Grebbeberg en Nederrijn, in het wit

Tweede kerstdag is het geworden, en nog steeds is het mooi. Het dooit nu wel een beetje, maar de plaatjes zijn mooi.

1e Kerstdag, Witte Kerst

Natuurlijk eerst voor iedereen die het leest:

Hele fijne Kerstdagen en een Gezond en Gelukkig 2011

Het werd al verteld. Het zou een echt witte kerst worden. En wat was het prachtig vanmiddag in het bos. Gewoon een paar plaatjes om te laten zien dat we weer hebben genoten. Nederland lijkt op deze manier een wintersportland. Schitterend.

Vandaag natuurlijk ook de verjaardag van Roy aan het vieren. Een mooie dag.

Wat is het mooi, wat is het wit, wat is het glad

Perfekte plaatjes, het is mooi in Nederland. Maar alles is gestremd. Schiphol ligt niet op schema, de treinen rijden weer eens niet en de wegen zijn slecht. Het wintert in ons kikkerlandje.

Nergena?!?! Nooit van gehoord

Het werd weer tijd voor een stukje lopen. We hebben niet voor bos of hei gekozen, we denken dat het daar wel erg nat zal zijn van alle gesmolten sneeuw. Gelukkig is het vandaag niet glad en kunnen we gewoon lopen, niet schuivelen.

We lopen van uit Veenendaal via De Kade en De Kraats Het Binnenveld in. Dat is het gebied tussen Veenendaal, Ede, Bennekom, Wageningen en Rhenen. We komen een plek tegen met een aantal boerderijen en een zandweg. Ziet er leuk uit. En de naam? Nergena. Ik had er nog nooit van gehoord. Via het Gelders en het Utrechts Benedeneind zijn we weer in ons dorp aangekomen. Moeten we in de zomer nog eens doen. 15 km, Kaya is doodmoe op "haar" stoel neergeploft.
Het was wel koud, vooral een snijdende wind. Het gaat weer vriezen en volgens de berichten ook weer sneeuwen. Daar gaan we weer!!!

Wat een verschil

Gisterochtend liepen we nog in een shirtje met korte mouwen en nu is het 25 graden kouder.
Het is wel even wennen. De dag van gisteren was als alle reisdagen als je met een vliegtuig gaat. Ontbijten, gelukkig dat wel, we hoefden alleen maar aan te geven dat we eerder weg moesten en de eetzaal was open. Daarna wachten op de transferbus, vliegveld, wachten bij het inchecken. Handbagage controle en dan wachten op het vliegtuig. Die was een uur te laat. Door het koude weer moest er natuurlijk van alles gebeuren, ijsvrij en sneeuwvrij maken van de vleugels e.d. Maar gelukkig, ze kwamen en dan instappen en dan weer zitten en wachten tot je in Nederland bent en dan wachten op de tassen. Dan wachten op de bus die je naar P3 brengt en dan zelf naar huis rijden. Onderweg gestopt bij KFC voor een pittig kipstukje. We waren al laat, inmiddels half zeven en we hadden niet zoveel zin om eerst nog boodschappen te gaan doen. Verder een rustig avondje gehad.
Vanochtend werden we wakker en de sneeuw vloog langs de ramen. Nu om 12.22 uur zit ik dit verder te tikken op het kladblok. Want de stroom is uitgevallen. Dus heb ik ook geen verbinding met het internet. Ook geen telefoon, zelfs geen gsm. Alle masten gebruiken dus stroom. Helemaal niks, nu nog even werken op de laptop, maar als de batterij straks leeg is, dan is alles stil. En donker en het wordt al kouder, want het elektrische kacheltje doet natuurlijk ook niks. Hopen dat het niet al te lang duurt. Ik schrijf verder als we weer stroom hebben.
Het is inmiddels avond en we zijn weer in Veenendaal. De stroomstoring duurde langer en wij hadden een alternatief. Gewoon een dagje eerder naar Veenendaal. Want het werd ook kouder in huis en de winkels waren natuurlijk ook gesloten. Toen we naar het Veen reden zagen we net de lampen aangaan bij een benzinestation, maar we waren al onderweg. We hebben er door het weer dik 2 uur over gedaan. Wat een dag, wat een afsluiting van lekkere dagen. Op naar de volgende wandeling, jullie horen van ons.

Toch nog naar Mazo

Vanochtend hadden we bedacht dat we de laatste dag weer lekker zouden lezen en in de zon liggen. Maar ja, dan moet er wel zon zijn. Achter de wolken wel, maar daar heb je dan niet zoveel aan.
Dus de wandelschoenen toch weer aan en ... op naar Mazo. Zondag hadden we die wandeling afgebroken vanwege het weer, dus nu verder. En het werd weer een leuke, lekkere wandeling, maar wel een hele zware. We hebben er vijf uur en twintig minuten over gedaan.

Over smalle paddjes en karresporen, over asfalt en keien. Door kleine dorpjes, langs leuke huisjes, tussen de bananen door en langs het vliegveld. Een paar gedeeltes ging het redelijk horizontaal, maar eigenlijk was het bijna overal, flink omhoog of flink omlaag.

