Natuurwandeling Landgoed Prattenburg

18,4 km; 4 uur 16 minuten

Het plan was om een stuk vanuit huis te lopen, de rode route. We lopen naar het Amerongse Bos met daarin Landgoed Prattenburg. Opeens staan we bij een bord dat we nog niet eerder op onze wandelingen hier hebben gezien: Natuurwandeling Landgoed Prattenburg. Als we die erbij doen wordt onze wandeling natuurlijk wel een stuk langer, 6,4 km langer. Maar het weer is goed en de benen voelen goed, dus dachten we: laten we het maar doen, de groene route erbij dus. Het is een mooie wandeling die over de mooiste plekjes van het landgoed gaan. Dennenbossen, bossen met loofbomen, heide, beukenlanen, het is heel afwisselend, dus zeker de moeite waard om in een ander jaargetijde nog eens te doen, want nu is echt alles kaal.
We hebben de paraplu's bij ons en een paar keer wordt de lucht echt donker, maar het zijn maar enkele druppels die daaruit komen. Als we weer in Veenendaal zijn en bijna in het uitgestorven centrum lopen worden we overvallen door een flinke hagelbui. Ja, daar was voor gewaarschuwd, winterse buien. Maar we zijn bijna thuis, het begint alweer te schemeren.

Natuurgebied de Utrechtse Heuvelrug

Het is ook hier NAT

Heide tussen Veenendaal en Elst (U)

Kasteel Prattenburg

En nog een paar stoeltjes

Nog eens rond Euverem

9,7 km; 2 uur 29 minuten

De weersverwachting voor vandaag leek niet best, maar toen we hadden ontbeten scheen er een waterig zonnetje. Vlug op buienradar gekeken en waarschijnlijk zou het hier toch nog zo'n 2 uur droog blijven, daarna zou er veel water vallen. Ik had nog een route staan van iets meer dan 9 km en dan zouden we het toch een groot deel van de wandeling droog hebben. Dus de afwas voor straks en vlug de wandelschoenen aan en lopen maar. 

Flinke klimmetjes, maar ook afdalingen en mooie uitzichten. En we kunnen goed zien dat het hier toch best heeft geregend, vooral 's nachts, want de paden zijn vreselijk modderig, deze vakantie hebben we zeker 50 tinten modder leren kennen. We moeten dus erg voorzichtig zijn en zeker als het flink afdaalt of klimt, je glibbert zo een heel eind weg. De gemiddelde snelheid ligt erg laag daardoor en het wordt later en later. Maar we houden het droog. In het huisje heb ik de wandelschoenen even helemaal ontdaan van alle modder, want morgen gaan we weer naar huis. Als we een half uur later een bakkie drinken komt de regen gestaag uit de hemel.

Toen we nog thuis waren zagen we dat de voorspellingen voor deze week erg slecht waren. En het heeft inderdaad heel flink geregend, maar wij hebben iedere dag gewandeld en alleen dinsdag zijn we flink nat geregend. 

De moraal van dit verhaal: Ga ervoor als je de kans krijgt ...

Heel veel fruitbomen

en daar tussen ineens kleur

Smal paadje langs de Gulp

Het water zoekt een weg, zelfs over de wandelpaden

Van Epen naar het Drie Landenpunt

21,2 km; 7 uur gelopen én gezeten

Het belooft een mooie dag te worden. Wij doen van het tweede en lange gedeelte van de wandeling naar het Drie Landenpunt, we lopen er van Epen naartoe.
Eerst lopen we een eindje langs de Geul. We komen langs verschillende kleinere beken en dan staat ergens een bord waarop staat vermeld dat Epen het bronnenland wordt genoemd. We zijn dus onder andere langs de Cottesserbeek en de Berversbergbeek gelopen. Al die kleinere beken monden uit in de Geul, die later zelf weer in de Maas stroomt. De regen van de laatste dagen maakt dat het hier wel erg modderig is, dat betekent dus heel goed opletten waar je je voeten neerzet.
We lopen langs de grens met Belgie door het prachtige Limburgse heuvellandschap. Dit is Cottessen, een gebied in Zuid Oost Limburg, dat als kenmerken heeft hoogteverschillen, vakwerkboerderijen, landerijen afgewisseld met bossen, kortom een mooie omgeving. Het is nog een beetje grijs, maar hier en daar zien we een blauw plekje in de lucht. We lopen steeds verder richting ons doel van vandaag en in de verte zien we de hoge uitkijktoren van het Drie Landenpunt. De lucht is inmiddels blauw geworden en de zon schijnt. Maar jammer genoeg is de toren gesloten, waarschijnlijk vanwege de nog steeds harde wind.
We maken foto's van de verschillende landenpunten én van het hoogste punt van (Europees) Nederland: de Vaalserberg 322,7 meter boven ANP.
En eten dan een hapje in Taveerne De Grenssteen en dat smaakt goed. Dan beginnen we aan de terugweg. Het zonnetje blijft schijnen, maar de wind blijft toch nog hard, niet echt warm dus, maar prima om te lopen. De terugweg is minder klimmen en dalen, we lopen eigenlijk steeds over een heuvelrug. Maar het laatste stuk moeten we toch naar beneden, richting de auto en als de voeten vermoeid zijn is dat toch nog best moeilijk :)

