Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.
Pagina's
zondag 30 oktober 2011
Zondag 30 oktober Meijendel
15,7 km; 4 uur 5 min
Clingendael, Waalsdorpervlakte, Meijendel en Wassenaar
We gaan voorbij Den Haag, Leo heeft hier herinneringen en hij wilde de kant op van Meijendel.
Vele brommer en fiets kilometers lagen hier, dus gaan we daar eens lopen. We beginnen aan de Waalsdorperlaan, gaan van daar Clingendael in. Ooit ontwikkelde een welgestelde familie de hofstede Clingendael tot een buitenplaats van allure. Sinds 1954, toen de gemeente Den Haag het landgoed aankocht, is het vrij toegankelijk. Het landgoed kenmerkt zich door een Engelse landschapsstijl met een romantisch, glooiend landschap waarin veel asymmetrische elementen voorkomen. In het park bevindt zich de beroemde ‘Japanse tuin’ (open mei-half juni en oktober), maar ook een ‘oud-Hollandse tuin’. Eveneens bekend is het Sterrebos, waar de rododendrons met al hun kleuren in het voorjaar prachtig bloeien. In het park staan bomen van meer dan 150 jaar oud, die inmiddels enorme afmetingen hebben bereikt.
We lopen de Waalsdorpervlakte op. Hoe vaak hebben we op 4 mei die klok gezien en het monument. Het is indrukwekkend. Het is een fijne plek om te lopen, duinen en bossen. Bij Meijendel wordt het veel drukker met wandelaars. Meijendel (‘del’ betekent duinvallei) behoort tot de zogeheten Jonge Duinen, die vanaf het jaar 1000 zijn ontstaan, terwijl de Oude duinen dateren van 5000 jaar voor Christus. In de 19e eeuw zijn delen van de vallei ontgonnen voor de landbouw. Dat liep echter al snel op een mislukking uit, omdat de voedselarme grond zich niet voor ontginning leende en de zoute zeewind een voortdurende bedreiging vormde voor de gewassen. De tegenwoordig rijke flora en fauna hebben zich pas goed kunnen ontwikkelen na de beëindiging van de 19e eeuwse landbouwontginningen. Midden in de vallei Meijendel ligt naast de boerderij het bezoekerscentrum (Meijendelseweg 40). De boerderij is een van de laatste overblijfselen die herinneren aan de vroegere landbouwactiviteiten. Vandaar lopen we Wassenaar in en vergapen ons toch wel een beetje aan de enorme huizen en dan zie je de grotere nog niet eens.
Het was leuk en zeker de moeite waard om in deze omgeving nog eens te doen, maar dan bij beter weer, want vandaag was het grijs en nat. Maar toch hebben we wel weer genoten van een mooie wandeling.
zondag 23 oktober 2011
Zondag 23 oktober Op de grens bij de Rijn
21 km; 5 uur
Herwen, Lobith, Spijk, Elten(D) en opnieuw Herwen.
Nog steeds blauwe luchten in Nederland, het doel vandaag is de Gelderse Poort aan de noordkant van de Rijn, waar deze Nederland binnenkomt.
Het is een mooi gebied, een afwisselende wandeling. En ook vandaag zijn we weer op verboden terrein geweest. Vanuit een recreatiegebied bij Herwen kwamen we op een kruising waar werd gewaarschuwd voor uitrijdende vrachtwagens, maar niet verboden om in te gaan. Ik had dit weggetje van de plattegrond en dus zijn we verder gelopen. Het was echt het terrein van een steenfabriek of iets dergelijks. Maar we zijn doorgelopen tot op het laatste stukje waar een groot hek ons vertelde dat we niet aan die kant van het hek hadden moeten zijn. Een heel eind verder waren we bij een andere steenfabriek en ook daar liep onze route door. Maar daar stond heel duidelijk verboden toegang en dus moesten we omlopen. Later bleek dat dat onze route 4 km langer had gemaakt. Maar een schitterend stukje Nederland, waar we ook nog heel even in Duitsland zijn geweest, in Elten.
zondag 16 oktober 2011
Zondag 16 oktober Ginkelse Hei
16,2 km; 4 uur
Zondagmiddag en het is prachtig weer, de lucht is stralend blauw. We gaan naar de Ginkelse Hei.
Wat zijn we hier vaak geweest met Kaya, ze zou het ook vandaag weer heerlijk hebben gevonden, heerlijk los rennen en grote plassen om in te rollen.
We zijn over de hei gelopen en uitgekomen bij het Roekelse Zand, vandaar met een boog weer terug. We kwamen langs de Kreelse Plas, waar een vlonderpad omheen was gemaakt.
Zondagmiddag en het is prachtig weer, de lucht is stralend blauw. We gaan naar de Ginkelse Hei.
Wat zijn we hier vaak geweest met Kaya, ze zou het ook vandaag weer heerlijk hebben gevonden, heerlijk los rennen en grote plassen om in te rollen.
We zijn over de hei gelopen en uitgekomen bij het Roekelse Zand, vandaar met een boog weer terug. We kwamen langs de Kreelse Plas, waar een vlonderpad omheen was gemaakt.
zondag 9 oktober 2011
Weekend in de Ardennen
Vrijdag 30 september.
We hebben een WEDweekend gepland met onze lieve en goede vrienden Ben en Petra. WED ???? Wandelen, eten, drinken. Maar wel in goed gezelschap.
We zijn naar Trois Ponts gereden in ons nieuwe kleine rode Aygootje. De routeplanner ingesteld op 'geen snelwegen'. En dan rij je in 5 uur tijd naar de Belgische Ardennen.
Zaterdag 1 oktober
Wat is het heerlijk weer, wat boffen we. Eerst een heerlijk ontbijt met baguette, fruit, vruchtensapje en een gekookt eitje.
Daarna maken we een wandeling rond ons parkje. Eerst maar even bij de receptie gevraagd hoe het zit met de opening van het jachtseizoen vandaag. We kunnen overal heen, maar wel na 10 uur en voor 17 uur. We maken een mooie wandeling van ongeveer 16 km. De komende herfst kleurt de bladeren al een beetje.
In de avond begeven we ons naar een restaurant op loopafstand
van ons huisje 'Ferme Bodson' en eten daar heel lekker en genoeg.
Zondag 2 oktober
En opnieuw prachtig weer. We hebben heerlijk ontbeten en daarna zijn we naar Trois Ponts gereden om vandaar te gaan wandelen. We willen naar de watervallen. De tocht werd er één met uitdagingen. Paden hielden op of er stond prikkeldraad. Met je buik over het zand, daarna een stuk door een weiland omdat het pad verderop ook niet blijkt verder te gaan. En dan maar hopen dat de waakhonden niet los lopen, want we liepen wel op hun erf. Gelukkig zaten ze vast in hun hok. Pffff. En dan eindelijk de watervallen van Coo, foto nr 4 is het. Ze staan droog. Niet eens een heel klein straaltje. Wat een tegenvaller, maar het was een mooie wandeling van 18 km.
's Avonds zijn we uit eten geweest in 'le Beau Site', een wat sjieker
hotel-restaurant. Met amuses en kleine broodjes, lekker hoor.
Maandag 3 oktober.
Het weekend is voorbij en ook op de terugweg nemen we de secundaire wegen, erg leuk om te doen, maar je moet wel de tijd nemen. Die tijd hadden we.
Een heerlijk weekend. We hopen dat er nog velen komen.
Abonneren op:
Posts (Atom)