Dag 17 Van St. Vallery naar Middelkerke in België

We komen steeds dichterbij Nederland en dat is heerlijk. Vandaag een rustige trip vanuit Noord Frankrijk naar België. Vlakbij het logeeradres rijden we langs de Toyota-dealer want het kunststof blad van de ruitenwisser is helemaal gescheurd. Gelukkig had de dealer ze op voorraad en het klusje was dus zo gedaan.

Dag 16 Van Ancteville naar Saint Vallery-en-Caux

We ontbijten nog een keer heel uitgebreid in ons kasteeltje, met open haardvuur, zo gezellig, ook al waren we maar met z'n tweeën. Dan ruimen we de auto weer in en gaan naar de volgende stop. We gaan naar St. Vallery-en-Caux. In de tijd dat wij elkaar leerden kennen, was Leo nog lid van vliegschool en vliegclub Rotterdam en daarmee was er 1x per jaar een midweek of lang weekend naar de bevriende vliegsclub in St.Vallery. Dus een klein beetje oude dromen herbeleven. 

Vanuit onze slaapkamer via een wenteltrap
naar de ontbijtkamer

Ontbijt bij de open haard

Saint Vallery-en-Caux

Krijtrotsen op de achtergrond 

Dag 15 Stap terug in het verleden

Nu we in Normandië zijn willen we niet voorbijgaan aan wat hier 80 jaar geleden plaats vond. De landing van Amerikaanse troepen, mannen, soms nog jongens, die de aanzet gaven tot de bevrijding van Europa van de Hitler en de Nazi's. We kijken naar Utah beach en de monumenten die daar staan. Daarna rijden we naar Omaha beach en lopen van Vierville-sur-Mer naar de oorlogsbegraafplaats een eind verderop, 13 km.
Een indrukwekkende en vermoeiende dag.

Utah beach

Omaha beach

 

Dag 14 Van Saint Brieuc naar Ancteville

We gaan op weg naar Ancteville waar onze slaapplek is, in Menoir de la Foulerie. Onderweg willen we bij Mont Saint Michel gaan kijken, dat is wel een heel bekend plaatsje en we willen dat met onze eigen ogen zien. We parkeren de auto en lopen, samen met tientalen anderen, naar de dijk die met Mont Saint Michel is verbonden. Ja, dat uitzicht is een heel bekend plaatje, maar het zicht is niet heel erg goed. We besluiten om met al die anderen naar het 'eilandje' te lopen. Al met al is het heen en terug ruim 6 km lopen.

Na deze wandeling gaan we op weg naar de Menoir de la Foulerie. We zijn er om 16 uur, dat is eigenlijk een uur te vroeg voor het inchecken, maar het is geen probleem. Er loopt een mevrouw rond die verder geen engels spreekt, maar ons duidelijk maakt waar onze kamer is. En waar morgen het ontbijt is. Alles lijkt erop dat het een soort buitenhuis is, met een erf of binnenplaats ervoor en bijgebouwen. We kunnen naar buiten kijken door kleine glas-in-lood ramen. De inrichting is echt bijzonder, dit hebben we nog niet eerder meegemaakt. Het lijkt erop dat we de enige gasten zijn, maar dat gaan we nog ontdekken. We zullen hier twee nachten zijn.

Dag 13 Van Carnac naar St.Brieuc

We zijn vandaag van Carnac naar St. Brieuc gereden, maar wel met een flinke bocht erin richting het uiterste westen van Bretagne. Het is een mooie rit, het landschap is glooiend en de huisjes zijn heel leuk, echt bretons, tenminste dat beeld ik mij in. We zien op de wegwijzers dat alle plaatsen ook in het Bretons worden vertaald. Het Bretons is de enige Keltische taal die is overgebleven op het vasteland van Europa.

Dag 12 Van Les Sables naar Carnac

Les Sables d'Olonne ligt aan de Vendeé kust, waar per jaar gemiddeld de meeste zonuren zijn van Frankrijk. Als wij wegrijden is het donkergrijs en regent het pijpenstelen. Dat blijft jammer genoeg zo tot een uur of 3, dan wordt het droog en breekt zo nu en dan de zon door. Maar inmiddels zijn we dan aan de zuidkust van Bretagne aangekomen. We slapen in Carnac. 
Van Wikipedia leren we het volgende: 
De plaats is bekend vanwege de talrijke prehistorische monumenten die in de omgeving te vinden zijn. Deze monumenten bestaan uit grote stenen of megalieten, in patronen of afzonderlijk opgetrokken. In totaal resteren er nu nog ongeveer 2600 van de oorspronkelijke naar schatting 11.000 stenen.
De alleenstaande stenen worden ook menhirs genoemd. Veel mensen zullen die herkennen uit de strips van Asterix en Obelix.
Als we de tassen op de kamer hebben gezet gaan we lopend naar de menhirs en het zijn er inderdaad heel veel.