En modderig .... dat was het

Maar ook schitterende uitzichten

Bijzondere wandelpaden

Over groene heuvels

en over het erf van boerderijen

en mooie luchten

De uitkijktoren, die gesloten bleek

spreekt voor zich

Deze ook

Hoogste punt van Nederland: 322,7 boven ANP

Lekker gegeten en dan afrekenen

En op de terugweg, weer een prachtig uitzicht

Kerststad Valkenburg

Vandaag doen we het eventjes rustig aan, na drie wandelingen. Ik had toen we hier in de buurt aankwamen gezien dat Valkenburg vanaf afgelopen zaterdag weer in kerstsfeer zou zijn. En ik heb Leo kunnen overhalen om mee te gaan naar één van de kerstmarkten.
We zetten de auto neer in Oud-Valkenburg en lopen de 2,5 km naar Valkenburg zelf. We gaan naar de kerstmarkt in de Fluwelengrot. Het is nog rustig. Waarschijnlijk wordt het hier pas echt druk in december. Nu kunnen we alles rustig bekijken en hoeven nergens te wachten. En kunnen dus ook rustig plaatjes schieten waar gewoon niemand op staat. Volgens één van de standhouders is dat over een paar weken wel anders, dan staat er een gigantische rij om binnen te komen en gaat het voetje voor voetje langs de stands. Het is leuk. Daarna lopen we nog even door het centrum van Valkenburg en komen een heuse marskramer tegen:



Reeds in 1225 trokken ze door heel Europa. Marskramers,
warenmannen, voddenmannen of in nog andere streken teuten,peddlers of coeplude genoemd.
Met sterke verhalen sleten zij hun handelswaar - niet altijd van
onberispelijke kwaliteit - in dorpen en steden, in herbergen en
boerderijen.

De Marskramer verstaat de kunst om het publiek in de juiste stemming
te brengen. Om vervolgens zijn “waar” te slijten. Met humor en hilariteit,
met muziek, zang en melancholie, met dramatiek en theater.
Muziek en liederen uit alle streken, van alle tijden.
Uiteraard met stemmig en gepast repertoire tijdens de Kerstdagen

Kasteel Neubourg

Kerstmarkt in de Fluwelengrot

Ook in de Fluwelengrot

Over de Geul

Santa Claus al vroeg op pad

Nog meer wintermarkt

kerk van de H.H. Nicolaas en Barbara

De ruïne

Nogmaals kasteel Schaloen

Schin op Geul - Valkenburg aan de Geul

14,9 km; 4 uur 2 minuten

Vandaag rijden we naar Schin op Geul en daar starten we onze wandeling. We
lopen door Schin op Geul en komen langs een van de oudste kerken van Limburg, de Sint Mauritiuskerk, de eerste parochie van deze kerk stamt uit 847. Daarna lopen we tot Valkenburg langs de Geul en herkennen sommige plekjes, daar zijn we geweest op onze wandeling van Valkenburg naar Maastricht, een paar jaar geleden. We lopen een klein stukje door Valkenburg maar al snel moeten we flink klimmen. We komen dicht in de buurt van de Wilhelminatoren. Maar daaruit dalen we weer tot straatniveau om dan weer te gaan klimmen. We voelen goed dat we de afgelopen dagen ook hebben gelopen. Maar het is een leuke en mooie wandeling. Als we weer een stuk hebben geklommen komen we op een soort van hoogvlakte, een eindje verder liggen Sibbe, IJzeren, Heerstraat en Scheulder. Inmiddels gaat het een beetje regenen en even later gewoon veel harder. We halen de plu's te voorschijn, blijft in ieder geval de bovenkant wat droog. Soms gaan ze weer dicht, maar even later weer open, want het blijft nu slecht. Inmiddels lopen we weer langs de Geul, we komen langs Wijlre en zien de Brandbrouwerijen uit de verte. We lopen verder langs de Geul en komen in de buurt van camping Schoonbron waar we onze eerste vakantie samen hebben gevierd. En dan zijn we weer in Schin op Geul. Nat maar voldaan kruipen we in de auto en gaan op weg naar ons droge en warme huisje.

Sint Mauritiuskerk in Schin op Geul

Kasteel Genhoes bij Oud-Valkenburg

Bruggetje bij Kasteel Schaloen

Dit Maria-beeldje wordt langzaam ingesloten door de boom

Kasteel Schaloen

De Internationale Butleracademie

Wilhelminatoren in Valkenburg

Leuke paadjes

Mooi

Regen langs de Geul