Leo en Marlies: Loucha en één van de toppen van Vrachionas

26,9 km; 8 uur 55 minuten

Vandaag doen we een flinke wandeling. We willen naar Loucha, wat op het dak van het eiland ligt en vlakbij het hoogste punt van Zakynthos, Vrachionas.

We starten om 8 uur, er zijn wat wolken, maar dat vinden we bij een wandeling helemaal niet erg.

We lopen door Chartata naar Katastari en daar begint de eerste flinke klim al. Vanuit Katastari naar de weg op de berghelling. Meteen aan het begin komen we al een man in een jeep met een kudde geiten tegen, ja ja, de vooruitgang, die jeep dan he... Maar het gaat lekker en even later genieten we alweer van de mooie vergezichten. Bij Kalithea moeten we door de pas over de bergrug om op het gedeelte te komen waar Vrachionas ligt. Dit is het hoogste gedeelte van het eiland. Als we bovenaan de pas zijn hebben we een prachtig gezicht over de kronkelige paden van de pas die achter ons liggen en die we dus al gelopen hebben. Daar lopen we weer over zomaar 100 meter asfalt midden in de grintweg. Ieder jaar weer vragen we ons af, waarom dat hier is gemaakt. We hebben geen idee. Dan komen we bij Gyri en is één van de dorpen die niet is getroffen door de aardbeving van 1953. Hier zie je nog goed hoe de oude dorpen eruit hebben gezien. En het is iedere keer weer leuk om er doorheen te wandelen. Maar we lopen nu verder naar Loucha, een klein stukje verderop. Ook al zo'n leuk plekje met oude straatjes en een kerkje. Leo en ik hebben er twee jaar geleden iets gedronken in Cafe Loucha en we besluiten om dat weer te doen en te kijken of ze al iets hebben om de magen te vullen, want inmiddels loopt het tegen 12 uur. We doen onze bestelling en inderdaad maken ze omeletten. Die bestellen we dus met een Griekse salade erbij en wat brood hebben we toch een goede maaltijd.

Dan stappen we op voor het tweede deel van onze wandeling. We zullen om Vrachionas lopen om dan via de noordelijke kant weer af te dalen en bij het, ons zo bekende, klooster weer op de weg te komen. De wandeling gaat erg lekker, we hebben weinig problemen met lopen en we lopen zo op één van die hoge toppen af. Later lees ik op een site dat Vrachionas bestaat uit twee bijna even hoge toppen, Vouni, ca.756 meter en Liva, ca 740 meter. Wij zien een top iets verderop, maar weten niet welke hoger is. Er gaat een paadje omhoog en de gps zegt dat we op 690 meter zitten. Petra zegt dat ze de 700 wil volmaken en als we dan toch gaan klimmen zeg ik dat ik dan wel wil proberen om de top te bereiken. Nou, die halen we en daar zegt de gps 746 meter. Dus we zitten op de tweede top van het eiland. Het is erg jammer dat het niet helder is, want anders zouden we een grandioos uitzicht hebben. We kijken naar alle kanten van ons eiland. Prachtig. Jaren geleden heb ik een wit steentje van iemand gekregen met een gouden symbool erop. Het was de bedoeling dat we die op een plaats achter zouden laten waar het positieve energie kon verspreiden. 2 jaar geleden heb ik dat steentje hier in een kapelletje langs de weg gelegd. Eerder deze vakantie zijn we langs dat kapelletje gekomen en het lag er nog in. Ik heb het weer gepakt en nu heb ik het in een stenen torentje op de top van Liva gelegd. Laat het maar positieve energie voor de Grieken brengen. Gewoon een mooie gedachte.
Dan gaan we verder. We komen langs een enorme steengroeve en daar is de weg even een asfaltweg, dus lekker makelijk lopen. Maar al gauw gaan we weer een onverharde weg op en na nog een paar kleine klimmetjes beginnen we aan de afdaling en die valt ons zwaar. In ieder geval Petra en mij. De mannen lopen vlotter door. Maar al die rollende steentjes en de toch wel steile paden eisen wel hun tol. Wat zijn we blij als we het klooster weer zien, want dan zijn we vlak bij de weg en moeten we nog een kleine kilometer asfalt doen, maar dat rolt niet weg onder je voeten. We zijn heel moe en we allemaal onze spieren. Maar het was een pracht wandeling en we zijn toch maar mooi op die hoge top geweest. Gaaf!!!