Leo en Marlies: november 2019

We gaan weer op reis, amper een week nadat we zijn terug gekomen uit Nederland. Achteraf zeggen we dat dat niet een goed idee was, omdat het best vermoeiend was. Maar toch ook wel weer een hele ervaring. We gaan op reis met de culturele vereniging van Katastari "Morfes".

Zondagochtend 3 november staan we om half 7 's ochtends in Katastari, waar we worden opgehaald om naar de ferry te gaan. De stop die avond zal zijn in Nis, Servië, 950 km verderop. Er wordt flink door gereden, maar natuurlijk moet er regelmatig worden gestopt. Bij de grens tussen Noord Macedonië en Servië moeten we heel lang wachten, waardoor onze aankomst in het hotel pas om half 11 's avonds is. Gelukkig heeft het restaurant van het hotel op ons gewacht en kunnen we toch nog eten.

Maandagochtend vertrekken we om 9 uur en hebben dan 1130 km voor de boeg. Ook dan is er lang oponthoud bij de grenzen en we komen rond 23.30 uur aan in Praag. Hier heeft men een soort buffet voor ons neergezet. Warme soep en verder salades en brood. We duiken moe ons bed in.

Dinsdag hoeven we pas om 10 uur klaar te staan. We rijden naar het centrum van Praag. Daar gaan we de bus uit en lopen verder. We hebben een gids, een vrouw die behalve Grieks en Engels ook Tsjechisch spreekt, zij is er de hele reis bij. We lopen over het oude stadsplein en door de straten van de oude stad naar de Karels brug. Voor de lunch gaan we naar restaurant in een oude kelder. We krijgen daar een maaltijd voorgeschoteld met regionale gerechten, erg lekker. Daarna lopen we verder door de mooie straten en komen ook langs het astronomische uurwerk, dat ieder uur klokken laat klinken en deurtjes opent waarlangs beelden van de apostelen komen. De klok laat ook de stand van de zon en de maan zien. Na een lekker bakje koffie lopen we richting bus en wij besluiten om naar het hotel terug te lopen (wel 5 km).

Woensdag staan we om 8 uur klaar, want we rijden naar Karlovy Vary ook wel Karlsbad genoemd. Dit is een stad in het westen van Tsjechië in de gelijknamige regio. De stad, die de naam draagt van keizer Karel IV, kreeg vooral bekendheid als kuuroord voor de hoge adel in de 18e en 19e eeuw. Het is een van de beroemdste en traditierijkste kuuroorden in de wereld. Een aanzienlijk deel van de economie van Karlsbad draait op hotels, casino's, restaurants en andere kuuroord-gerelateerde bedrijven. Onze bus parkeert buiten de stad en wij gaan verder met de stadsbus naar het centrum. Ook hier wandelen (slenteren) we door de straten. Er zijn mooie witte paviljoens, grote luxe hotels, een mooie promenade door het centrum en 12 warm water bronnen. Er zijn bij de toeristenwinkeltjes speciale bekers te koop met een tuitje, waaruit je het heilzame water kunt drinken. We lopen vanuit het centrum naar de Russisch-Orthodoxe kerk. De gouden daken schitteren in de zon. Vlak in de buurt gaan we lunchen en daarna lopen we door het centrum terug naar de halte van de stadsbus. Als we weer bij onze eigen bus zijn rijden we naar de Moser glasfabrieken - de Rolls-Royce onder de Boheems glasfabrieken. De wereldberoemde werken van de Moser fabrieken bevatten geen lood. Dit glas schittert door de bijzondere hoge kwaliteit van de grondstoffen, het productieproces, de glasblazers en de kunstenaars. We krijgen een film te zien over de fabriek en wandelen door het museum. In de winkel van de fabriek is allerlei glas en kristal van Moser te koop, maar er hangt een flink prijskaartje aan. Een simpel borrelglaasje kost al snel 30 euro, dus hebben we er ons servies maar niet gekocht. We rijden terug naar het hotel in Praag, we hebben dan de tijd om iets te eten en daarna is er een boottocht op de Moldau, de rivier die door Praag stroomt. Het is een mooie avond en de lichtjes van Praag en de verlichte gebouwen schitteren prachtig.

Donderdag zijn we weer om 8 uur present. We rijden naar de Praagse Burcht. De oudste delen van dit meesterlijke bouwwerk van Praag werden al in de negende eeuw gebouwd. Sindsdien mag het de grootste burcht van de wereld worden genoemd. De ‘Pražský hrad’ zoals de burcht in het Tsjechisch wordt genoemd, heeft dus al heel wat rumoerige tijden doorstaan. De hoge ligging op de Hradčany heuvel zorgt ervoor dat de burcht en de kathedraal al van veraf te bewonderen zijn. Door de jaren heen is er regelmatig wat aangepast en bijgebouwd, waardoor je er verschillende bouwstijlen in kunt herkennen. In de burcht tref je kerken, kastelen en pleinen. De grootste kathedraal hier is de Sint-Vituskathedraal, en die bezoeken we. Hierna zetten we de reis voort naar Boedapest in Hongarije. Door gedoe aan de grens met onwillige douanebeambten zijn we pas om 22 uur in Boedapest, te laat om de boottocht over de Donau te doen, heel jammer. Gelukkig is hier het restaurant nog wel open, zodat we in ieder geval kunnen eten.

Vrijdag is het opnieuw om 8 uur verzamelen. We krijgen een bustour door Boedapest met een gids. De stad Boedapest is eigenlijk verdeeld over twee delen. Namelijk boven de rivier de Donau Boeda en aan de andere kant van het water Pest. De burcht (Budavár) van Boeda ligt in het heuvelachtige gebied van de stad. We rijden er over de oudste brug van Boedapest, de Kettingbrug, naar toe en hebben een mooi uitzicht over de stad. Later zijn we in de buurt van de Sint Stefanusbasiliek. Leo en ik gaan er niet in, maar wandelen even naar de Donau. Daarna is het tijd om naar Nis te rijden waar we ook dit keer laat aankomen.

Zaterdag om half4 !!! is de wake-up call en wij zijn om 4 uur bij de bus. Het is een lange rit naar Killini waar de laatste pont van de zaterdag om 21 uur vertrekt. Dit keer hebben we onderweg tijd voor een warme maaltijd. Maar daarna blijken er wegwerkzaamheden tussen Patras en Killini, waardoor we maar een kwartier voor de afvaart aan boord zijn, maar gelukkig toch op tijd. Om kwart over 11 zijn we weer thuis. We zijn moe en hebben vast een paar dagen nodig om een beetje bij te komen.

Zondag lekker lang uitslapen en dan terug kijken op een vermoeiende maar mooie reis naar Praag en Boedapest.