Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

zondag 14 februari 2016

Weekeind in Mont Royal bij Kröv aan de Moezel - zondag


22,8 km; 6 uur 36 minuten

Vandaag lopen we eerst naar Reil, een eindje stroomafwaarts van hier. Daar gaan we beslissen of we de lange of de kortere route gaan nemen, afhankelijk van hoe de benen voelen. We lopen eerst door het bos en opeens komen we een bordje tegen met daarop '50ste breedtegraad'. We kunnen ons herinneren dat we hier al wel eens eerder zijn geweest. Maar de rest van de route naar Reil zegt ons niets, dus waarschijnlijk toch een stukje nieuw. Als we in Reil zijn beslissen we om de brug over te gaan en terug te lopen naar Traben-Trarbach en vandaar weer naar Mont Royal, de lange route dus. We wandelen over de wijnhellingen via Burg en Enkirch naar Starkenburg. Dat stadje ligt hoog verheven boven de oevers van de Moezel en we moeten dan ook flink klimmen om daar te komen. Daarna gaat het over smalle paadjes weer naar beneden, naar Moezelniveau in Traben-Trarbach. Daarna moeten we toch echt weer omhoog want MontRoyal ligt nou eenmaal bovenop een bult. We redden het en het ging best allemaal goed, maar we zijn best moe en onze klim en daalspieren voelen we heel goed.
Gelukkig is het de hele dag droog gebleven en dat is heerlijk. We zijn weer getrakteerd op prachtige uitzichten over de Moezel en hebben gewandeld door pitoreske moezelstadjes. Een heerlijk vakantieweekendje was het. Vanavond gaan we lekker uit eten want het is tenslotte Valentijnsdag en wij gaan allebei uit eten met onze eigen Valentijn :)

De 50ste breedtegraad dus, Winnipeg en Vancouver liggen er ook op
Enkirch aan de overkant, Kövenig aan deze kant en in de verte bovenop ligt Starkenburg
Ieder zijn eigen wijnstok
Tegen de rotswanden aan
blijft leuk
Beeldengroep in Reil
Mooi huis met vakwerk
De Moezel staat echt hoog
Vakwerk blijft vakwerk
Aan de andere kant van de Moezel natuurlijk weer de 50ste breedtegraad,
we hebben alleen onze bedenking over Bayreuth
En "steil" was het
Nog zo'n mooi stukje vakwerk, nu in Starkenburg
De poort naar de brug in Traben-Trarbach
Vanaf diezelfde brug
En een mooi stukje gevelwerk in Traben

zaterdag 13 februari 2016

Weekeind in Mont Royal bij Kröv aan de Moezel - Vrijdag

We zijn vandaag om 10 uur uit Veenendaal vertrokken en zijn rechtstreeks naar Maastricht gereden, daar hebben we een pitsstop gemaakt voor koffie en wc. Vandaag zijn we naar de Moezel gereden en hebben alle snelwegen vermeden. Het is leuk om zo door kleine Belgische en Duitse dorpjes te rijden. In de Ardennen lag nog een aardig pakje sneeuw, maar de wegen waren goed schoon, dus geen problemen. In Duitsland komen we weer lager en de sneeuw is weer weg, het blijft een beetje oppassen hier omdat we geen winterbanden op de auto hebben. Maar goed zolang de wegen goed te berijden zijn, zal er geen probleem zijn.
Rond half 4 komen we aan bij Mont Royal, een Landalpark dat is genoemd naar de oude vestingburcht die hier boven een bocht in de Moezel ooit is verrezen. Er is nu nog weinig van over, maar wel wat oude muren en poorten. Wij maken er onze eerste korte wandeling van dit weekendje aan de Moezel. We zien meteen al dat het water van de Moezel erg hoog staat en dat dus één van de wandelingen veranderd moet worden, omdat die over paden vlakbij de oevers zou lopen, maar die lijken allemaal onder water te staan. Ach we zien wel. Heerlijk om hier weer te zijn.


