omdat deze schildpadden beschermd zijn. Misschien jammer dat je er niet dichtbij kunt op het strand, maar ja, laat die beesten ook rustig hun eieren leggen. Wij konden ze goed zien vanuit de boot. De grote was misschien wel 1.20 lang, dus echt groot. Echt mooi om te zien. Dus voldaan hebben we daarna de terugweg aanvaard, nu met een andere bus en een stuk kalmer.



zaterdag 12 juni 2010

Lekker weertje, beetje warm


Het was erg warm vandaag en dat is al een paar dagen zo. De temperaturen stijgen boven de 30 graden en dat nodigt alleen maar uit tot rustig aan doen. Maar vandaag wilden we toch maar weer een stukje gaan lopen en we hadden besloten om pas tegen half 5 weg te gaan en zo het warmste gedeelte van de dag te mijden. We hadden bedacht om de weg maar eens een stuk naar het noorden te volgen en dan een kiezelstenen weg in te gaan en terug te lopen. Het eerste stuk ging flink omhoog en je kunt je voorstellen dat dat wel zweetdruppeltjes kostte. Onderweg stopte er een mevrouw die ons in het grieks vertelde dat het nog een heel eind was en dat we wel mee mochten rijden. We hebben haar verteld dat het goed was en dat we wisten dat het nog ver was, voor ons in feite niet zo ver, want het was maar 4 kilometer naar de splitsing. Dat viel dus best mee. We konden vanaf de hoger gelegen weg weer heel mooi over het eiland kijken en zagen zelfs het zuidoostelijke puntje waar we dinsdag met de auto zijn geweest. Weer een leuke wandeling, achteraf bleek het toch nog 11 km, best heftig in deze hitte.






dinsdag 8 juni 2010

Met het autootje


Na een aantal hele rustige dagen werd het tijd voor wat aktiviteiten en dus hadden we gisteren met Sharon afgesproken dat er vandaag een autootje voor ons klaar zou staan omdat we wat meer wilden gaan zien van ons eiland. En vanochtend stond er een Matiz voor ons op de parkeerplaats en kwam de verhuurder vrolijk met de papieren naar ons huisje. Om 9.00 uur vertrokken we in de richting van de hoofdstad Zakynthos. Maar we waren er eerder deze week al geweest dus ging de rit verder richting het uiterste zuidoostelijke puntje. In deze tijd van het jaar komen er zeeschildpadden (Caretta Caretta) aan de zuidelijke stranden van Zakynthos aan land om eieren te leggen. Dat doen ze 's nachts, maar er is kans dat je ze ook overdag ziet. Dus we hebben vandaag gespeurd naar iets wat op een schildpad leek. Wel heel veel verwijzingen en knuffels, maar geen echte. Althans niet vandaag, maar misschien in de komende weken nog wel. Eerst naar Vasilikos gereden en daar wat gelopen.

Daarna terug naar Zakynthos en verder naar Laganas, Agios Sostis en Limni Keriou. Laganas is heel toeristisch, maar Limni Keriou is een klein dorpje zonder massa toerisme. Toen we daar binnenreden, kwam het ons zo bekend voor. Het bleek toen we wat verder liepen, dat we hier vorig jaar zijn geweest met een boottocht. Maar we waren de naam vergeten. Daarna verder naar Keri en ons opnieuw verwonderd over de helderheid van het water. En wat is het ontzettend blauw, het doet bijna onnatuurlijk aan, maar het is echt gewoon zo blauw, zo blauw.

Daarna via Agalas, Kiliomeno en Macherado terug naar de hoofdweg. Die hoofdweg is trouwens ook maar een smalle weg, 4-baanswegen kennen ze hier bijna niet, alleen in Zakynthos stad hebben we een klein stukje gezien. Op de terugweg maar weer boodschappen gedaan, want het water gaat wel heel erg snel.


vrijdag 4 juni 2010

PFFFFFFFFF

Vandaag was een vermoeiende dag, maar zeker de moeite waard.
Vanochtend gingen we met de bus van 10 uur 40 uur naar Zakynthos-stad. De bus ging dus redelijk op tijd en na 40 minuten waren we in de hoofdstad. We zijn eerst naar de haven gelopen en daarna door het centrum. Maar wij zijn geen van beiden stadswandelaars, dus dat was snel bekeken. Er blijkt bovenop een rots naast de stad een vesting te zijn uit de 17e eeuw, waar je rond kunt wandelen. En van waaruit je een geweldig uitzicht hebt over de stad. Dus de stoute schoenen aangetrokken en de beklimming begonnen, dat kostte wel menig zweetdruppeltje.
Een van de fotos laat het weggetje er naartoe zien. Maar de beloning was geweldig. Een schitterend uitzicht en hele oude vestingresten, mooi om te zien en het was er erg rustig. Na een ijsje en een drankje de route terug begonnen. Door olijfgaarden en wijngaarden. Langs huisjes met de kleurigste planten en bloemen.
Met flinke vermoeide benen en voeten kwamen we na 24 km weer aan bij ons huisje, waar we wel even in bad wilden, maar ja het warme water was op.
Maar dat bad komt wel, een heerlijke dag om op terug te kijken.