23,1 km; 10 uur
Nou dat was wel weer een dagje. We hebben om half 8 ontbeten (eerder kon niet) en om half 9 liepen we buiten. Vanaf zeeniveau zijn we tot 1286 meter omhoog geklauterd, want dit kun je echt geen wandelen meer noemen. Het was een hele klus, in het begin nog wel stukjes met gewone weg, maar later alleen maar keien paden, losse stenen (foto 1 en 2). We waren rond 13.00 uur boven bij Pared Vieja (foto 3), waar we onze lunch hebben gegeten.
Daarna dachten we te zullen gaan zakken, maar we gingen toch nog een stukje verder omhoog. Dan echt de weg naar beneden. Stel je een weggetje voor met keien, maar dan op zijn hoogst een meter breed en ongelijke hoogte, bladeren eroverheen zodat je niet kunt zien waar je je voeten neer moet zetten,kortom heel lastig. Leo gaat heel prima naar beneden, maar ik ben heel blij met mijn nieuwe wandelstokken, ze geven me toch wat steun en zo gaat het tenminste niet nog veel langzamer.
Het is wel een beetje jammer maar door de vele struiken en bomen hebben we geen uitzicht naar beneden (foto 4) en juist vandaag is het weer heel mooi. Pas een heel stuk lager krijgen we wat uitzicht (foto 5). Heel erg in de verte rechts aan de horizon zie je heel wazig Tenerife liggen, beneden aan de kust ligt het vliegveld. Het is allemaal wel erg hoog. En we vonden dat we op ons Griekse eiland al zo hoog waren geklommen. Toen we eenmaal bij Mazo waren aangekomen hebben we ervoor gekozen om over een normale weg terug te lopen naar het hotel omdat we bang waren dat we het voor donker, zo rond 18.30 uur, niet zouden halen. En deze paden loop je liever niet in het donker. Maar we waren precies om 18.30 uur weer in ons hotel. Dus 10 uur gelopen en eigenlijk alleen maar steil naar boven en steil naar beneden, zoals je op het hoogteprofiel kunt zien.
Heel erg moe, maar we hebben toch weer grenzen verlegd. Nu niet in het aantal kilometers, maar wel in het hoogteverschil. En het was een schitterende wandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten