Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.
Pagina's
dinsdag 24 maart 2015
zondag 22 maart 2015
Weekend Landal Warsberg in Saarburg (Duitsland)
Vrijdag 20 maart 2015
We gaan heerlijk genieten van een weekendje in Landal Ferienpark Warsberg. Eerst moet ik nog een ochtend werken, maar om kwart voor 12 zitten we in de auto op weg naar Saarburg waar we om kwart over 4 aankomen. Het zonnetje schijnt en daarom planten weer eerst stoelen op het terras en lezen we een boekje in de zon met een lekker glaasje wijn. Als de zon wat lager staat, wordt het meteen killer en gaan we naar binnen, maken de bedden op en lopen naar het restaurant waar we een lekkere schnitzel eten, want het is vrijdag en dus schnitzeldag in dit park. Maar het smaakt ons goed. Als we weer thuis zijn proberen we nog een filmpje te kijken maar we zijn allebij doodmoe en we liggen dus heel erg vroeg op bed. Morgen is er weer een dag.
Zaterdag 21 maart 2015 Rondje Warsberg
15,3 km; 4 uur 27 minuten
7,9 km; 5 uur 6 minuten Akropolis
We doen een route vanuit het park. Het is grijs en nevelig, het zicht is niet zo goed, maar het is droog, dus we zijn allang blij, want de voorspellingen waren slecht. We lopen over de wijnhellingen, maar de wijnstruiken zijn nog kaal, alhoewel er kleine uitlopertjes op de ranken zitten. We lopen langs bomen waarin de Maretakken weelderig groeien en bloeien, dus die geven kleur aan de, nog kale, bomen. We komen helemaal niemand tegen, pas als we in Saarburg lopen zien we mensen lopen. Soms laat de zon zich even zien en dan is het meteen een stukje warmer, zodat toch de truien nog even uit gaan. In Saarburg kijken we even of het Griekse restaurant er nog is, want daar willen we vanavond wel weer een hapje eten. En dan gaan we weer op weg naar het park. We lopen door de Saarburger Rausch (een wijngebied), via een heel lange trap, recht de wijnhelling op. We voelen wel weer dat we iets hebben gedaan, het hoogteprofiel geeft dat ook wel aan. Lekker gelopen vandaag. Straks weer naar beneden voor een maaltijd bij Akropolis en weer naar boven naar ons huisje om te kunnen uitrusten. Ja, je moet er iets voor over hebben. Maar dan heb je ook wat. Heerlijk dat we het kunnen!!!
Zondag 22 maart Vanuit Orscholz naar uitzichtspunt Cloef en verder
22,1 km; 6 uur 25 minuten
We rijden met de auto naar Orscholz, parkeren op het parkeerterrein van een bekende supermarkt en starten de wandeling. Het is koud, er staat een koude wind en het is nog grijs, maar we hopen ons nog warm te lopen. De eerste kilometer gaat nog over redelijk vlak, maar dan begint het klimmen. We lopen naar een uitzichtspunt aan de Saar, waar je heel mooi de hele bocht kunt overzien. In de volgende kilometers dalen we af naar het niveau van de Saar en meteen daarna klimmen we in ijltempo weer naar de hoogte van de hut, maar nu op een andere heuvel. We zijn al een hele tijd aan het lopen en hebben pas 6 km gedaan, ons wachten er nog 13 (denken we dan nog). We zijn inmiddels wel weer op de hoogvlakte beland en dus is het erge klimmen en dalen een beetje over. Wat we dan krijgen, is dat de route een pad aanwijst dat er niet is en er is ook niets in de buurt waar we kunnen lopen om de goeie kant uit te gaan. Gevolg: een stuk extra lopen. Het is verder een heel mooie route. We komen langs de beek, de Leuk, die ook door Saarburg stroomt. Maar hier is het nog een babystroompje. Afwisselend is het zeker, het ene moment lopen we over een asfalt autoweg en even later over een pad waarvan we denken: is dit een pad?. En alle weggetjes er tussenin. Diepe dalen, bossen, velden, rivieren en beekjes. Erg leuk.
Maar we zijn moe, ontzettend moe, alle spieren doen pijn. Dus in ons huisje gekomen wacht een heerlijke warme douche en een pan soep met knapperige broodjes. Het was weer een heerlijk weekend
We gaan heerlijk genieten van een weekendje in Landal Ferienpark Warsberg. Eerst moet ik nog een ochtend werken, maar om kwart voor 12 zitten we in de auto op weg naar Saarburg waar we om kwart over 4 aankomen. Het zonnetje schijnt en daarom planten weer eerst stoelen op het terras en lezen we een boekje in de zon met een lekker glaasje wijn. Als de zon wat lager staat, wordt het meteen killer en gaan we naar binnen, maken de bedden op en lopen naar het restaurant waar we een lekkere schnitzel eten, want het is vrijdag en dus schnitzeldag in dit park. Maar het smaakt ons goed. Als we weer thuis zijn proberen we nog een filmpje te kijken maar we zijn allebij doodmoe en we liggen dus heel erg vroeg op bed. Morgen is er weer een dag.
