Vanochtend hadden we bedacht dat we de laatste dag weer lekker zouden lezen en in de zon liggen. Maar ja, dan moet er wel zon zijn. Achter de wolken wel, maar daar heb je dan niet zoveel aan.
Dus de wandelschoenen toch weer aan en ... op naar Mazo. Zondag hadden we die wandeling afgebroken vanwege het weer, dus nu verder. En het werd weer een leuke, lekkere wandeling, maar wel een hele zware. We hebben er vijf uur en twintig minuten over gedaan.
Dus de wandelschoenen toch weer aan en ... op naar Mazo. Zondag hadden we die wandeling afgebroken vanwege het weer, dus nu verder. En het werd weer een leuke, lekkere wandeling, maar wel een hele zware. We hebben er vijf uur en twintig minuten over gedaan.
Over smalle paddjes en karresporen, over asfalt en keien. Door kleine dorpjes, langs leuke huisjes, tussen de bananen door en langs het vliegveld. Een paar gedeeltes ging het redelijk horizontaal, maar eigenlijk was het bijna overal, flink omhoog of flink omlaag.
Gevolg natuurlijk we: stijve benen en na afloop kramp in de kuiten. Maar bovenal: de moeite waard.
En weer een geweldige vakantie, jammer dat het niet altijd goed weer was. Maar het is wel december en dat groene eiland moet ergens vandaan komen.
We hebben weer genoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten