Monnickendam, Volendam, veerboot, Marken, Monnickendam

19,2 km zonder veerboot

Een paar weken geleden hebben we een avondje afgesproken en Hennie en Bjørn, de ouders van schoondochter Chavelli, en dat is dus vanavond. Zij wonen in Noord-Holland en dus hebben wij bedacht om overdag daar in de buurt een leuk stuk te gaan lopen. De keus valt op Volendam en Marken. Ik ben als jong meisje met mijn ouders in Volendam geweest, maar niet op Marken. Leo is in allebei de plaatsjes niet geweest.
We starten in Monnickendam en lopen dat stadje meteen weer uit om langs de oevers van het Markermeer richting Volendam te lopen. We lopen dat gedeelte vaak achter de dijk aan de landkant, omdat het op de dijk afgesloten is. Zo nu en dan is er een trapje omhoog en we kijken dan eventjes over de dijk richting Volendam. Er staat nog een koude, stevige wind en eigenlijk zijn we blij dat we een beetje beschut lopen achter de dijk. Dan lopen we Volendam binnen, eerst een buitenwijkje en daarna wandelen we in het toeristische gedeelte. Drommen buitenlanders zijn ook benieuwd naar dit plekje. We wandelen wat rond en kopen dan een kaartje voor de boot naar Marken. Die komt er ook heel snel aan en kunnen we aan boord. De overtocht duurt een half uurtje en dan leggen we aan op Marken. Op de kade is Taverne De Visscher en daar eten we heel erg lekker, buiten op het terras met een deken over de benen maar met het gezicht in de zon, wat heerlijk!!! We lopen nog even door het dorp en dan moeten we toch over de lange dijk die Marken met het vaste land verbindt.
Het is een lange, rechte weg, waar verder weinig is te zien, maar omdat het prachtig en helder weer is, wordt het niet saai, want we kunnen kilometers ver kijken. En dan lopen we Monnickendam weer binnen en gaan via heel veel straatjes weer terug naar de auto.
We doen het heel rustig aan en rijden dan naar onze afspraak, waar het heel gezellig wordt en heel lang, tot diep in de nacht, gezellig blijft. Ook door het zomertijd-uurtje liggen we pas in de kleine uurtjes in bed. Dat was weer een heerlijke dag en we hebben en met volle teugen van genoten.

Monnickendam

Monnickendam

Boerderijen in de omgeving hebben een speciale vorm

Volendam

De kade van Volendam

Volendam

De haven van Marken

Aan de haven

Marken

Pffffff

En weer terug in Monnickendam

Naarden Vesting, Muiderberg, Muiderslot en Muiden

24 km; 6 uur 57 minuten

Na een heel regenachtige zondag waren de weersverwachtigen voor vandaag, woensdag, erg goed en dus zijn we gaan wandelen. Het doel waren Naarden Vesting en het Muiderslot. Geen van beiden waren we er ooit geweest.
We starten op een P-plaats net buiten Naarden Vesting en wandelen dan het mooie vestingstadje in. Naarden is een van de best bewaarde vestingsteden in Europa en vooral beroemd om zijn unieke stervorm. De vesting heeft zes bastions, een dubbele omwalling en dubbele grachtengordel. Er is goed te wandelen over de verdedigingswerken. Ook een rondvaart rond de werken is mogelijk. De omvangrijke, uitstekend gerestaureerde vesting, waarvan de meeste delen uit de 17e eeuw over zijn, is voor het grootste deel vrij toegankelijk. De vesting is onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en biedt ook onderdak aan het Nederlands Vestingmuseum in het bastion Turfpoort.
Vandaag wandelen we langs het Naarderbos en het Gooimeer richting Muiderberg. Daarna lopen we naar het Muiderslot, dat we al van veraf zien liggen in het vlakke landschap. In de buurt van dit kasteel is graaf Floris V vermoord en P.C. Hooft was een hoofdbewoner omdat hij drost was van Muiden. In Muiden lunchen we in Eethuys café Floris V aan de Herengracht in Muiden. En daarna gaan we met nieuwe energie verder. We moeten dan even zoeken naar de juiste route. Ze zijn hier hevig bezig met het verleggen van de A1 en we moeten daarom een klein stukje omlopen om weer bij onze route te komen. Maar gelukkig lukt het allemaal en valt het aantal extra meters mee. We lopen een prachtig stuk langs het Naardermeer en genieten nog steeds van mooi weer. Maar we zijn best blij dat Naarden Vesting weer in beeld komt, we voelen onze voeten, maar dat mag ook best na 24 kilometer.