Dag 11 Van Bordeaux naar Les Sables d'Olonne

En daar gaan we weer, nog een weekje dan zijn we in Nederland, als alles volgens plan loopt. De rit van vandaag is wel afwisselend, maar het is vlak en wij vinden heuvels en bergen iets leuker om te rijden. 
We krijgen wel weer allerlei wegen en de velden vol (nu uitgebloeide) zonnenbloemen, mais of wijnranken wisselen elkaar af. Het rijdt allemaal heel vlot door en daardoor zijn we al om 15 uur in het hotel. We besluiten om even naar de kust te rijden en onze benen te laten werken. Het is maar een kwartiertje of zo rijden. Het is prachtig weer en nog warm ook, dus het is heerlijk om nog even buiten te zijn.

Dag 10 van Canfranc naar Bordeaux

We zijn nog geen 5 minuten onderweg of grote borden vertellen ons dat de weg naar Frankrijk dicht is. In de bergen is het altijd net iets moeilijker om een andere weg te kiezen, het is bijna altijd een heel stuk om. Zo ook nu, een redelijke weg voor ons is opeens meer dan 50 km. verder. Maar we hebben geen keus dus gaat de neus die kant uit. Het is wel een prachtige rit door de bergen en ergens bij het hoogste punt gaan we de grens over en zijn we weer in Frankrijk. Dan worden de bergen ook minder hoog en minder ruw, langzaam wordt het een glooiend landschap. Om 17 uur zijn we bij ons hotel.

Dag 9 Van Andorra naar Can Franc

We hebben we weer een mooi ritje achter de rug. Door de Pyreneeën gaat het, over bochtige weggetjes (Leo blij) en wat bredere wegen, maar steeds met mooie uitzichten. Op die kleine wegen worden we op een bepaald moment ingehaald door 3 Porsches en een Ferrari, met een heleboel motergeluid halen ze ons in, maar even later staan we allemaal weer bij een stoplicht vanwege werk aan de weg. Met heel veel gebrul rijden ze weg, allemaal haantjes😀. Tegen 16 uur komen we bij Canfranc Estacion.

Van Wikipedia:
Station Canfranc Internationaal (Spaans: Estación Internacional de Canfranc) is een treinstation in het Spaanse dorp Canfranc. In het verleden heeft het gediend als internationaal overstapstation, maar sinds 1970 is al het internationale treinverkeer er opgeschort. Wel vertrekken er twee treinen per dag naar Zaragoza. In 2021 werd er een nieuw passagiersstation geopend. Het oude station is omgebouwd tot hotel. Er gaan stemmen op om de spoorverbinding met Frankrijk te herstellen.

Wij hebben jaren terug een programma gezien over dit oude station. Toen was er sprake van dat er allemaal winkeltjes en restaurants in het gebouw zouden komen. We hebben niet meegekregen dat het een hotel is geworden. Eigenlijk was er dus niets te beleven.

Ons hotel is 3 minuten verderop dus daar komen mooi op tijd aan. Eerst drinken we een koffie en zijn dan bezig tot we aan de maaltijd kunnen beginnen.

Rotsig genoeg

Canfranc  internationaal station, dit gedeelte is nu een luxe hotel

Dag 8 Van Millau naar Canillo in Andorra

We zijn vandaag gearriveerd in Canillo in Andorra. Het was ook vandaag een gevarieerde trip en uiteindelijk kwamen we in de Pyreneeën terecht. Aan de Franse kant hingen de wolken op de hoogte waar wij reden op ongeveer 1600 meter en was het grijs. Toen we een berg over waren was het helemaal blauw en hadden we een prachtig uitzicht. Ook vanuit ons hotel trouwens. Andorra heeft als belangrijkste inkomstenbron de wintersport. De plaatsjes bestaan dan ook voor een groot deel uit hotels en appartementencomplexen.

in de wolken

uit de wolken

vanuit ons raam in hotel Ranson