Eén van de vele bochten in de Moezel, deze is dus bij Kröv
Bosrank of Wilde Clematis in de winter
Eén van ingangen van vesting Mont Royal
Zo'n ingang in een ander plaatje
Dit zou de vesting geweest zijn
en zo lag de vesting met aan alle kanten de Moezel


Weekeind in Mont Royal bij Kröv aan de Moezel - zaterdag


16,3 km; 5:00 uur

Het is prachtig weer vanochtend vroeg, maar we moeten vlot weg, want de voorspellingen zijn niet echt goed. Het dreigt te gaan regenen. We lopen langs het restaurant en zien het plaatsje Wolf diep beneden liggen aan de oevers van de de Moezel. De caravans op de camping zijn weggehaald en we zien ze staan op een veldje dat veel hoger is gelegen. Want we zeiden het al, het water van de Moezel staat redelijk hoog. We volgen eerst een stukje de weg en slaan dan af. Een stukje verder staat een bordje met richting Wolf, met als aanwijzing 'wanderschuhe'. We lopen nog een eindje rechtdoor maar komen dan toch tot de ontdekking dat we dat eerste paadje echt moeten hebben. Het paadje is smal en echt stijl. Gelukkig regent het nog niet, dus het is nog niet glibberig. De daling gaat dus best snel en even later staan we op de brug over de Moezel richting Wolf. Dan lopen we verder over normale wandelpaden richting de ruïne van slot Wolf. Van eerdere wandelingen weten we dat we ook op de ruïne mochten, maar dat kan niet meer. Er staan hekken omheen en er is instortingsgevaar. Dus blijft het bij kijken. We klimmen en dalen verder. We komen langs een gedeelte waar zo'n 20 jaar geleden een groot gedeelte van de helling van de Moezel naar beneden is gekomen. Er werden toen scheuren ontdekt en meteen is toen besloten dat de scheepvaart op de Moezel moest stoppen. Het stadje Kröv, dat aan de overkant ligt, werd geëvacueerd en toen werd de helling, die gevaar liep, opgeblazen. Nog steeds kun je zien waar dit gebeurde. 
We wandelen daarna richting Kinheim en alweer een brug over de Moezel. Inmiddels is het gaan regenen, net niet genoeg om de plu op te zetten, maar het gaat gestaag door. En het voelt best koud. Na Kinheim komen we door Kröv en dan zien we de huisjes van Mont Royal alweer liggen hoog boven ons. We moeten nog wel een eindje, maar gelukkig komen we al wel weer een beetje in de buurt. We zijn blij als we weer in het huisje zijn, echt moe na 16 km en flink klimmen en dalen. Een mooie wandeling was het weer.

Pluizenballetjes
Smalle paadjes langs de Moezel
Wolf
Kröv
Lente, maar wel koud
De oude ruïne van slot Wolf
Watervalletje
Uitzicht over de Moezel, Kröv en heel in de verte Mont Royal

zondag 7 februari 2016

Vanuit Vlijmen naar Bokhoven, een parel aan de Maas


13,3 km; 2 uur 53 minuten

We zijn bij Petra en Ben dit weekend om Ben zijn verjaardag te vieren. We vierden het op de zaterdag en dan is er altijd een vrije zondag achteraan. Gelukkig zou het nog een poosje droog blijven, maar het waaide flink. In Vlijmen is het Carnaval al losgebarsten en de praalwagens staan klaar om de optocht te beginnen. We lopen vanuit "Knotwilgendam" langs het Engelenmeer en dan komen we langs Haverleij. En dat is best een bijzondere woonwijk ten noordwesten van Den Bosch. De wijk bestaat uit Slot Haverleij en 9 andere "kastelen", 7 zijn er al bewoond, met de laatste 2 zijn ze nog bezig. Ze zijn allemaal ontworpen door een andere architect en ze zien er ook allemaal anders uit. Het lijken een beetje dorpjes op zich, leuk om te zien.
Dan wandelen we langs de Maas en door Bokhoven. We komen langs "la Licorne", het is een woonhuis, maar het ziet er heel bijzonder uit, echt een monumentje.
Inmiddels zijn we al flink uitgewaaid en we besluiten om maar weer richting Vlijmen te lopen, waar we verschillende vreemd uitgedoste feestgangers tegenkomen.

Carnaval in Knotwilgendam
Bij het voer, op het voer, in het voer
Bootjes op het droge aan de Maas
Maas
La Licorne
Sneeuwklokjes