Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

zondag 28 juni 2015

De laatste dagen van vakantie Zakynthos 2015

Ja, onherroepelijk breken de laatste dagen aan van een heerlijke vakantie.
Nadat Leo en ik donderdag vanaf Lagopodo naar Alykes zijn gelopen en daarna naar Chartata, hebben we 's avonds weer heerlijk gegeten bij Maria en Dimi. Maria brengt Petra en mij een pot met olijven van eigen teelt. Nou die gaan thuis ook goed smaken. 's Avonds nog een glaasje wijn op ons terras en dan wordt het nacht en daarna de laatste hele dag hier. Het is een beetje bewolkt. We zoeken alvast wat spullen uit en maken de koelkast leeg, want vanavond eten we bij Effi Aleksopoulou van Potami restaurant aan de rivier tussen Alykes en Alikanas. Ook morgenochtend eten we niet meer hier. Als het goed is staat de taxi om 8.00 uur hier, dus we eten wel wat op het vliegveld.
Maar eerst nog vandaag. Vanochtend komt Dina, het vrouwtje dat samen met haar zus de huisjes schoonhoudt nog even langs met Basilicumplantjes. Die moet ik nog even nat houden vandaag en dan morgen meteen planten als ik weer thuis ben. Eerder deze week had ze me al bosjes Basilicum gebracht omdat ze alle potten met te drogen kruiden zag staan op ons terras. Ze vond het geweldig dat ze me er blij mee maakte. Dan gaan we nog lekker bij het zwembad liggen, de zon is er inmiddels weer. Het is niet zo heel warm, maar het is prima zo. Rond 12 uur een drankje en om half 2 maken we de resten van de Griekse yoghurt op, met honing natuurlijk. Nog even terug naar onze ligstoelen en dan is het om half 5 echt tijd om de koffers in te gaan pakken. Zo gaat dat nou eenmaal. Om 7 uur lopen we even naar Maria en Dimi om afscheid te nemen. Hopelijk tot volgend jaar.

Dimi aan het werk
Nog even een blik in het winkeltje aan de overkant waar we ons brood halen

Een heerlijk maaltijd bij Dimi en Maria

Met Radina 
Nog één keer ons huisje, onze villa
Maria en zoon Dimitris, Dimi
Bij Potami en dus bij Effi
Keuze aan Griekse wijnen
Zonsondergang boven de rivier
De laatste glaasjes wijn

donderdag 25 juni 2015

Lagopodo naar Chartata













18,8 km; 7 uur 25 minuten



Vandaag gaan Leo en ik er met z'n tweeën op uit. Petra heeft bij de wandeling van maandag toch iets teveel van zichzelf geëist en doet samen met Ben een heerlijke relaxdag. Wel hebben we afgesproken dat we vanmiddag misschien nog een laatste heel erg lekkere Frutopia moeten gaan halen. We zullen sms-en als we in de buurt zijn.
We hebben om 10 uur een taxi besteld en die brengt ons naar Lagopodo. Een stadje dat ook al tegen die bergrug aanligt. Ik heb de route niet goed in de gps gekregen met als gevolg dat er waypoints in staan op grote afstand van elkaar met alleen een rechte streep er tussen in. Op zichzelf geen probleem maar we moeten nu wel meer zoeken naar de juiste weg. We lopen van een wat bredere asfaltweg, waar we uit de taxi zijn gestapt, een klein straatje in en ik kijk even naar rechts. Dan zie ik dat we achter de muren van het prachtige klooster van Machairado, Eleftheotria lopen. We vervolgen onze weg om een betere kijk op dit prachtige klooster te krijgen. Het lijkt meer op een kasteel. Ik heb geleerd van een andere site dat het tegenwoordig een nonnenklooster is en dat je het kunt bezoeken.
We gaan steeds hoger, want onze route ligt weer hoog tegen de helling. Het is warm vandaag en de flessen water gaan sneller leeg dan anders. Gelukkig hebben we genoeg bij ons. Hoe hoger we komen hoe mooier het uitzicht. Maar dan opeens blijken we toch ergens de fout in te zijn gegaan. Ik wilde graag bij een klein kerkje even van het uitzicht genieten en we lopen er door olijfboomgaard naar toe. Maar dan blijkt de weg die we dachten te hebben, niet door te lopen. We zien op de gps dat onze route vlakbij is, dus banen we ons een weg tussen de olijven door. En aangezien die meestal op hellingen op plateaus staan, moeten we dus klimmen en klauteren, maar het lukt en een kwartiertje laten lopen we weer 'en route', of op z'n Grieks 'sto sostos dromos'.
Het is een prachtige bergweg, de tijm bloeit hier uitbundig en ik vul één van mijn emmertjes met tijm. Heerlijk ruikt dat. De bijen doen zich ook tegoed aan de tijm, want het is een gezoem van jewelste. Dus wel uitkijken met knippen.
We komen langs de steengroeve bij Agia Marina en zien dat daar een pad over berg gaat. Goed om te onthouden voor een volgende keer. Bij die steengroeve lopen wij weer van de berghelling af. Richting Dragas en Skoulikado. Inmiddels hebben we aardig wat water gedronken en nu zit er alleen nog maar ijs in de fles. We komen langs een pandapolio, een heel klein van-alles-wat winkeltje en als we de trap oplopen herkennen we het van enkele jaren geleden, toen we er ook water hebben gehaald. 2 blikjes cola gaan meteen de dorstige kelen in en een liter water gaat in de fles met het ijs. Zo ... we hebben voorlopig weer genoeg. Dan lopen we verder door het vlakkere laagland richting Alikanas en Alykes. We hebben inmiddels onze vrienden laten weten dat we onderweg zijn naar de Frutopia. En als wij er 10 minuutjes zijn komen zij er ook aan. We genieten van een heerlijk drankje en van een overheerlijke, laatste voor dit jaar, Frutopia. En dan nog een kleine inspanning. Nog even de klim naar Archontiko. Een heerlijke douche en vanavond lekker eten bij Dimi en Maria.
En dan morgen ... de laatste dag. We gaan ervan genieten ...

