Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

zondag 31 mei 2015

Zakynthos, ons favoriete eiland.


Gisteren, zaterdag 30 mei, zijn we in het holst van de nacht opgestaan, na een paar uur slaap, om rond 3 uur op Schiphol aan te komen. Daar ontmoeten we onze lieve vrienden Petra en Ben om samen af te reizen naar het heerlijke Griekse eiland Zakynthos. Om 6 uur vertrekt ons vliegtuig en 3 uur later stappen we uit op een warm en zonnig vliegveld. Het is dan 10 uur plaatselijke tijd.

We hadden via Pavlos Voutos, van Archontiko Villas, een auto gehuurd, maar die is er niet. Dus Pavlos gebeld, hij wist het ook niet maar zou contact opnemen met de verhuurder. Even later krijgen we bericht dat er iets met de oorspronkelijke auto is gebeurd, maar dat er met 5 minuten een ander zal zijn. De Griekse minuten zijn iets langer, maar een Nederlands kwartiertje later komt er een jeep aan, dat is toch wel erg klein voor de bult bagage die wij hebben. De meneer regelt even de papieren en dan komt er gelukkig een wat grotere Ford Focus. Dat is beter.

Leo en Ben brengen de koffers naar Archontiko en zullen later meteen doorrijden naar de Lidl die op een kleine 2 km van het vliegveld is. Petra en ik lopen daar naartoe. We lopen over een pad langs het vliegveld, eerst langs een soort van stortplaats, maar even later is het een leuk karrenspoor tussen de velden door. We komen aan bij één van de bredere wegen die het eiland heeft, de weg van Zakynthos Stad naar Laganas. Aan deze weg is de Lidl. Wij gaan de boodschappen bij elkaar zoeken. Thuis hadden we al een lijst gemaakt en dus is het een kwestie van pakken en in de kar laden. Het wordt een pakket boodschappen, zeker als je daar de 8 x 6 flessen water van 1,5 liter bij rekent. En dat is dan nog maar voor de eerste twee weken. Als wij bijna klaar zijn, belt Leo dat zij vlakbij zijn. Wij rekenen af en kunnen meteen de boodschappen in de auto laden.

We rijden weer terug naar Archontiko. Het is gewoon een heerlijk "HOME" gevoel wat ik nu heb. Het is een beetje thuiskomen op dit eiland. Bij onze huisjes laden we alle boodschappen uit en verdelen de boel. Even wat spul in koelkast en diepvries en dan verder met de volgende opdracht.

We rijden naar Callinico Winery. Vorig jaar zijn we hier ook geweest om wijn te halen omdat de eigenaar een vriend bleek te zijn van de eigenaar van onze Illyessa-huisjes. We kregen toen de wijn voor een mooie prijs. En niet geschoten is altijd mis, dus we gaan hier weer naartoe.
We mogen de wijnen nog even proeven, maar we weten precies wat we willen: de imiglykos wit, een paar flessen imiglycos rood en hele zoete dessertwijn. Al met al een hele hoeveelheid. En we krijgen inderdaad weer korting, mooi toch?

En dan alles naar huis, iets opruimen en daarna gauw richting het zwembad om daar heerlijk uit te rusten van de vermoeiende dag. We eten deze eerste dag bij Maria, de vrouw van eigenaar Stefanos van de maisonettes, het andere deel van Archontiko en Dimi(tros). Zij zorgt voor de steaks van Ben en Leo, Dimi zorgt voor voor de pizza van Peet en mij. Een lekker Zakynthos dessert, Galactoboureko. We drinken nog een klein glaasje bij het huisje en dan gaan Peet en Ben weer naar hun eigen stulpje. De eerste nacht op ons eilandje.