Zaterdag 21 maart 2015 Rondje Warsberg
15,3 km; 4 uur 27 minuten
7,9 km; 5 uur 6 minuten Akropolis
We doen een route vanuit het park. Het is grijs en nevelig, het zicht is niet zo goed, maar het is droog, dus we zijn allang blij, want de voorspellingen waren slecht. We lopen over de wijnhellingen, maar de wijnstruiken zijn nog kaal, alhoewel er kleine uitlopertjes op de ranken zitten. We lopen langs bomen waarin de Maretakken weelderig groeien en bloeien, dus die geven kleur aan de, nog kale, bomen. We komen helemaal niemand tegen, pas als we in Saarburg lopen zien we mensen lopen. Soms laat de zon zich even zien en dan is het meteen een stukje warmer, zodat toch de truien nog even uit gaan. In Saarburg kijken we even of het Griekse restaurant er nog is, want daar willen we vanavond wel weer een hapje eten. En dan gaan we weer op weg naar het park. We lopen door de Saarburger Rausch (een wijngebied), via een heel lange trap, recht de wijnhelling op. We voelen wel weer dat we iets hebben gedaan, het hoogteprofiel geeft dat ook wel aan. Lekker gelopen vandaag. Straks weer naar beneden voor een maaltijd bij Akropolis en weer naar boven naar ons huisje om te kunnen uitrusten. Ja, je moet er iets voor over hebben. Maar dan heb je ook wat. Heerlijk dat we het kunnen!!!
Zondag 22 maart Vanuit Orscholz naar uitzichtspunt Cloef en verder
22,1 km; 6 uur 25 minuten
We rijden met de auto naar Orscholz, parkeren op het parkeerterrein van een bekende supermarkt en starten de wandeling. Het is koud, er staat een koude wind en het is nog grijs, maar we hopen ons nog warm te lopen. De eerste kilometer gaat nog over redelijk vlak, maar dan begint het klimmen. We lopen naar een uitzichtspunt aan de Saar, waar je heel mooi de hele bocht kunt overzien. In de volgende kilometers dalen we af naar het niveau van de Saar en meteen daarna klimmen we in ijltempo weer naar de hoogte van de hut, maar nu op een andere heuvel. We zijn al een hele tijd aan het lopen en hebben pas 6 km gedaan, ons wachten er nog 13 (denken we dan nog). We zijn inmiddels wel weer op de hoogvlakte beland en dus is het erge klimmen en dalen een beetje over. Wat we dan krijgen, is dat de route een pad aanwijst dat er niet is en er is ook niets in de buurt waar we kunnen lopen om de goeie kant uit te gaan. Gevolg: een stuk extra lopen. Het is verder een heel mooie route. We komen langs de beek, de Leuk, die ook door Saarburg stroomt. Maar hier is het nog een babystroompje. Afwisselend is het zeker, het ene moment lopen we over een asfalt autoweg en even later over een pad waarvan we denken: is dit een pad?. En alle weggetjes er tussenin. Diepe dalen, bossen, velden, rivieren en beekjes. Erg leuk.
Maar we zijn moe, ontzettend moe, alle spieren doen pijn. Dus in ons huisje gekomen wacht een heerlijke warme douche en een pan soep met knapperige broodjes. Het was weer een heerlijk weekend
Ons huisje dit weekendZaterdag 21 maart 2015 |
Ayl, het is erg grijs |
Maretakken in een kale boom, het geeft wel kleur |
Mooie weggetjes |
Leuk, een bankje helemaal beplakt met postzegels |
Saarburg, het riviertje de Leuk, dat door het centrum van het stadje stroomt. |
"Leuk" watervalletje |
Saarburg, van een wat hoger standpunt uit gezien |
De trap door de Saarburger RauschZondag 22 maart 2015 |
Start van de wandeling is in Orscholz |
Een prachtig uitkijkpunt over een bocht in de Saar |
Straus |
Allerlei stroompjes komen straks samen in de Saar |
En Marlies loopt over hun bruggetjes, Leo natuurlijk ook, maar iemand moest de foto maken |
En weer een watertje |
Links bovenin de hut waar we een paar uur geleden stonden om de bocht in de Saar te bewonderen. |
En weer boven, op een heerlijk lunchplekje |
Ostern, oftewel Pasen, het komt eraan, te zien aan de Paasbomen overal |
Glooiend landschap op de heuvels |
Kikkerdril van ver en dichtbij |
maandag 16 maart 2015
Boswachterij De Amerongse Berg
10,7 km; 2 uur 30 minuten
Een vrij dagje na een werkweekend en dan gewoon heel lekker weer. Dat nodigt dus uit voor een wandelingetje. We rijden naar Veenendaal West en parkeren de auto vlakbij sauna De Heuvelrug, voor mij in ieder geval een heel bekend plekje.