Het klooster van Machairado, Eleftheotria
Machairado
Prachtig paadje met tijm aan alle kanten
Tijm
Prachtig met berg Skopos op de achtergrond
En de baai van Alykes heel in de verte
De steengroeve bij Agia Marina
Agia Marina
Mooi
Ook mooi
Skoulikado
De laatste Frutopia van deze weken is OP!!!

maandag 22 juni 2015

Loucha en één van de toppen van Vrachionas













26,9 km; 8 uur 55 minuten



Vandaag doen we een flinke wandeling. We willen naar Loucha, wat op het dak van het eiland ligt en vlakbij het hoogste punt van Zakynthos, Vrachionas.
We starten om 8 uur, er zijn wat wolken, maar dat vinden we bij een wandeling helemaal niet erg. 
We lopen door Chartata naar Katastari en daar begint de eerste flinke klim al. Vanuit Katastari naar de weg op de berghelling. Meteen aan het begin komen we al een man in een jeep met een kudde geiten tegen, ja ja, de vooruitgang, die jeep dan he... Maar het gaat lekker en even later genieten we alweer van de mooie vergezichten. Bij Kalithea moeten we door de pas over de bergrug om op het gedeelte te komen waar Vrachionas ligt. Dit is het hoogste gedeelte van het eiland. Als we bovenaan de pas zijn hebben we een prachtig gezicht over de kronkelige paden van de pas die achter ons liggen en die we dus al gelopen hebben. Daar lopen we weer over zomaar 100 meter asfalt midden in de grintweg. Ieder jaar weer vragen we ons af, waarom dat hier is gemaakt. We hebben geen idee. Dan komen we bij Gyri en is één van de dorpen die niet is getroffen door de aardbeving van 1953. Hier zie je nog goed hoe de oude dorpen eruit hebben gezien. En het is iedere keer weer leuk om er doorheen te wandelen. Maar we lopen nu verder naar Loucha, een klein stukje verderop. Ook al zo'n leuk plekje met oude straatjes en een kerkje. Leo en ik hebben er twee jaar geleden iets gedronken in Cafe Loucha en we besluiten om dat weer te doen en te kijken of ze al iets hebben om de magen te vullen, want inmiddels loopt het tegen 12 uur. We doen onze bestelling en inderdaad maken ze omeletten. Die bestellen we dus met een Griekse salade erbij en wat brood hebben we toch een goede maaltijd.
Dan stappen we op voor het tweede deel van onze wandeling. We zullen om Vrachionas lopen om dan via de noordelijke kant weer af te dalen en bij het, ons zo bekende, klooster weer op de weg te komen. De wandeling gaat erg lekker, we hebben weinig problemen met lopen en we lopen zo op één van die hoge toppen af. Later lees ik op een site dat Vrachionas bestaat uit twee bijna even hoge toppen, Vouni, ca.756 meter en Liva, ca 740 meter. Wij zien een top iets verderop, maar weten niet welke hoger is. Er gaat een paadje omhoog en de gps zegt dat we op 690 meter zitten. Petra zegt dat ze de 700 wil volmaken en als we dan toch gaan klimmen zeg ik dat ik dan wel wil proberen om de top te bereiken. Nou, die halen we en daar zegt de gps 746 meter. Dus we zitten op de tweede top van het eiland. Het is erg jammer dat het niet helder is, want anders zouden we een grandioos uitzicht hebben. We kijken naar alle kanten van ons eiland. Prachtig. Jaren geleden heb ik een wit steentje van iemand gekregen met een gouden symbool erop. Het was de bedoeling dat we die op een plaats achter zouden laten waar het positieve energie kon verspreiden. 2 jaar geleden heb ik dat steentje hier in een kapelletje langs de weg gelegd. Eerder deze vakantie zijn we langs dat kapelletje gekomen en het lag er nog in. Ik heb het weer gepakt en nu heb ik het in een stenen torentje op de top van Liva gelegd. Laat het maar positieve energie voor de Grieken brengen. Gewoon een mooie gedachte.
Dan gaan we verder. We komen langs een enorme steengroeve en daar is de weg even een asfaltweg, dus lekker makelijk lopen. Maar al gauw gaan we weer een onverharde weg op en na nog een paar kleine klimmetjes beginnen we aan de afdaling en die valt ons zwaar. In ieder geval Petra en mij. De mannen lopen vlotter door. Maar al die rollende steentjes en de toch wel steile paden eisen wel hun tol. Wat zijn we blij als we het klooster weer zien, want dan zijn we vlak bij de weg en moeten we nog een kleine kilometer asfalt doen, maar dat rolt niet weg onder je voeten. We zijn heel moe en we allemaal onze spieren. Maar het was een pracht wandeling en we zijn toch maar mooi op die hoge top geweest. Gaaf!!!

