Een geweldige trip

We zijn weer thuis in ons huisje op Zakynthos. We reden 9698 kilometer en dat is een knap eind. Wat een prachtige trip hebben we gemaakt en wat hebben we veel gezien. Deze ervaring kan niemand ons meer afnemen. Gelukkig hebben we veel foto's én de blog die voor onszelf als een soort dagboek is. Wat was het leuk om op FaceBook allerlei reacties en commentaren te krijgen. Jullie reisden allemaal een beetje met ons mee.

Toronto, Canada - Munchen, Duitsland - Athene, Griekenland - Zakynthos, Griekenland

Vandaag hoeven we nog maar 150 km te rijden naar het vliegveld en we hoeven ons dan ook niet te haasten. Ons vliegtuig gaat pas om 20.25 uur. 

Niagara Falls NY - Jordan Ontario Canada 58 km

We waren erg vroeg wakker en we hebben meteen de boel ingepakt en zijn naar een parkeerplaats gereden in de buurt van de watervallen. Vandaar zijn we gaan lopen over Goat island, naar de Horseshoe falls en de American falls. Omdat het prachtig weer is besluiten om toch nog om over de Rainbow bridge naar de Canadese kant te lopen en daar nog wat te rond te lopen. Al met al werd het ruim 12 km. Met de auto rijden we later weer over de Rainbow bridge naar Canada. We nemen de weg langs het water en doen het rustig aan. We hebben een hotel aan het meer en zijn er heel erg vroeg. Lekker rustig aandoen.

De Niagara rivier op weg naar de waterval

met kleine valletjes

Mooi vogeltje, een Rode Kardinaal ?

overal regenbogen

Eén voet hier en één voet daar

De American falls nog eens vanaf de Canadese kant

En de Horshoe falls vanaf die kant

Zelfs de zon had een "regenboog", een halo

Beachwood OH - Niagara Falls NY 376 km

Weer een autodagje over de kleinere wegen. We doen onderweg een paar kleine boodschapjes en we blijken in een gemeente te zijn waar Amish-families wonen. Zij doen ook boodschappen in de supermarkt met als gevolg dat er parkeerplaatsen voor auto's zijn en een heel stuk voor het parkeren van de paarden en de wagentjes. Het is een aparte tegenstelling :)
Als we bij het hotel zijn zetten we eerst de spullen binnen en gaan dan even wat lopen. Maar het blijkt geen goede wandelplek te zijn, zodat we terug gaan en de auto pakken, een stukje rijden en iets gaan eten. Morgen onze laatste hele dag op deze vakantie. We gaan ook van deze dag genieten.

Beter dan de snelwegen.

Dit zie je dan weer niet in Nederland of Griekenland, parkeren voor wagentjes met paarden en voor auto's

Bijzonder, zo'n Amish-gemeenschap

Er zijn veel Amerikaanse stadjes waar aan iedere lantaarnpaal een Amerikaanse vlag hangt

We zitten hier op de hoogte van Frankrijk. Wat druiven kweken betreft klopt dat wel

Richfield OH - Woodmere OH 84 km Cuyahoga Valley National Park

Het Cuyahoga Valley National Park ligt in het noordoosten van de staat Ohio, ten zuiden van de stad Cleveland, waar de Cuyahoga River 90 mijl lang doorheen stroomt. De naam is door de Mohawk indianen aan de rivier gegeven en betekent ‘kronkelig”. Een terechte naam als je beseft dat er tussen begin- en eindpunt hemelsbreed maar 30 mijl liggen.

Vandaag is het maar een klein stukje rijden, maar we maken wel twee mooie wandelingen op verschillende plaatsen in het park.

Holland MI - Richfield OH 526 km

Hier nog even een stukje van de kaart van het gebied rond Holland MI. Er zijn een aantal bekende namen. Ook in het stadje zie je heel veel Nederlandse namen langskomen. Leuk!

Donderdagochtend en het is grijs vanochtend en wij hebben weer een stukje voor de boeg. We mijden de Interstates (de grote snelwegen) weer, de rit gaat dan wel wat langer duren, maar het is leuker om te doen. Onderweg komen we weer door het gebied waar veel Amish-families wonen en opnieuw zien we de verkeersborden en de paarden met de karren. We rijden richting Cleveland, naar het Cuyahoga Valley National Park. Aan het begin van onze reis zijn we daar met de auto een stukje doorheen gereden. Nu hebben we nog ruim de tijd voordat we maandagavond weer terug vliegen naar Europa. We willen er toch nog graag gaan wandelen. Dus voor morgen staan de wandelschoenen klaar.