We maken een flinke nacht, van 22 tot 8 uur vanochtend, ik denk dat we echt hondsmoe waren. Vandaag hebben we echt rustig aan gedaan, rustig aan ontbeten, daarna lekker ontspannen gelegen bij het zwembad. Zo nu en dan een paar baantjes trekken, want we willen wel fit blijven natuurlijk. Vanavond is het plan om bij Potami te gaan eten. Hopelijk herkent Effi Aleksopoulos ons nog van alle voorgaande jaren, ik denk dat dat wel zal lukken, want we zien elkaar ook regelmatig op FaceBook. We zullen zien. Een heerlijk eerste, hele dag dus. We gaan voor meer.

Ons huisje voor de komende tijd

Uitzicht vanaf ons terras
Uitzicht vanaf het zwembad
Heerlijk ontspannen bij het zwembad

zondag 24 mei 2015

Rondom Zundert en Heerlijkheid De Levensboom



23,8 km; 6 uur 20 minuten

Door mijn werk in mijn eigen Massage Praktijk Marlys, maar ook in de thuiszorg bij Buurtzorg in Veenendaal, kom ik prachtige mensen tegen buiten de gebaande paden. Ik vind het mooi om met natuurlijke stoffen te werken en waar vind je die stoffen? Ja, in de natuur natuurlijk. Ik volg workshops van Herba Sanitas, waar je leert wat je met inheemse kruiden kunt doen. Altijd goed in de gaten houden, want kruiden hebben echt een (wissel)werking met bijv. medicijnen. Dus moet je heel goed weten wat je doet. Van allerlei planten, bloemen en kruiden kun je ook essentiële oliën maken. Dat onderdeel is weer helemaal in het straatje van Madeleine Kerkhof-Knapp Hayes van De Levensboom. Enkele weken geleden las ik dat De Levensboom met Pinkesteren een Open Tuindag zou houden. Het leek mij leuk om haar tuin eens te zien, dus gevraagd aan Leo of hij daar in de buurt eens wilde wandelen; geen probleem. Ik heb een leuke route rond Zundert uitgezet en aan Petra en Ben gevraagd of zij misschien zin hadden om met ons mee te gaan. En dat hadden ze. Dus hebben we vandaag om 11.00 uur afgesproken in Zundert.

Het is prachtig weer, een blauwe lucht en een heerlijk zonnetje. We wandelen eerst een stuk door Zundert. Het blijkt dat de kunstenaars uit de omgeving vandaag gaan laten zien wat zij kunnen en al hebben gedaan. Dus er worden overal standjes opgezet, het wordt over een paar uur vast gezellig.
Dan lopen we Zundert uit. Het is duidelijk dat hier veel boom- en plantenkwekers wonen.Van piepklein tot metershoog staan de planten en bomen in rechte rijen bij elkaar. We wandelen van de ene in de andere buurtschap en rond half twee komen we aan bij "De Levensboom", iets buiten Wernhout gelegen. We worden begroet door Kees, de (nieuwbakken) man van Madeleine. Ze zijn net een week getrouwd en natuurlijk feliciteren we hen. We slenteren eerst maar eens door de prachtige tuin. Heerlijkheid De Levensboom is gelegen rondom een grote natuurvijver en is ongeveer 4500m². We lopen door een paar tuinkamers. Er is een aromatische tuin met heerlijk geurige planten, een kruidentuin met planten uit de kruidengeneeskunde, een homeopathische- en geneesmiddelentuin met planten die in de homeopathie en in de hedendaagse geneeskunde toegepast worden en dan is er nog een maceratentuin met kruiden waarvan olie wordt getrokken. We kijken naar Rosemarie’s Bloementuin en het Stille Plekje. Dat laatste mooie stukje tuin ligt intiem in een hoekje verscholen en staat symbool voor de patiënten die gebruik hebben kunnen maken van de steun van het Levensboom Fonds. We hebben 2,50 entree betaald en dat gaat in het fonds. In middels hebben ook Madeleine ontmoet en natuurlijk gepraat over haar mooie tuin.
Na het bekijken van de tuin drinken we nog iets op het terras, lekker in de zon. Ik kijk nog even in het winkeltje rond en koop nog wat aromatische zaken. En dan gaan we weer verder. We lopen om Wernhout heen en komen zo rond half 5 weer aan in Zundert. 
Dan besluiten we om het afscheid van Peet en Ben nog even uit te stellen, we pakken nog een terrasje en eten en drinken daar wat. 4 vrienden, 4 verschillende gerechten en 4 verschillende toetjes. Zo verschillend, maar toch zo bij elkaar passend dat we weer 4 weken met elkaar op vakantie gaan. Ook al zo'n heerlijk vooruitzicht. De volgende blog komt dus weer van Zakynthos, ons eilandje aan de westkant van Griekenland.

