In de stromende regen verlaten we Spittal a.d. Drau. En het blijft grauw, grijs en nat. We zien dus alleen maar de weg en een paar bomen als we over de Wurzenpas naar Slovenië rijden. Daar blijft het nog even hetzelfde, maar gaandeweg wordt het lichter en stopt het met regenen. Als we door de hoofdstad Ljubljana rijden breekt zelfs de zon even door. Aan de andere kant van de stad worden de wegen smaller. Op een bepaald moment wil de routeplanner dat we links afslaan, maar dat is zo een smal, slecht weggetje dat we dat maar niet doen. De volgende afslag nemen we wel, de weg is wat breder en anders moeten we een heel eind omrijden. Zo gezegd zo gedaan, soms is de weg weer even wat breder en dan weer smal, maar het lijkt net of we door een natuurpark rijden. En dan rijden we over de grens met Kroatië. Er is wel weer een grijze lucht, maar de prachtige herfstkleuren van de bomen maken het schitterend mooi. Van donkergroen gaat het via lichtgroen naar vele tinten geel en bruin. Soms een rood toefje van rijpe bessen er tussen in. We komen kuddes paarden tegen, ze komen zelfs even kennis maken. Ergens hebben we een mooi uitzicht vanwaar we zelfs de zee zien en daar zitten we toch echt vele kilometers vanaf. Het is mooi.