De geiten
eens een andere groepsfoto
Chartata vanuit de pas naar Gyri en Louha, met op de achtergrond Kefalonia
De pas naar Gyri, op alle weggetjes hebben we nu gelopen
Het is wel hard werken, maar leuk!!!
En opeens een stuk asfalt dat over 100 meter weer ophoudt
Gyri, gespaard bij de aardbeving van 1953
De klokkentoren in Gyri
Mooie boom, mooie peulen
Loucha ligt in het dal van de 1000 pijnbomen
Lekker eten in Cafe Loucha
Omelet, Griekse salade en brood
Mooi straatje in Loucha
Tja, ikke
En met z'n viertjes op de Liva van 7 46 meter
Ik leg mijn steentje ergens neer
De steengroeve
Het klooster, eindelijk, pffffffffffff

zaterdag 20 juni 2015

Een Griekse avond in Kaki Ragi restaurant in Pigadakia

We lopen om ongeveer 7 uur naar Alykes en gaan vandaar op weg naar taverne Kaki Ragi in een echt toeristentreintje en toerist ... dat voelden we ons, echt wel!!!
Maar we hebben een heel gezellige avond, de muziek is heerlijk Grieks en de maaltijd is goed, het voorgerecht bestaat uit verschillende kleine hapjes en het hoofdgerecht is kip met salade. Alhoewel Ben liever iets anders had gehad dan kip, want dat is niet echt zijn lievelingsvlees. Maar het smaakt goed  en de rest van de avond is leuk. Er wordt heerlijke Griekse muziek gespeeld en er wordt gedanst. Petra en ik doen nog wel wat mee aan allerlei dansen, de mannen houden zich heel rustig bij onze tafel. Zij passen op de bordjes, want die worden vanavond in grote getale op de grond kapot gesmeten. Leuk hoor, maar ik had juist gehoord dat het kapot smijten van borden echt iets is dat weer is ingevoerd voor de toerist. Maar het is wel leuk. Er worden verschillende Griekse dansen getoond. De eigenaar en de hele familie doen mee aan het evenement. De ober danst ook een stukje mee en de kleindochter van de eigenaar danst nog even met het vuur dat hij zelf laat branden. Kleine flesjes met iets super-brandbaars erin helpen hem. Rond 23.30 komt het treintje ons weer halen en brengt ons via Alikanas en Alykes naar het opstappunt. Dan hebben wij nog een stukje te lopen en te klimmen. We sluiten deze gezellige avond af op ons terras.

Ben en Petra gaan ook, natuurlijk
Selfie, vandaar die rare bekkies, wij gaan ook
Mezedes (kleine hapjes), als voorgerecht
De "band" 
Kiplekker
Natuurlijk  wordt er gedanst
Wijn genoeg in voorraad
Ik doe ook een dansje mee
Griekse polonaise
Daar zitten ze dan en kijken hun ogen uit
De eigenaar steekt de boel in de hens, maar wel met liefde
Ja, als je flitst zie je wel wat er gebeurd, maar is het effect weg
Zo zag het er in het echt uit, best leuk
De eigenaar van Kaki Ragi heeft er lol in om de borden kapot te gooien
En de ober (links) danst ook een stukje mee
Petra danst ook mee in de slinger
Maar even later gaat ze ook met de Griek aan de haal
Een stukje van een bord met daarop een persoonlijke boodschap
Petra en ik nogmaals de voetjes op de dansvloer
En we wachten op het terras op ons treintje
Het was een leuke avond bij taverne Kaki Ragi