Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

maandag 30 september 2019

Waal, Duitsland - Mont Royal Landal Greenparks Krov, Duitsland 568 km

Het wordt een lange rit vandaag en daarom besluiten we om het grootste gedeelte over de autobahn te rijden. Als we dat niet zouden doen, zou het rond 8 uur worden om aan te komen. De autobahn gaat vlot tot er file ontstaat. We rijden een eindje om en komen een stuk verder de autobahn weer op als alles weer rijdt. Als we nog ongeveer 170 km moeten doen gaan we van de snelweg af en gaan verder over de provinciale wegen. Het rijdt heel ontspannen en Leo houdt van het autorijden op deze manier. Maar dan moet het allemaal wel goed gaan. Maar nee, de 1e omleiding is een feit, want de weg is opgebroken. Maar ach, een aantal kilometer verder zijn we weer op de route. Dan gaat het een stukje goed. Maar als we denken dat we er bijna zijn is er weer een afgesloten weg, we moeten weer omrijden. En nu echt een flink eind. Maar we komen er toch. In Traben Trarbach doen we even boodschappen bij de Lidl en dan rijden we verder naar Mont Royal van Landal. We checken in en krijgen de sleutel. Als we de spullen binnen hebben gezet, doen we eerst een rondje om de spieren weer los te maken, daarna een frietje met kroketten (eten we bijna nooit meer) gehaald en dan naar het huisje. Na het eten even het internet op en de administratie bijwerken en dan gaan er twee vermoeide mensen als een nachtkaars uit ...
Het slot in Waal tegenover ons hotel
Aan het eind van de wandeling
 het uitzicht over een nachtelijk Krov



zondag 29 september 2019

Bohinjska Bela, Slovenië - Waal, Duitsland 472 km

We zijn tegen half 9 weer op weg, nu naar de grens tussen Slovenië en Oostenrijk. Ik heb de route uitgestippeld over de B-wegen. We kopen dus geen vignet dat nodig is voor het rijden van de A- en S wegen. Het voordeel is dat Leo ook wat meer van de omgeving ziet, een nadeel is natuurlijk dat je wat minder snel kunt rijden, maar vandaag is dat van ondergeschikt belang. Na een uurtje rijden stoppen we bij een cafe konditorei voor een ontbijt. Vandaag ontbijten we met koffie en fruchtentorte, lekker hoor 😁. Het rijdt allemaal prima en we stoppen op verschillende plekjes om even van het uitzicht te genieten. Oostenrijk is mooi. 's Middags hebben we ergens een uitdaging om een autoweg te vermijden. Onze route volgt een weg die tijdelijk is opgebroken. Na wat zoeken komen we erachter dat er geen alternatief is. We gaan dus 5 kilometer over de autoweg (A weg) foei, maar zijn er zo snel mogelijk weer af. Rond 4 uur rijden we de grens met Duitsland over en we hopen snel te kunnen rijden naar Waal, een klein plaatsje in de buurt van Landsberg am Lech. Maar dat duurt toch even, het is zondagmiddag en het was prachtig weer. Veel mensen zijn op de weg naar huis en dat zorgt voor oponthoud bij verkeerslichten en kruising. Maar iets na 6 uur komen we bij Gasthaus Zur Post aan. Alle deuren zitten dicht, we schrikken wel even en bellen toch maar aan. Een stem geeft een code door en als we die op het apparaat naast de voordeur intoetsen komt onze kamersleutel eruit rollen plus de sleutel van de voordeur. We kunnen er dus gewoon in. Als we de koffer op de kamer hebben gezet gaan we op zoek naar een plek om iets te eten. In een naburig stadje blijkt een Grieks restaurant te zijn. Daar hebben we wel zin in. Het echtpaar dat dit restaurant runt is Grieks en dus bestellen wij in ons beste Grieks wat we willen eten. Ze hebben er lol in en spreken op hun beurt ook Grieks tegen ons. Het is goed om te merken dat we ons inderdaad al verstaanbaar kunnen maken in die taal. Na een heel lekker maaltje keren we terug naar Gasthaus Zur Post. Nog even de administratie, de route voor morgen en de blog en dan is het tijd voor lekker slapen.