Vandaar lopen we een rondje door boswachterij De Amerongse Berg. We komen langs het Egelmeer waar duidelijk wordt dat het grondwater daar ver onder de maat ligt. In de Romeinse tijd heette dit gebied Aegil Marum. Deze naam is later verbasterd tot Egelmeer. In deze schotelvormige laagte blijft lang water staan dankzij een slecht doorlaatbare leemlaag in de bodem. Het gebied is echter geleidelijk verdroogd. Om verdere verdroging tegen te gaan heeft Staatsbosbeheer in 2008 ruim 9 ha bos rond het Egelmeer
gekapt en zijn delen van het terrein geplagd. Men hoopt hiermee te kunnen bereiken dat karakteristieke soorten van vochtige heide weer toenemen, zoals veenmos, zonnedauw, klokjesgentiaan en dopheide.
Een uur later lopen we door het sterrenbos. In het centrum van het sterrenbos staat de Eenzame Eik, een duidelijk solitair opgegroeide boom. Dit sterrenbos, dat rond 1790 werd aangelegd, heeft van origine de vorm van een wagenwiel met acht spaken. Deze eik is vermoedelijk in 1792 geplant tijdens de aanleg van het sterrenbos. De aanleg, op het hoogste punt van de Amerongse berg, vond plaats in opdracht van de eigenaren van kasteel Amerongen die hier een groot terrein in bezit hadden. In de loop der jaren was het karakter van het terrein sterk aangetast bijvoorbeeld door het verdwijnen van een aantal spaken. Aan het herstel werd in 1990 begonnen, in 2004 is het Douglasbos binnen de cirkel gekapt en zijn de acht spaken weer beplant met beuken. Sindsdien staat de eenzame eik weer goed opvallend in het midden van de cirkelvormige structuur die ook wel 'De Manege' werd genoemd.
Het is een heerlijke, korte wandeling. En het voorjaar is goed te voelen.
Het Egelmeer |
Een heel lang pad ... |
met aan het eind ... De Eenzame Eik |
Na de struisvogels en de walibies, nu de lama's |
zondag 8 maart 2015
Mudmasters Haarlemmermeer 8 maart 2015
Met Marc Belt, Roy Belt en hun pa Wim Belt
De foto's zeggen voldoende, denk ik. En het was koud, zeker als je bedenkt dat ze nat waren en erg modderig :) Mudmasters.nl
http://mudmasters.nl/
De foto's zeggen voldoende, denk ik. En het was koud, zeker als je bedenkt dat ze nat waren en erg modderig :) Mudmasters.nl
Buitenplaatsenpad in Zuid-Kennemerland
13,9 km; 3 uur 46 minuten
Vandaag zullen zoons Marc en Roy Belt meedoen met Mudmasters Haarlemmermeer. Marc hebben we al eens zien deelnemen, maar Roy nog niet. En dat moet natuurlijk vastgelegd worden. Maar dat is pas in de middag om 15.50 uur. Tot dan hebben we dus ruim de tijd om een mooie wandeling te maken daar in de buurt.
De keus valt op het Buitenplaatsenpad in Zuid-Kennemerland, 3 korte wandelingen iets ten zuiden van Heemstede. Maar volgens de beschrijving zijn ze goed aan elkaar te plakken en dat doen we dus.
We starten in wandelbos Groenendaal en komen langs het windmolentje van Groenendaal. Dan gaat het via wat bebouwing naar Leyduin, Vinkenduin, Oud Woestduin en Nieuw Woestduin.
Verder via De Kakelye en het Huis te Manpad naar de Hartekamp, de Overplaats en terug naar Groenendaal.
Een mooie afwisselende wandeling met bos, duin, bebouwing en groene (speel)weiden.
Als we klaar zijn met onze wandeling rijden we naar de start van Mudmasters Haarlemmermeer in Vijfhuizen NH op amper een kwartiertje rijden van waar we zijn. En daar struinen we nog 4,4 km verder, dus al met al toch 18,5 km, niet slecht voor een gewone zondag. Zie voor de Mudmasters de volgende blog.
Het molentje van Bloemendaal |
Wandelbos Bloemendaal |
Hekwerk van bruggetje tegenover het oude gebouw van de duinwaterleiding, allemaal woorden die met water te maken hebben |
Huize Leyduin |
Mooie oude bomen in de buurt van Leyduin |
In de Belvedere van Huize Leyduin |
En de buitenkant |
Mooie plaatjes met woeste bomen en blauwe luchten |
Sneeuwklokjes, heel veel sneeuwklokjes op de wandeling |
"De Capel", een schuilkerkje voor katholieken na de reformatie? Nee, volgens kenners gaat het hier om een "hoerhuijs" of illegale kroeg |
Prachtig zwarte zwaan |
De Hartekamp |
Nog zo'n mooi bruggetjes in "De Overplaats" |
Abonneren op:
Posts (Atom)