Gevolg natuurlijk we: stijve benen en na afloop kramp in de kuiten. Maar bovenal: de moeite waard.

En weer een geweldige vakantie, jammer dat het niet altijd goed weer was. Maar het is wel december en dat groene eiland moet ergens vandaan komen.

We hebben weer genoten.

Bananen, veel bananen

We hebben vandaag een hele leuke excursie gedaan. Een route over de noordkant van het eiland. We reden in een kleinere bus, zodat we ook over de kleinere weggetjes konden rijden.

Op de routekaart kun je een beetje volgen waar we zijn geweest.
Vanaf ons plaatsje moesten we eerst naar de andere kant van 'ons eilandje' om onze gids op te halen en nog aantal andere mensen die mee wilden. Een groepje van elf personen, goed te doen dus.

We dronken eerst een kopje canarische koffie, een Barraquito (bij sterretje E). Heerlijk, sterke koffie, dikke room, veel suiker, een likeurtje erin en slagroom erop, gegarneerd met kaneel en een koffieboon. Top!
Daarna rijden we een eindje verder en wandelen bij Las Tricias (ster G) een stukje. We komen er langs een schitterende Drakebloedboom. Gigantisch, zo ruig en stoer. Weer een paar kilometer verder maken we een stadswandeling in Santo Domingo (H). Mooie straatjes en leuke uitzichten op de oude koningspaden, de paden waarover de mensen vroeger moesten gaan voor er asfalt was.

De tocht gaat verder, we gaan richting de kraterrand en dus omhoog en hopen boven de wolken uit te komen voor een mooi uitzicht, niet dus, de wolken zijn hoger en dus blijft het mistig en het regent. Jammer dan.

Dan is het lunchtijd. In La Mata (I) wordt ons een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Verse broodjes met geitenkaas en een lekker sausje. Kippenbouillon en een geitenstoofpotje volgen. Het had heel veel weg van oma's sudderlapjes, en wij vonden het een heerlijk. Daarna volgt een toetje wat erg op tiramisu lijkt, maar dan canarisch. Je hoort het wel. De riem kan weer een gaatje groter.
We rijden verder richting Barlovento (K) en San Andres (N) waar we weer uitstappen en een wandelingetje maken. We krijgen een hele lezing over de Canarische bananen en nog veel meer.
Aan deze kant van het eiland zien we vandaag het eiland La Gomera goed liggen. Ook Tenerife is goed te zien. Het slechte weer van de afgelopen dagen heeft sporen achter gelaten op de hoogste berg van Tenerife, de Teide. Er ligt sneeuw en dat is goed te zien van hier.
Als laatste stop zijn we op de Mirador de San Bartolome. Daar vandaan heb je een schitterend uitzicht naar noord, oost en zuid.
We rijden door Santa Cruz de La Palma naar huis en hebben een heerlijke dag gehad.

Prachtige dag

En inderdaad, het weer is weer heerlijk. De lucht is weer blauw en de zon schijnt.

Morgen maken we een excursie over het noorden van het eiland. Met in ieder geval drie stops waar we een stuk kunnen wandelen. We zijn benieuwd.

Storm en regen

Vandaag een hele stormachtige dag. Zoals jullie hebben kunnen lezen, begon het gisteren al met heel veel regen. Vannacht trok de storm aan. Vandaag was het windkracht 4 met uitschieters naar windkracht 10. Er kwamen en gingen dus ook geen vluchten van en naar La Palma. Vanochtend zaten alle vliegvelden dicht op de Canarische Eilanden. Vanmiddag zagen we een vliegtuig aan komen vliegen van Thomson, we zagen hem niet landen en later op de avond hoorden we dat hij was uitgeweken naar Gran Canaria. Morgen proberen ze het weer. Wij hadden dus een dagje echt kamer en restaurant. Het was niets om buiten te zijn. Morgen beter?

Wandelen naar Villa de Mazo

Het was wat grijs vanochtend dus besloten we om de wandeling die we morgen zouden doen vandaag te gaan doen. Na het ontbijt nog de nodige zaken inpakken en regenjacks mee. En op weg. De route was ongeveer 16 kilometer, dus zou moeten kunnen voor 6 uur.

Op weg en al gauw een paar leuke plaatjes geschoten en leuke paden gelopen. Toen kwam de eerste bui. Ach, toe maar, we zijn niet van suiker. Maar als er een tweede en derde bui hard overheen gaan, zijn we ondanks regenjacks inmiddels helemaal doorweekt. Ook de broeken en de shirts. Het ziet er niet naar uit dat het beter zal worden. De wolken en buien komen over de bergrug rollen, dus besluiten we om maar met een omweg terug te lopen. Nog een reden was dat we een stel duitsers tegen kwamen, die ons waarschuwden voor de storm die eraan zou komen, windstoten van 225 km per uur. We gaan het wel zien, maar dan zouden we in ieder geval op tijd in het hotel zijn. Ik ga op de terugweg op een glad stuk asfalt nog lekker onderuit en haal mijn arm wat open. Je zou toch denken dat die klompen van mij wel op gladde stukken moeten kunnen lopen, nou niet dus. Maar het was ondanks nattigheid en zo wel een leuke wandeling en we zijn toch nog drie en een half uur weg geweest.