Weissensee, geen Elfstedentocht vandaag





zaterdag 28 september 2019

Bohinjska Bela en het meer van Bled

Vanochtend zijn we na het wakker worden eerst naar het kleine supermarktje gelopen in het dorp, want we moeten zelf voor ontbijt en de rest zorgen. Na het ontbijt gaan we aan de wandel. We lopen het dorp uit, via een bospad naar het meer van Bled. Dat ligt er mooi bij. De zon schijnt vaak en het is ook al snel zo warm dat de trui weer uitgaat. De route is er één met mooie uitzichten, maar meestal is het zo dat je voor die mooie uitzichten ook hoger moet. En ook vandaag is dat zo. We klimmen een heel eind over glibberige stenen en lastig te belopen paden. Het heeft er nog niet zo lang geleden geregend. Bij een stukje van de route naar een mooi punt zeggen we tegen elkaar "dat gaan we niet doen", het pad wordt heel steil en ook erg smal. Ik zie mezelf wel boven komen, maar naar beneden wordt dan een flinke uitdaging. Dus dat stuk laten we aan anderen over. Maar in het volgende uur van de route komen we ook voldoende uitdagingen tegen en dat was wel weer genoeg. Wel mooie plaatjes gezien. Als we eindelijk weer aan de oevers van het meer lopen hebben we wel zin om iets te drinken, dat samen met de specialiteit van dit stadje, maakt het een lekker tussendoortje. We lopen daarna om het meer heen en laten de klim naar een burcht ook voor wat het is. Het is goed zo en een leuke wandeling. Als we terug zijn in Bohinjska Bela lopen we naar de plaatselijke snackbar om iets te eten, maar de keuze is niet groot, pizza, pizza, pizza en een tosti. Ik ga voor een tosti, Leo houdt het bij de cola. Als we terug lopen naar ons huis, maak ik nog wat foto's van het dorp. Het doet mij denken aan het Oostenrijk van 50 jaar terug. Lieflijk 💚


Bohinjska Bela

Er rijdt ook een stoomtrein

Herfststijlloos


 Het eilandje met de Maria Hemelvaartskerk (Cerkev Marijinega vnebovzetja)

De trap lijkt een ladder, heel stijl

eilandje met de Maria Hemelvaartskerk (Cerkev Marijinega vnebovzetja)

eilandje met de Maria Hemelvaartskerk (Cerkev Marijinega vnebovzetja)

Toeristen op weg naar het eilandje

Dat ziet er lekker uit

Dus hebben we dat besteld, en het was lekker

Verschillende kunstenaars aan het werk


Let op het mooie dak van de kerk


Er is heel veel mooi, als je er oog voor hebt

vrijdag 27 september 2019

Paracin, Servië - Bohinjska Bela, Slovenië 750 km

Ik heb voor vandaag een lange route op het programma staan. Ik zou vanavond graag in de buurt van Bled komen, zodat we morgen een vrije dag hebben wat betreft de auto. We willen een stuk wandelen. Maar of we die afstand halen is wel afhankelijk van het weer en de snelheid van het passeren van de twee grenzen. We gaan het zien.

