Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

maandag 16 maart 2015

Boswachterij De Amerongse Berg


10,7 km; 2 uur 30 minuten

Een vrij dagje na een werkweekend en dan gewoon heel lekker weer. Dat nodigt dus uit voor een wandelingetje. We rijden naar Veenendaal West en parkeren de auto vlakbij sauna De Heuvelrug, voor mij in ieder geval een heel bekend plekje.
Vandaar lopen we een rondje door boswachterij De Amerongse Berg. We komen langs het Egelmeer waar duidelijk wordt dat het grondwater daar ver onder de maat ligt. In de Romeinse tijd heette dit gebied Aegil Marum. Deze naam is later verbasterd tot Egelmeer. In deze schotelvormige laagte blijft lang water staan dankzij een slecht doorlaatbare leemlaag in de bodem. Het gebied is echter geleidelijk verdroogd. Om verdere verdroging tegen te gaan heeft Staatsbosbeheer in 2008 ruim 9 ha bos rond het Egelmeer
gekapt en zijn delen van het terrein geplagd. Men hoopt hiermee te kunnen bereiken dat karakteristieke soorten van vochtige heide weer toenemen, zoals veenmos, zonnedauw, klokjesgentiaan en dopheide.

Een uur later lopen we door het sterrenbos. In het centrum van het sterrenbos staat de Eenzame Eik, een duidelijk solitair opgegroeide boom. Dit sterrenbos, dat rond 1790 werd aangelegd, heeft van origine de vorm van een wagenwiel met acht spaken. Deze eik is vermoedelijk in 1792 geplant tijdens de aanleg van het sterrenbos. De aanleg, op het hoogste punt van de Amerongse berg, vond plaats in opdracht van de eigenaren van kasteel Amerongen die hier een groot terrein in bezit hadden. In de loop der jaren was het karakter van het terrein sterk aangetast bijvoorbeeld door het verdwijnen van een aantal spaken. Aan het herstel werd in 1990 begonnen, in 2004 is het Douglasbos binnen de cirkel gekapt en zijn de acht spaken weer beplant met beuken. Sindsdien staat de eenzame eik weer goed opvallend in het midden van de cirkelvormige structuur die ook wel 'De Manege' werd genoemd.

Het is een heerlijke, korte wandeling. En het voorjaar is goed te voelen.

Het Egelmeer
Een heel lang pad ...

met aan het eind ... De Eenzame Eik


Na de struisvogels en de walibies, nu de lama's

Geen opmerkingen: