Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

maandag 27 juni 2016

's Heerenberg e.o.



16,4 km; 4 uur 3 minuten

Na 4 weken genieten op ons eiland Zakynthos zijn we weer in Nederland beland. We gaan boodschappen doen in Emmerich en gaan daarom een wandeling maken daar in de buurt. We gaan weer naar Landgoed Huis Bergh en het Bergherbos bij 's Heerenberg vlakbij Emmerich.
Het weer is heel redelijk, soms komt er een waterig zonnetje kijken. Als we bijna bij de auto terug zijn gaat het pas echt regenen.
En zoals we zo vaak zeggen, ook in Nederland is het mooi, maar je moet wel je ogen open doen.

Hoezo pad?
Vingerhoedskruid oftewel Digitalis purpurea 
Rosmolen in Zeddam, gesticht in 1546, vernieuwd in 1973
Prachtig zo, deze Spar, met nog heel jonge zaadkegels
Ook hier mooie uitzichten
Klaproos, de zaaddoos, de bloem en de knop
Rijtje huizen vlakbij Huis Bergh
De Heks van 's Heerenberg
Huis Bergh
Huis Bergh

zaterdag 25 juni 2016

Echt de laatste dag van vakantie juni 2016

We genieten op vrijdag nog de hele dag van prachtig warm weer en aan het begin van de avond nemen we afscheid van Maria en Dimi. We hopen echt dat we ze heel snel weer ontmoeten.
Dan gaan we nog een keer eten bij Potami en maken de laatste flesjes wijn op op ons eigen terrasje. Pavlos komt nog afscheid nemen en vertelt nog een keer dat wij niet alleen maar klanten zijn, maar gewoon vrienden. Dan is het echt de laatste nacht hier en de wekker wordt vroeg gezet, want het busje van Billy (Dennis) zal om 8 uur bij ons zijn.
Op zaterdag gaan we om 10.45 uur weg en rond half 2 landen we op Schiphol. Als we naar huis rijden zeggen ze dat het op de meeste plaatsen droog is. Wij hebben de hele weg vanaf Amsterdam naar Veenendaal regen. Ook de rest van de middag is nat, pas in de avond wordt het droog.
Welkom in Nederland.

Lijkt wel een plaatje van Google Earth.
Alykes met de zoutvlaktes en de baai van Alikanas
Een aambeeldwolk, oftewel een flinke onweersbui

donderdag 23 juni 2016

6,4 km; 2 uur 24 minuten

Het is nog steeds erg warm en daarom doen we een klein rondje Katastari en Alykes, om bij de Buca-bar te eindigen voor een laatste Frutopia. Want ja, we zijn echt begonnen aan de laatste dagen. Maar we genieten volop.









Nog even bij Archontiko
Prachtige vlinder
het accent op de Oleander
en nu op de brug in Alykes
Plantjes op de zoutvlakte

dinsdag 21 juni 2016

Naar Gyri



22 km; 7 uur 20 minuten

We gaan er vandaag weer met z'n tweetjes op uit. Het wandelen gaat niet zo lekker bij Petra en dus hebben wij in goed overleg een ander programma gekozen.

We gaan via het pad tegen de bergrug naar Kalithea en gaan daar door de pas naar Gyri. We zijn van plan om via een iets andere route terug te lopen.
We zetten de wekker om 5 (!!!!!) uur en starten met de wandeling rond 6 uur. Het is nog heerlijk fris en zelfs in de pas is het allemaal nog goed te doen, want we lopen hele einden in de schaduw. Boven op de vlakte is het natuurlijk anders, maar omdat we inmiddels ruim 600 meter zijn geklommen is de temperatuur hier toch aangenaam en de wind blaast een beetje.
In Gyri komen we tot de ontdekking dat het plekje waar we een aantal jaar geleden eigenlijk per ongeluk iets hebben gedronken nu een echt cafe is, Goed nieuws dus als we weer eens in Gyri zijn. Vandaag doen we dat niet want het is pas 9 uur. We lopen verder en zien de antennes vanaf een andere plek. Als we aan de daling beginnen, merken we dat het inmiddels echt heet is geworden (35 graden). In de kloof schijnt de zon meedogenloos en er is geen zuchtje wind. Het water in de flessen wordt heel snel minder, maar we hebben genoeg. De afdaling is zwaar, we voelen de spieren en de voeten goed. Als we weer bij de gewone weg uitkomen, halen we bij het sinaasappelstalletje eerst 2 grote glazen sap. Heerlijk en de boterhammen gaan er ook nog in. Dan nog een klein stukje lopen en gelukkig wacht dan het zwembad.

Zonsopkomst
Voor het nageslacht
ooit een geit
mooi
Gyri
Even uitrusten in Gyri met de rug tegen de kerk
Weer een plekje om iets te drinken
De antennes vanuit een andere hoek
Alykes en Alikanas in de diepte.

zondag 19 juni 2016

Kloosterpad, nu met Petra en Ben

7,9 km; 3 uur 27 minuten

Dit keer een klein routekaartje, wij hebben deze wandeling deze vakantie al een keer gedaan. Maar het blijft een prachtig loopje. Dit keer gaat het dus alleen om de plaatjes.











zaterdag 18 juni 2016

Thuis uit eten

Zo doen we dat, als we in ons huisje eten. Kipstukjes, Griekse salade, feta, olijven en een heerlijk glaasje wijn en water natuurlijk.

