De laatste dag in Eritrea

De auto inpakken, ontbijten, betalen en dan wegrijden van ons fijne hotel en de aardige mensen. De rit gaat prima tot we in de buurt van het Kanaal van Korinthe komen. Zoals ook op de heenweg zijn hier straten dicht en er wordt niet verteld hoe we dan moeten rijden. Dus na wat heen en weer gerij, proberen we de snelweg te bereiken, maar zelfs dat duurt even. Maar het lukt wel en dan is de rest van de route weer simpel. Om half 4 komen we aan bij hotel Lemoniesen daarna lopen we naar het kleine station van Diakopto, waar de trein naar Patras stopt en waar vandaan een toeristentreintje naar Kalavryta rijdt. We doen ons tegoed aan een ijs en een cola en slenteren dan weer terug. Vanavond richting de haven om iets te eten en morgen naar huis

De tweede week in Eretria

Leo zegt na we bij Lidl zijn geweest dat hij de volgende dag wel een eind wil lopen, wat betekent dat het vanaf Lidl naar het hotel loopt, ruim 18 Km. Ik heb daar met de warmte helemaal geen zin in, maar ik zet de wandeling voor hem uit. Dinsdagmorgen rijden we dus weer naar Lidl en daar stapt Leo uit en gaat op weg. Ik rij weer naar het hotel en ga nog even shoppen in een klein winkelcentrum in de buurt. Leo komt na 4 uur weer bij het hotel en vond het ook wel zwaar.

En dan loopt onze korte vakantie op zijn eind. De laatste 2 dagen hier lopen we een rondje, liggen 's middags bij zwembad en gaan 's avonds lekker eten aan de boulevard, waar het heel gezellig is. 

Dagje bijna niets

We gaan na het ontbijt even naar Lidl en een andere winkel en daarna trekken we ons terug bij het zwembad. Rustig dagje dus.

Naar het zuidoosten

Vandaag rijden we een eind naar het zuidoosten. Het wordt een leuke, afwisselende rit van bijna 300 km. Het eerste stuk rijden we bijna langs de kust en is het groen, later wordt het kaler en ruiger. Het laatste stuk van de heenweg wordt de weg smaller en zijn er geen vang-rails meer. Als er dan aan de rechterkant alleen rotsen zijn beneden, dan vind ik het niet heel ontspannend. Maar de chauffeur doet goed zijn best, gelukkig maar. We redden een landschildpad door hem van het midden van het asfalt naar de kant te brengen. Op de heenweg hadden we er één met een gebarsten schild gezien, die had de klap met een auto niet overleefd. Rond 5 uur zijn we weer bij het hotel, ruim op tijd dus voor het avondeten.

Er staan echt heel veel windmolens op de heuvels

Hoofdstad Chaldika

We doen de ochtend lekker rustig aan en stappen rond 13 uur in de auto om naar Chaldika te rijden. Ik heb een wandeling uitgezet van ongeveer 9 km en aan het einde van de route is het plan om ergens te gaan eten. Er zijn op het internet niet echt bijzonderheden te melden over deze stad. We lopen door de straatjes en komen we aan bij verschillende strandjes. Hier is het gezellig en ook op de boulevard is het leuk met veel restaurantjes. Wij gaan de oude brug over naar het vasteland en beklimmen de heuvel tegenover de stad in de hoop dat we op mooie uitzichten zullen stuiten. Maar niet echt. Er is daar bij het water onder die brug wel iets mysterieus aan de hand. Het water stroomt daar van links naar rechts en 6 uur later van rechts naar links. Nou hoor ik je denken, natuurlijk heeft dat met eb en vloed te maken. Maar dat is het niet en wetenschappers⁷ hebben er nog geen verklaring voor. Dan willen we iets eten en we stappen bij een restaurantje naar binnen. Eerst water en cola en dan voor mij een salade en Leo wil een porksteak. Even later komt de man met een reuzensalade aan. Hij wist niet of het voor 1 of 2 personen was. Logischer volgens mij om even te checken. Het duurt nog zeker 10 of 15 minuten voor Leo 's steak arriveerde. Ook een reus van een steak en het bleek bijna niet te snijden. Kortom eigenlijk een tegenvaller. We waren er na het betalen snel weg en zijn weer op weg naar de auto gegaan. We hebben dus wel gelopen, maar het was niet een echt leuke stadswandeling. 