Raadhuis van Zundert
Mooi plaatje
Berkenbos met een Varenbos eronder
Akelei
In de tuin van "De Levensboom"
In de tuin van "De Levensboom"
In de tuin van "De Levensboom"
Goudsbloemen - Calendula
De Papaver, net alsof er een vlinder uit een cocon kruipt
Mooi plekje
Ereprijs
Varen
De Grove Den
4 vrienden, een beetje anders
4 maaltijden, allemaal anders

zaterdag 16 mei 2015

Rondom Doorwerth



20,2 km; 5 uur 57 minuten

Onze lieve vrienden Ben en Petra zijn weer bij ons. Donderdagmiddag, Hemelvaartdag, kwamen ze al, want we hadden al afgesproken dat we asperges zouden eten. En aangezien ik die nog nooit heb klaargemaakt, laat Petra mij zien hoe dat gaat.
Tegen half 7 genieten we van een heerlijk maaltje asperges met een hollandaise saus, voor twee van ons met beenham, voor de andere twee met zalm. Krielaardappeltjes erbij en dan is het echt prima.

Op vrijdagochtend ontbijten we eerst uitgebreid en rijden dan naar Wolfheze,want daar start onze wandeling van vandaag. Het is nu nog fris maar de, eerst nog egaal grijze, wolkenlucht vertoont al grote blauwe plekken dus het wordt vast een mooie dag. 
We maken eerst een rondje door het dorp.  In 1906 werd een stuk bosgebied van 86 hectare aangekocht door de Vereniging tot Christelijke Verzorging van Krankzinnigen en Zenuwlijders (voorganger van psychiatrisch ziekenhuis) Na de oorlog werden veel gebouwen opnieuw opgebouwd omdat er bombardementen door de Engelsen waren geweest in de Operatie Marker Garden. Nu is dat gedeelte van het dorp van Pro Persona, wat ook alles met psychiatrie te maken heeft.
We wandelen over het viaduct over de A50 en gaan dan het bos in. Al vrij snel komen we bij de Wodanseiken. Er bestaat schilderij met de titel Wodanseiken te Wolfheze uit 1849 van J.J. Cremer. In de 19e eeuw stonden de eiken nog in een open heidelandschap. Dit verklaart hun korte stammen met laag aangezette kroon. De afgelopen eeuw is de heide rond de beek bebost geraakt. Het schilderij maakt wel een geromantiseerde indruk: de eiken lijken groter en indrukwekkender dan de huidige exemplaren, die wel schilderachtig, maar niet erg groot zijn. 
Daarna lopen we langzaam richting Nederrijn. Daar ligt ook het uiteinde van de Utrechtse Heuvelrug, dat betekent dus klimmen en dalen. Maar eigenlijk was dat ook heel erg de bedoeling, we willen nog wat oefenen voor de vakantie, want die komt nu wel heel dichtbij.
Bij de Westerbouwing aangekomen denken we daar lekker even iets te drinken en een hartig hapje te nemen, maar dat is mis gedacht. Het restaurant is afgehuurd door twee bruidsparen en dus kunnen gewone gasten er niet bij. Wel een beetje jammer.
We vervolgen onze wandeling en lopen over Landgoed Duno, waar de Azalea's prachtig in bloei staan. Even later gaan we Oosterbeek binnen en komen over een stuk land waar vroeger een suikerwerkfabriek heeft gestaan, het is helemaal verwilderd, maar het is een prachtig plekje geworden. Daar ziet Petra ook ineens een reigernest, leuk, had ik nog nooit gezien.
De hele wandeling heb ik al uitgekeken naar de Meidoorn. Ik heb de bloemetjes nodig voor een tinctuur, die ik maak omdat ik de workshops volg van Herba Sanitas, de Wilde Donderdagen. Ik leer daar heel veel over inheemse kruiden, geweldig leuk. De eerste boom die we tegenkomen is al bijna uitgebloeid, maar nu in het laatste gedeelte van de wandeling zie ik een prachtige Meidoorn, geweldig mooi in bloei. Leo, Petra en Ben helpen me om een emmertje vol te verzamelen, Thuis ga ik er verder mee aan de slag.
Dan lopen we langzamerhand weer richting het viaduct over de A50 om daarna de auto op te zoeken bij het stationnetje van Wolfheze.

