Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

zaterdag 30 januari 2016

Hoch Elten


8,8 km; 2 uur 10 minuten

Vandaag gaan we weer eens boodschappen doen in Emmerich am Rhein. We besluiten om eerst een wandeling te maken in de buurt. Het wordt een leuke korte wandeling met lekker weer. 
De terugweg is minder aangenaam. We rijden uit Emmerich weg om 16 uur, ik heb een knallende hoofdpijn en het is druk op de wegen. We doen en ruim 2 uur over om thuis te komen.

Elten
Het kerkje van Hoch Elten
Uitzicht naar Emmerich am Rhein
Een bijzonder doorkijkje
En zo steekt het kerkje van Hoch Elten boven het landschap uit

zondag 24 januari 2016

Vanuit huis naar kasteel Renswoude


15,7 km; 3 uur 22 minuten, met Petra en Ben

Op deze grijze en druilerige zondag gaan we lekker toch een wandeling maken met Petra en Ben, die dit weekend weer gezellig bij ons zijn. We lopen naar kasteel Renswoude en meteen in het begin stranden we al als ik de route blijk te hebben uitgezet over een spoorwegovergang die niet meer gebruikt wordt (lees: waar gewoon een hek voor staat, zonder mogelijkheid om toch aan de overkant te komen). Dat betekent dat we een stukje terug moeten en dus meteen al weer omlopen. Maar ja, we zijn niet anders gewend dat het wel eens misgaat dus lopen we vrolijk verder.
Een gevolg is wel dat we een stukje verder langs de toch wel smalle N224, de Arnhemseweg, moeten lopen, niet echt leuk. Maar gelukkig komen we een kilometer verder al weer op de paden waar we van houden. We komen over de Batterijen en langs Fort aan de Buursteeg. Het Fort aan de Buursteeg is één van de grootste en belangrijkste verdedigingswerken van de Grebbelinie. Het werd in 1786 aangelegd op de plaats waar de Buursteeg en de Slaperdijk elkaar kruisten.
Over landelijke weggetjes en modderige paden komen we naar een dik uur aan bij kasteel Renswoude, dat privé-eigendom is. Maar je mag er weel wandelen in het kasteelpark en op de landerijen van het kasteel.
Op de terugweg hebben we toch een paar keer de paraplu nodig omdat het toch even wat harder gaat regenen. Maar ondanks de druil is het toch weer een leuke wandeling.

Het doel van vandaag
De kleine dingen die het doen
In het park bij het kasteel
Aan de voorkant
En een mooie spiegeling aan de achterkant
Een aparte stal voor deze schapen
En nog een klein kunstwerkje bij ons op de galerij

zondag 10 januari 2016

Van Oldenzaal naar Glanerbrug


24,7 km; 6 uur 27 minuten

Eerder deze week heeft vriend Dennes gevraagd of we nog belangstelling hadden voor treinkaartjes. Zij hadden er 2 en konden er geen gebruik van maken. Vrijdag zaten ze in de brievenbus en dus in de loop van de dag maar eens gekeken waar we wilden gaan lopen dit keer. En het werd Twente. Zaterdag leek de mooiste dag te worden, dus werd de wekker vroeg gezet en stapten we om iets over acht in de trein richting Arnhem. Daar overstappen op de intercity naar Zwolle om in Zutphen uit te stappen en de trein naar Oldenzaal te pakken.
Om 10 uur beginnen we onze wandeling. We lopen richting de Duitse Grens door natuurgebieden Boerskotten en Duivelshof. Al snel komen we erachter dat het hier flink nat is. De paden zijn heel modderig en we moeten soms langs de hekken lopen om toch goed uit te komen. Sommige delen lijken ook echt op moerassen. Er blijken pas ook heel zeldzame plantjes te zijn ontdekt. Als we de Duivelshof uitkomen zien we een bord achter ons : Verboden toegang, rustgebied voor dieren.
Ja, dat bord stond dus niet aan de kant waar wij vandaan kwamen. Gelukkig hebben we heel zachtjes gedaan en we hebben de dieren niet laten schrikken.
Even later komen we in de buurt van de Dinkel, en plots staat het pad waar we lopen helemaal onder water. We kunnen daar echt niet verder en we hebben geen keus op die plek uit andere paden of we moeten een heel eind terug. We zien in het weiland ernaast bandensporen van een fiets en bedenken dat die hier misschien bekend was, dus besluiten we dat spoor te volgens. Eerst onder het over het schrikdraad heen dan een eind door een, ook wel erg soppig, weiland en aan de andere kant weer over het schrikdraad. Het lukte allemaal en we zaten weer op de route.
Op de natte delen en plassen ligt een dun laagje ijs, het is dus best fris. Het weer is prachtig, soms een blauwe lucht en een zonnetje maar toch kunnen we allebei niet goed warm worden, zelfs niet door flink door te stappen en dus besluiten we in Hof Aarnink, gelegen op de grens tussen Nederland en Duitsland, even weer op te warmen. Het smaakt ons goed en dan kunnen we heerlijk verwarmd weer op pad. We komen weer over de Dinkel, een mooi riviertje dat heel natuurlijk meandert tussen de akkers en velden. Rond 4 uur lopen we door Gronau en dat gaat na de grens over in Glanerbrug. En daar is het eind van de wandeling.
Op het station komt er een streektrein aan. We moeten naar Enschede en dat staat voorop de trein, we stappen dus in. Maar hij rijdt richting Gronau, Foutje! We stappen in Gronau weer uit en haasten ons naar een ander perron om daar de trein terug te pakken. Natuurlijk komen we, in die paar kilometer terug, nu wél een conducteur tegen, die niets van ons treinkaartje snapt en daar dus een heel verhaal van moet maken op zijn telefoon. We kunnen het uitleggen en gelukkig snapt hij het. De rest van de terugweg gaat goed, we moeten wel vaak overstappen, in Enschede, in Hengelo, in Zutphen en in Arnhem. Al doende leert men. Een leuke dag en een mooie wandeling. Dank je wel, Dennes!!!

Silhouetten
Echte modderpaadjes, op het bordje vooraan staat; 'helletocht'  :)
Moerassig, met een dus laagje ijs
De Dinkel, het riviertje dat in het Twents volkslied wordt genoemd
Hier gaat ons wandelpad onder water
en hier komt het weer boven en kunnen we verder
De Oelemars
Hof Aarnink
Uitkijktoren die natuurlijk beklommen moet worden
en het uitzicht
Koolzaad in bloei in januari
Mooi plekje

vrijdag 1 januari 2016

Nieuwjaarsdag bij Rhenen in de mist

Het is mistig, grauw en grijs. Maar we proberen de kleine verrassingen te zien. 
Even de zon erdoor en een mooi silhouet van een plant.
Je kunt zien dat het al de decemberdagen zacht is geweest. 
De braam heeft bloesem en er zitten echte roze bramen aan sommige struiken. 
Eerder deze week heb ik sleutelbloemen aan de kant van de weg gezien.
We hebben foto's gezien van bloeiende narcissen, gekker moet het niet worden.
Het is bijzonder, zal het nog winter worden?




Gelukkig en Gezond 2016