 's Avonds eten we in de bar van ons hotel een lekker ijsje. Dus eind goed, al goed. 

Het midden van Evia

Na te hebben ontbeten op het terras van het hotel rijden we rond 10 uur weg om een rit te maken over het midden van het eiland. We rijden 4 uur langs groene hellingen en rotsige bergen, langs leuke dorpjes en mooie uitzichten en dan vinden we het wel goed en trekken ons terug bij het zwembadje van het hotel. Het is warm, erg warm.

Leo had het met de bochtige
weggetjes weer goed naar zijn zin

Rustig dagje in Eretria

Na het ontbijt doen we een rondje door het plaatsje en komen op een archeologische site terecht. Tussen 400 en 200 voor Chr. was hier de oude plaats Eretria. Ook was een een theater. Leuk om even door te lopen. 

Kleine haven van Eretria

Kijkje op de kust

Oud Eretria

Het noorden van Evia

Dinsdag 11 juni hadden we rustig dagje. We deden een rondje door het plaatsje en relaxten de middag aan het zwembad.

Woensdag was weer een doe-dag. We gingen richting het noorden van Evia. Het blauwe lijntje op het kaartje geeft heel ruw aan wat we wilden doen. Het eerste stuk zag er prachtig uit, heel veel bomen en struiken, af en toe een dorp. En toen reden we in gevolgen van de grote natuurbranden van de afgelopen jaren. Bijna alle bomen zijn verbrand, maar gelukkig zagen we overal dat de natuur het alweer wint, want de lagere planten en struiken maken het toch weer groen. We vervolgden onze route en gingen naar de Drimona waterval. We konden met de auto een heel eind komen en deden het laatste stukje te voet. Het was een plaatje van een waterval met groen eromheen. Daarna reden we via allerlei plekjes naar Loutra. Dit is een plaatsje waar hete bronnen zijn. Daarom zijn er verschillende hotels die er hun eigen bron hebben en die er dus een spa van hebben gemaakt. Op een paar plekken aan de kust daar komt heet water uit de rotsen. We zagen er één, daar zaten mensen heerlijk te relaxen in het water van de zee dat daar warm was. We liepen er een eindje over de boulevard en aten er een ijsje.

En dan wilden we de rit afmaken door via Limni terug te rijden naar Eretria. Maar de weg ergens tussen Loutra en Limni was afgesloten en er was geen andere oplossing dan de route een heel eind terug te rijden. Maar ach, we hebben nu alles van de andere kant bekeken. Het was een mooie dag.

De waterval van Drimona 

De boulevard in Loutra

De hete bronnen in Loutra

Vakantie

😃 Ja, inderdaad, we hebben een korte trip gepland. We zijn op dit moment op Evia (Efja). Dit op één na grootste eiland van Griekenland, na Kreta, ligt ten noordoosten van Athene. We zijn gisteren vertrokken van Zakynthos en zijn over secondaire wegen naar de oostkust boven Athene gereden. In de beschrijvingen lees ik dat het een nog niet zo toeristisch eiland is, alhoewel er wel veel Grieken uit Athene hier een weekend of een weekje doorbrengen. Het is een langgerekt eiland, waar je over 2 bruggen kunt komen en in een paar plaatsen met een ferry. Er is geen vliegveld, vandaar dat het niet zo toeristisch is met buitenlanders. We willen het eiland vooral met de auto gaan verkennen, waarschijnlijk zullen we niet veel lopen, want er wordt een hittegolf verwacht. Op Zakynthos had ik al gezien dat de temperaturen boven de 40 graden uitkomen, voor centraal en zuid Griekenland  wordt dat boven de 45. We gaan wel zien, ik hoop dat we evengoed mooie ritten kunnen maken.

Het begin (of einde🌝) van het Kanaal van Korinthe

Zwembad van hotel Sunrise in Eritrea op Evia

Vroeg in de avond bij restaurant Primavera aan de boulevard van Eritrea