Zicht op het Gooimeer

Het is lente

Het Muiderslot

en nog eens

Muiden aan de Herengracht

Eethuys Café Graaf Floris V

Een gezellig bruin eetcafé

Sluisje net buiten Muiden

In het natuurgebied bij het Naardermeer

In een oude schuur liggen bossen riet

Een leuk huisje met heel veel narcisjes 

een prachtige Jacobsladder

en weer terug in Naarden Vesting

Een klein rondje Los Cancajos

Vandaag hebben we een kort wandelingetje gemaakt rond Los Cancajos. Het was maar 4,8 kilometer, maar er zat een leuke klim in. We kwamen op de weg uit die boven Los Cancajos loopt en dus hadden we een mooi uitzicht over het plaatsje.

Daarna hebben we er nog een fijne, ontspannen dag van gemaakt bij het zwembad. Het was prachtig weer, flink warm zelfs. Aan het einde van de middag stak er een wat hardere wind op en 's avonds hebben we niet meer een stukje over de wandelboulevard gelopen. Het waaide stevig en het zag er dreigend uit. Toen zijn we maar naar de kamer gegaan en hebben daar het restje wijn, dat over was gebleven van het laatste diner, soldaat gemaakt én natuurlijk de koffer gepakt. Morgen brengt de grote zilveren vogel ons weer naar Nederland. Het was een heerlijk weekje.

In het midden de Hacienda, in de achtergrond links Santa Cruz de La Palma

La Palma: Ruta de los Volcanes

17,5 km; 7 uur 18 minuten

Ruta de los Volcanes (tekst overgenomen van de website van Natour-trekking)
Ik heb stukjes cursief gezet omdat het vandaag onder ons wat nevelig was en we dus niet echt een heel goed zicht hadden naar beneden, maar gelukkig hebben we de genoemde dingen wel kunnen zien in 2014 toen we de tocht ook gemaakt hebben. Bleef over dat het ook vandaag een prachtige wandeling was, met toch spectaculaire uitzichten naar alle kanten.

De wandeling over de kam van de Cumbre Vieja behoort tot de spectaculairste natuur-belevenissen op La Palma, terwijl het tegelijkertijd een sportieve uitdaging is.
Tijdens onze wandeling door het bizarre lavalandschap, dat in de loop der tijd door ontelbare vulkanen gebouwd is, ligt het grootste gedeelte van het eiland aan onze voeten.

We beginnen in het pijnbomenbos bij Refugio Del Pilar, een rustieke rust- en grillplaats, die bij de Palmeros zeer in trek is wanneer zij er in weekend met de hele familie op uit trekken.
Vanaf hier laten we de beschaving voor enkele uren achter ons. Na een langdurige beklimming in de schaduw die het bos ons biedt, hebben we boven de boomgrens een vrije blik naar alle kanten: het panorama reikt van Santa Cruz via Tenerife en La Gomera tot Puerto Naos, de gehele Aridane vallei en verder tot de Calderarand en de Cumbre Nueva, waar zich het fascinerende natuur schouwspel van de wolkenwaterval afspeelt.
Voor ons strekt zich het kale vulkaanlandschap van de Cumbre Vieja (oude bergkam) uit. Een niet erg toepasselijke naam, omdat het qua ontstaansgeschiedenis het jongste deel van het eiland is, waar nog altijd actief vulkanisme heerst.

Het is het resultaat van een eindeloze serie vulkaanuitbarstingen die zich al vele duizenden jaren voortzet. Dit proces is nog geenszins voorbij. De lavastroom van de uitbraak van de San Juan vulkaan in 1949 is duidelijk te volgen tot aan de kust bij Puerto Naos.
Het hoogste punt van deze wandeling wordt gevormd door de vulkaan Deseada II (1932 m).
Het kleurenpalet varieert van zwart en bruin via geel en rood tot lila en paars. De silhouetten van de vulkaankegels her en der in het landschap vormen een bijzonder contrast.
Na de wondermooie vulkaan Martin, met een fantastisch uitzicht op de zuidpunt en op de zoutmijnen, begint een onstuimige afdaling door een diep veld van lava-as.

Door een lichtdoorlatend  pijnbomenbos en langs wijnvelden bereiken we, vele indrukken rijker, het wijnbouwplaatsje Los Canarios.

Refugio Del Pilar

Waar zullen we eens heen gaan?

Een soort van de Palmarese Paardenbloem

In nevelen gehuld de Caldera de Taburiente

Deze kwam heel dicht bij zitten toen we gingen zitten om iets te eten, in de hoop die hij iets zou kunnen verschalken. Jammer, maar alle afval ging weer in de rugzak.

Op de achtergrond van het dorp Los Canarios de vulkaan Teneguia, die in 1972 nog is uitgebarsten

En we denken dat we nu wel even moeten douchen voordat we weer aan het diner mogen verschijnen ...