We besluiten deze mooie dag door een pannenkoek te gaan eten in het pas geopende pannenkoekenrestaurant "De Bijenmarkt" aan de Nieuweweg in Veenendaal. Een Jagerspannenkoek voor Leo, een pizzapannenkoek voor Ben, eentje met tonijn voor Petra en één met geitenkaas en meer voor mij. Het was heel erg lekker en zeker voor herhaling vatbaar.

Wolfheze
Wodanseiken in het "echie"
en door schilder J.J.Cremer
IJskelder nu in gebruik als vleermuizenkampeerplaats
Kasteel Doorwerth
Doorwerth, het Duno-aquaduct
Leo op weg naar ons volgende waypoint
Wegwijzer tussen Heveadorp en Duno plateau
Uitzicht vanaf het Dunoplateau richting Arnhem
De oude toegangspoort naar landgoed Duno
Kleur
Kleur
en nog eens kleur
Hoezo ... gephotoshopt, gewoon echte kleuren
De Paardekastanje, wat is ie mooi
Het terrein van een vroegere suikerwerkfabriek
Een reigernest
Kunst?!?
De Meidoorn ... eindelijk
Een "duizend-jarige" Eik, gekiemd in 1600 en geveld door een storm in 2006
Pannenkoek met geitenkaas
Jagerpannenkoek

zondag 10 mei 2015

NS-wandeling Vechtdal; Mariënberg-Ommen



18,4 km; 4 uur 57 minuten

Vechtdal Overijssel is de thuishaven van bekende plekken zoals Ommen, Hardenberg, Dalfsen, Staphorst, het Reestdal en vele verborgen schatten. De Vecht is de trots van het Vechtdal en baant zich al kronkelend een weg door het schitterende landschap en passeert pittoreske dorpjes, landgoederen, bossen en heide. Een landschap waar je volop ruimte en rust vindt.

De Vecht is een 167 kilometer lange regenrivier die in Duitsland ontspringt. Het Nederlandse gedeelte is 60 km lang. De rivier werd al snel gebruikt voor de handel van vooral lokale producten van de boerderij: katoen, rogge.

Wij lopen vandaag dag 1 van de NS-wandeling Mariënberg - Ommen - Dalfsen. En dat betekent dat wij de trein pakken in Veenendaal en via Arnhem en Zwolle naar Mariënberg reizen. Daar stappen we uit en wandelen dan via het mooie rivier landschap van de Overijsselse Vecht naar Ommen. De route volgt de sterk meanderende Vecht en vele daarvan afgesneden bochten. In de route is het een paar keer pittig klimmen over oude rivierduinen. We lopen door bossen, over landgoederen en langs agrarisch gebied. Onderweg zijn er kleine buurtschappen, zoals Junne (een voormalige Marke), landgoed Vilsteren en voldoende bankjes om te picknicken. Wij genieten van het prachtige weer en het oer-Hollandse landschap.

Vistrap in een zij-riviertje van de Vecht
De Paardebloem in close-up
En de Paardebleoem in zijn volgende gedaante
De rivierduinen van de Vecht, waar we toch echt even moesten klimmen
Prachtige paadjes
Zo GROEN
Station Ommen