Er was geen ontbijt te krijgen bij de kamer van afgelopen nacht, dus rijden we om iets over 8 uur weg en stoppen bij het eerste wegrestaurant, dat we tegen komen, om een broodje te scoren. Daarna gaat de rit verder richting Beograd (bij ons bekend als Belgrado), de hoofdstad van Servië. Het landschap is redelijk vlak hier, in de verte zijn wel wat heuvels te zien. Dan gaat het naar de grens van Servië en Kroatië. We zijn er met 10 minuten door heen, dat valt dus heel erg mee. Kroatië lijkt qua landschap erg op Servië, niet erg bijzonder, althans niet in de omgeving waar wij door rijden. Via Zagreb, de hoofdstad van Kroatië, rijden we naar de grens tussen Kroatië en Slovenië. Ook dat gaat vlot, dus we zijn van plan om door  te rijden tot Bled. Als we in hoofdstad Ljubljana even stoppen om het hotel te kunnen boeken, kom ik tot de ontdekking dat we een vignet voor het gebruik van de wegen bij de grens hadden moeten kopen. En ik had het van te voren zo netjes opgezocht. Maar goed, we stoppen bij het eerste tankstation en gelukkig verkopen ze daar ook de vignetten. 15 euro lichter en een vignet rijker rijden we richting Bled. De omgeving is hier heel anders dan eerder deze dag, er zijn bergen en leuke dorpjes op de hellingen. Ik heb een kamer gevonden in een klein plaatsje vlakbij Bled genaamd Bohinjska Bela. Het guesthouse Alex is op nummer 14, verder geen straatnaam. We rijden het dorp heen en terug, maar nummer 14 is er niet. Met behulp van een aardige voorbijganger vinden we wel het plekje waar de foto is gemaakt voor de website van Booking.com, maar daar is nummer 14 ook niet. We besluiten de auto te laten staan en te gaan lopen en ergens te vragen. Een mevrouw helpt ons, ze spreekt geen Engels, maar het 14 herkent ze en wijst ons een huis aan. We lopen er naar toe en inderdaad, om de hoek staat 14. De eigenaar ziet ons en verwelkomt ons. In gebrekkig Engels legt hij ons alles uit en laat het guesthouse zien. Een kamer, een slaapkamer, een keuken en een badkamer/wc, en het ziet er geweldig uit, heel authentiek. Het huis is tegen een rots gebouwd en dat zie je in de badkamer. We gaan het hier wel naar ons zin hebben. Als we alles hebben uitgepakt, lopen we naar het restaurant een stukje verderop, waar we heerlijk eten. Na het loopje terug werken we de administratie en de blog bij en luisteren een muziekje en drinken een drankje. Het was best een lange dag.

donderdag 26 september 2019

Thessaloniki - Paracin Servië 535 km

We zijn rond 8 uur wakker en genieten van een uitgebreid en lekker ontbijt in het hotel en rijden om 9.15 uur weg. We rijden via Serres in Griekenland naar Bulgarije. Daar rijden we naar het noorden en zien een paar uur later Sofia liggen. We komen daar vandaag niet en rijden door naar de grens van Bulgarije. Daar duurt het wachten best lang, drie kwartier later zijn we er doorheen, maar de grens van Servië maakt dat nog 20 minuten langer. Dan kunnen we door en we rijden door een enorme onweers- en regenbui naar Paracin. Ons hotel is Restauran 035. Het is een mooie ruime kamer. Als we de koffers hebben neergezet gaan we eerst een rondje lopen want het was best een hele zit vandaag. Om half 8 zijn we weer in het hotel en eten dan een lekker maaltje in het restaurant van het hotel. Het gaat niet heel erg laat worden vandaag, morgen weer een lange dag.

richting Bulgarije

Een lange rij achter ons ..., maar voor ons ook

Kerk van de Heilige Drieëenheid in Paracin

Een bijzonder hotel (hotel Petrus) in Paracin

en nog eens Paracin

woensdag 25 september 2019

Zakynthos - Thessaloniki 547 km

Vroeg op en met de ferry van 8.00 uur naar Killini en dan naar Patras en over de brug. De rit vandaag gaat verder langs Ioannina in het noordwesten van Griekenland en dan richting Thessaloniki. Ik heb het hotel een paar uur eerder geboekt en we rijden er glad naartoe. Bij de afrit vanaf de snelweg vragen we ons af of dit wel goed is, echt een hobbel en bobbelweggetje. Maar het lukt allemaal en we komen aan bij hotel Assembly. Het is goed verzorgd maar de omgeving nodigt niet uit voor een wandelingetje. We eten in het hotel in het restaurant waar alleen wij zijn. Maar het smaakt. We gaan vroeg naar bed, we zijn gewoon een beetje moe ...

onderweg

de afrit naar ons hotel???

woensdag 11 september 2019

Naar Nederland 2019

Er er staat alweer een nieuwe trip in de planning. Naar Nederland. Na terugkomst uit de USA ben ik begonnen met het plannen van de route én de agenda. Het was weer een hele klus, maar wel héél leuk. Dit keer rijden we door Bulgarije, Servië, Kroatië, Slovenië, Oostenrijk en Duitsland naar Nederland en door België, Frankrijk en langs de Italiaanse westkust terug, alles bij elkaar ongeveer 6200 kilometer.