Vanuit Emmerich richting Elten

We doen weer boodschappen in Duitsland en knopen er een wandelingetje aan vast. Het is prachtig weer, iets boven nul, staalblauwe en een heerlijk zonnetje. Het is lekker wandelen op deze manier.
De route was 10,7 km en we liepen er 2 uur en 18 minuten over.

Kwintelooyen en Plantage Willem III

8,8 km; 2 uur 25 minuten

Het is ijzig koud in Nederland, we blijven vlak bij huis. Maar oh, wat is het hier toch mooi.

Moerputten en Engelermeer

12,5 km;3 uur 15 minuten

Vlijmen

Mooi

Moerassig in de Moerputten

Waar een bemost takje mooi kan zijn

en een zwam

Engelermeer

Vrienden

Gendringen en Ulft, langs de Oude IJssel

12,1 km; 2 uur 37 minuten

We gaan weer boodschappen doen in Emmerich en daarom kiezen we een plekje op weg daarheen om even een wandeling te doen. De keus is op Gendringen en Ulft gevallen omdat daar ook de Oude IJssel langs ligt. Het is opnieuw een wat grijze dag, maar gelukkig is het droog. En het is een mooi stukje lopen.

Oude IJssel

Oude IJssel vanaf een platform

Oude IJssel 

Een flinke racefiets

Oude wilgen hebben net als oude olijfbomen een prachtige stam

Van Maastricht naar Spaubeek; een OV-wandeling

20,7 km; 5 uur

Ondertitel: Een mooie wandeling, maar nat én koud.

In de afgelopen week werd steeds gezegd dat het zondag een heel redelijke dag zou worden, dus pakten we deze kans om weer treinkaartjes te gaan gebruiken. We willen nog een keer naar Zuid-Limburg. Ook op zaterdag vertelden de weermannen en -vrouwen ons dat het in het zuiden van het land wel bewolkt kon zijn, maar in ieder geval droog en er kon zelfs een klein zonnetje doorbreken. Prachtig vooruitzicht dus. 

De wekker staat vroeg, want de reis gaat een paar uur duren. Het is miezerig in Veenendaal, maar we merken na een paar uur treinen dat dat in het zuiden van Nederland niet anders is. Het is koud én nat, gelukkig maakt de route wel veel goed. We wandelen over prachtige weggetjes, we nemen flinke klimmetjes, en hebben mooie uitzichten, maar doordat het helemaal grijs is komt daar op de foto's bijna niets van uit. Niettemin genieten we van de wandeling, we hebben het alleen wel de hele terugweg in de trein steenkoud, pas als we thuis aan een warm bakkie koffie zitten komen we weer een beetje bij.

Herfstkleuren

Limburgse schapen

Klimmen en dalen

De Geul in herfsttooi

Een houten vlonder in schutkleuren

Limburgse weggetjes tussen aarden wallen

En daar hebben we hem nog een keer: het Pieterpad

Bunnik bij Rhijnauwen en Vechten

12 km; ongeveer 3 uur

En natuurlijk genieten we en wandelen gewoon verder in Nederland. We stappen in de auto en rijden naar Rhijnauwen bij Bunnik. Het is nog redelijk vroeg, tegen half 11, en er zijn nu nog plaatsjes op de parkeerplaats. Vandaar lopen we langs de Kromme Rijn, Gaan over een bruggetje en lopen dan richting Fort Rhijnauwen. Het is er druk met mensen die een wandelingetje maken of iets gaan drinken in het huis van het landgoed. We genieten van het prachtige weer en de herfstkleuren. Verder gaan we langs de landgoederen van Oud- en Nieuw Amelisweerd. We wandelen onder de A12 door en zien dan aan onze linkerhand het terrein van Golfclub Amelisweerd. Even verder komen we bij het Fort bij Vechten. We lopen er nu niet in, maar er omheen. Op het P-terrein staan veel Lelijke Eendjes (Citroën), je kunt ze daar huren en een ritje in de omgeving maken. Maar wij lopen verder, gaan weer onder de A12 door en zijn dan weer vlak bij Bunnik. Inmiddels is de parkeerplaats mudvol en staan we zelfs te wachten tot we eraf kunnen.
Het was een lekkere wandeling en een heerlijk weertje.

Laatste dag dit jaar in Chartata

Heerlijk zo'n weekje. De eerste dag, zaterdag, was een erg natte dag. Veel regen, maar een goeie temperatuur. Daarna kwamen vier prachtige en zonnige dagen. We hebben nog twee heel mooie wandelingen gemaakt en genoten van de zon, de omgeving en de uitzichten.
In ons toekomstige huisje hebben we foto's gemaakt en alle maten genomen, getekend waar de stopcontacten en lichtschakelaars zitten. En steeds weer gekeken wat een prachtig uitzicht we hebben.
Maar de laatste twee dagen zijn grijs en er valt regen. Toen het vanochtend droog was zijn we toch maar even gaan wandelen, maar we kwamen toch nat en koud weer thuis, ondanks de pluutjes en de regenjacks, Zo is het dus ook in de herfst op Zakynthos en het is prima dat we ook dit zien. In Alykes is het bijna uitgestorven, in Alikanas zijn nog wel wat winkeltjes en restaurants open, want daar zijn nog hotels die gasten hebben. Maar na dit weekend is dat ook over, dan is het echt einde seizoen.
Wij vliegen morgen naar Nederland en gaan ons langzaam bezig houden met onze verhuizing naar hier.

Naar Orthonies

19 km; 5 uur 50 minuten

Eerder deze week heeft Leo een berichtje gestuurd aan Babis van de Bodega in Orthonies: of ze open zijn in deze tijd van het jaar. Het antwoord was "Ja, we zij geopend". Dus trekken we de wandelschoenen weer aan en lopen via wat voorheen de dirtroad was, richting Xigia, Met die nieuwe weg zijn ze al een heel tijdje bezig en nu zijn ze echt al een stuk gevorderd. Het asfalt ligt al tot in de bocht en dus gaat het lopen tot de taverne bij Xigia heel makkelijk. Daarna gaat het de heuvels in en moeten we flink klimmen, maar omdat de temperatuur goed is, valt het allemaal heel erg mee. In een paar uur zijn we in Orthonies. Jammer genoeg in de Bodega toch gesloten. We sturen nog een berichtje naar Babis, lopen ondertussen even naar het kerkje en het kerkhof van Orthonies en besluiten daarna onze wandeling maar te vervolgen. Jammer, volgende keer beter. Het lopen gaat goed en rond 3 uur zijn we weer bij Archontiko. We genieten nog ruim een uur van de zon, totdat ze ondergaat achter de berg.

Wat is het mooi, ook vanaf een nieuwe asfaltweg

Vanuit Taverne Xigia (maar gesloten natuurlijk)

Zeezicht

Orthonies

Er is altijd wat te doen

Xigia

Gewone krokussen en eikeltjes? Nee, echt niet. Het zijn wel crocussen,
maar die anderen lijken wel op eikeltjes maar zijn het niet