24,7 km; 6 uur 27 minuten
Eerder deze week heeft vriend Dennes gevraagd of we nog belangstelling hadden voor treinkaartjes. Zij hadden er 2 en konden er geen gebruik van maken. Vrijdag zaten ze in de brievenbus en dus in de loop van de dag maar eens gekeken waar we wilden gaan lopen dit keer. En het werd Twente. Zaterdag leek de mooiste dag te worden, dus werd de wekker vroeg gezet en stapten we om iets over acht in de trein richting Arnhem. Daar overstappen op de intercity naar Zwolle om in Zutphen uit te stappen en de trein naar Oldenzaal te pakken.
Om 10 uur beginnen we onze wandeling. We lopen richting de Duitse Grens door natuurgebieden
Boerskotten en
Duivelshof. Al snel komen we erachter dat het hier flink nat is. De paden zijn heel modderig en we moeten soms langs de hekken lopen om toch goed uit te komen. Sommige delen lijken ook echt op moerassen. Er blijken pas ook heel zeldzame plantjes te zijn ontdekt. Als we de Duivelshof uitkomen zien we een bord achter ons : Verboden toegang, rustgebied voor dieren.
Ja, dat bord stond dus niet aan de kant waar wij vandaan kwamen. Gelukkig hebben we heel zachtjes gedaan en we hebben de dieren niet laten schrikken.
Even later komen we in de buurt van de Dinkel, en plots staat het pad waar we lopen helemaal onder water. We kunnen daar echt niet verder en we hebben geen keus op die plek uit andere paden of we moeten een heel eind terug. We zien in het weiland ernaast bandensporen van een fiets en bedenken dat die hier misschien bekend was, dus besluiten we dat spoor te volgens. Eerst onder het over het schrikdraad heen dan een eind door een, ook wel erg soppig, weiland en aan de andere kant weer over het schrikdraad. Het lukte allemaal en we zaten weer op de route.
Op de natte delen en plassen ligt een dun laagje ijs, het is dus best fris. Het weer is prachtig, soms een blauwe lucht en een zonnetje maar toch kunnen we allebei niet goed warm worden, zelfs niet door flink door te stappen en dus besluiten we in
Hof Aarnink, gelegen op de grens tussen Nederland en Duitsland, even weer op te warmen. Het smaakt ons goed en dan kunnen we heerlijk verwarmd weer op pad. We komen weer over de Dinkel, een mooi riviertje dat heel natuurlijk meandert tussen de akkers en velden. Rond 4 uur lopen we door Gronau en dat gaat na de grens over in Glanerbrug. En daar is het eind van de wandeling.
Op het station komt er een streektrein aan. We moeten naar Enschede en dat staat voorop de trein, we stappen dus in. Maar hij rijdt richting Gronau, Foutje! We stappen in Gronau weer uit en haasten ons naar een ander perron om daar de trein terug te pakken. Natuurlijk komen we, in die paar kilometer terug, nu wél een conducteur tegen, die niets van ons treinkaartje snapt en daar dus een heel verhaal van moet maken op zijn telefoon. We kunnen het uitleggen en gelukkig snapt hij het. De rest van de terugweg gaat goed, we moeten wel vaak overstappen, in Enschede, in Hengelo, in Zutphen en in Arnhem. Al doende leert men. Een leuke dag en een mooie wandeling. Dank je wel, Dennes!!!
 |
| Silhouetten |
 |
| Echte modderpaadjes, op het bordje vooraan staat; 'helletocht' :) |
 |
| Moerassig, met een dus laagje ijs |
 |
| De Dinkel, het riviertje dat in het Twents volkslied wordt genoemd |
 |
| Hier gaat ons wandelpad onder water |
 |
| en hier komt het weer boven en kunnen we verder |
 |
| De Oelemars |
 |
| Hof Aarnink |
 |
| Uitkijktoren die natuurlijk beklommen moet worden |
 |
| en het uitzicht |
 |
| Koolzaad in bloei in januari |
 |
| Mooi plekje |