Er weer is het jarig Jetje bij ons

17 juni valt weer in de vakantie en dus viert Petra haar verjaardag opnieuw met ons.
Tegen 12 uur vertrekken we naar Alykes om daar in de Buca-bar een heerlijke Frutopia te verorberen met daarbij een verfrissend drankje. 
's Avonds zijn we bij Fidelio. Ook Petra en Ben worden nu met open armen ontvangen en we hebben daar een gezellig en vooral ook erg lekker etentje. 
Na het eten lopen we weer naar Archontiko en nemen daar nog een drankje als afsluiting van een mooie verjaardag.





woensdag 15 juni 2016

Aftrap voor nog 10 heerlijke dagen, nu samen met Petra en Ben

Vandaag zijn ze dan toch nog aangekomen op Zakynthos. Het eerste deel moesten ze annuleren vanwege familie-omstandigheden. Maar vanochtend hebben we ze opgehaald van het vliegveld. Boodschappen gedaan en een bakkie gedaan. Toen bij het zwembad neergeploft en helemaal bijgepraat.
Vanavond zijn we de langverwachte pita en gyros gaan eten. Vooral Ben had daar heel veel zin in :)


dinsdag 14 juni 2016

Porto Limnionas en lunch in Porto Roxa


16,3 km; 6 uur

We hebben een auto gehuurd voor 2 dagen, want morgen halen we onze lieve vrienden op van het vliegveld. We gaan samen nog 10 heerlijke dagen genieten van het Griekse leven. Maar vandaag maken we nog een wandeling en gebruiken die auto om te beginnen op een andere plek op ons eiland, we starten in Agios Leon. Het zou niet zo'n hele lange wandeling worden, rond de 16 km, valt wel mee dus. Wat ik me niet had gerealiseerd was dat we zouden starten op ruim 300 meter hoogte en moesten afdalen naar zeeniveau, want we lopen via Porto Limnionas naar Porto Roxa en vandaar terug naar Agios Leon. Met dalen en klimmen in korte tijd wordt het toch een pittige wandeling.

We lopen eerst een stukje door Agios Leon, een leuk plaatsje. Even later verlaten we de asfaltweg en komen in wat bossen terecht. Dan komt ons een vrachtautootje tegemoet. De mannen in de cabine zijn erg belangstellend en vragen wat ons doel is. Als we zeggen Porto Limnionas zeggen ze dat dit niet de goede weg is, volgens hen zijn we op weg naar Kampi. Eén van de mannen schuift al op en we mogen zo meerijden. Maar natuurlijk zeggen we dat we "me ta podia" (te voet) willen en we bedanken ze hartelijk. Op onze kaart klopt het allemaal en ook van Pavlos hebben we gehoord dat dit wel een goede weg is. Maar deze mannen geloven natuurlijk nooit dat we voor ons lol wandelen en dat we niet altijd de kortste weg nemen. We wachten tot ze uit het zicht zijn en lopen dan lekker de lange weg verder. Het lukt allemaal en we worden getrakteerd op mooie uitzichten over de rotsen, we lopen vlak langs de randen. Na een heel eind lopen komen we weer op een asfaltweg die ons naar Porto Limnionas voert. Dit is een mooie baai, waar je heerlijk kunt zwemmen. Wij kijken even en lopen dan verder naar het volgende kleine baaitje: Porto Roxa. Bij taverna Giorgos, achter de grote tavernes die er zijn, willen we lunchen. Ik vraag in het Engels aan de man of we er ook kunnen eten. Krijg dan op mijn kop van Leo dat ik het niet in het Grieks probeer. Dus als we zitten zeg ik in mijn beste Grieks dat we iets willen eten, zegt hij: dat mag je ook in het Nederlands zeggen, hoor! Lachen dus. Leuk gesprekje gehad over dit mooie eilandje en daarna een omelet besteld met grote glazen sinaasappelsap. Lekkere lunch.
En dan moeten we terug naar Agios Leon. We hadden het al verwacht maar de weg terug blijkt over smalle paden te gaan, heel ongelijk en flink stijgend. Gelukkig staat er een flinke wind, dat koelt iets af, want dit is niet te doen in temperaturen boven de 30 graden. Als we bijna boven zijn staat er opeens een gaashek over de weg, ik schrik me rot, we zullen toch niet helemaal terug moeten? We nemen de gok en maken het hek gewoon los (en weer vast achter ons) en hopen dat we gewoon door kunnen lopen. Dat is gelukkig het geval. Redelijk vermoeid komen we weer aan in Agios Leon, waar we in een taverna nog een cola drinken en een ijsje eten. Dan in de auto op weg naar Chartata. Dit was een prachtige wandeling, zo hopen we er nog heel veel te maken.

Kampi in de verte
Hier nog mooie, brede paden
Uitzicht over de kliffen tussen Kampi en Porto Limnionas
Zo mooi
Het pad wordt wel minder
Een plaatje
Bijna op zeeniveau, dat betekent dalen en straks klimmen
Porto Limnionas
Lunchplek bij Porto Roxa
waar je ook heerlijk van de zon kunt genieten
en kunt zwemmen
Tijm in bloei, je ruikt het overal
Heerlijke paadjes
daar is taverna Giorgos en alles over paadjes als op de foto hierboven