Muurschildering in La Grange, een meesterwerk!

Peru IL - Holland MI 364 km

We rijden vandaag naar Holland in Michigan.
Deze plaats werd gesticht in 1847, als een nederzetting van Nederlandse Calvinisten door een aantal bewoners van Ommen onder leiding van de afgescheiden dominee dr. A.C. van Raalte. Op 25 maart 1867 werd Holland een stad met Isaac Cappon als burgemeester. Holland gaat nog altijd prat op een hoog percentage Nederlandse Amerikanen (zie ook Nederlands in de Verenigde Staten), van wie velen nog het afgescheiden geloof aanhangen, dat door de originele inwoners werd meegenomen. Hoewel slechts weinig inwoners nog de Nederlandse taal machtig zijn, herinneren sommige gebruiken aan de Nederlandse wortels. Zo wordt pea soup ook wel snert genoemd en zegt men bij vochtig weer: it's benauwd. Het embleem van het politiekorps van de stad is getooid met de spreuken God zy met ons en Eendragt maakt magt. Elk jaar wordt in Holland het Tulip Time Festival gehouden. Het festival gedenkt de Nederlandse afkomst van vele inwoners van de stad. Het festival wordt meestal gehouden in de tweede week van maand mei, wanneer de vele tulpen rondom de stad in bloei staan. In Holland is 's werelds grootste augurkenfabriek gevestigd. De fabriek staat, sinds de oprichting in 1897, nog op precies dezelfde locatie en is eigendom van de H.J. Heinz Company.
We gaan naar Nelis' Dutch Village.


Hierbij een verhaaltje over de historie ervan (vertaald door google translate).
Het verhaal begon in 1910 in Beverwyk, toen Frederick Nelis zijn  17-jarige zoon Harry vroeg om naar Amerika te reizen en een rijke boerderij te zoeken. De Eerste Wereldoorlog was net over de horizon en de tijden waren zwaar in heel Europa. De familie Nelis hoopte een nieuwe start te maken in het 'land of opportunity'.
De jonge Harry vertrok in oktober 1910 op de SS Noordam en arriveerde drie weken later op Ellis Island. In navolging van de instructies van zijn vader reisde hij naar Missouri, kocht land en begon groenten te verbouwen. In september 1911 voegde de rest van de familie Nelis, die uit broers en zussen van 6 maanden tot 16 jaar bestond, zich bij hem. Het verbouwen van groenten bleek niet rendabel, dus verhuisde het gezin naar Chicago op zoek naar meer kansen.
Na een aantal jaar in verschillende banen te hebben gewerkt, hoorden ze van een nederzetting in Holland, Michigan en besloten ze de jonge Nederlandse gemeenschap te bezoeken. Bij aankomst waren ze onder de indruk van de schoonheid van het gebied en besloten om 80 hectare te kopen net ten noorden van de stad.
In de beginjaren kweekte de familie Nelis groenten om lokaal te verkopen en maakte ook regelmatig uitstapjes naar de productmarkten van Chicago. Tijdens de depressie besloot het gezin over te schakelen van het telen van groenten naar een kwekerij.
Een neef in Nederland vroeg het gezin om narcissen te planten omdat hij in het 'oude land' geen plantenruimte meer had. Die regeling veranderde het leven dramatisch voor de familie Nelis. Ze hebben een paar jaar narcissen gekweekt, maar hebben al snel tulpen toegevoegd.
Tegen de late jaren 1930 was de tulpenboerderij van de familie een "hot spot" geworden voor toeristen die naar Nederland kwamen voor het nieuwe Tulip Time Festival. Naarmate de tijd verstreek, werd de tulpenboerderij steeds populairder en werden er een grote windmolen en een souvenirwinkel toegevoegd. Al snel waren Holland-souvenirs net zo populair als de tulpenbollen.
De huidige locatie van Nelis 'Dutch Village werd gekocht in 1952 en begon als een verkooppunt voor bloembollen en souvenirs. De 40 hectare gekocht waren op een kleine tweebaansweg die later US 31 zou worden. Op dit moment raakten de twee zonen van Harry Sr., Fred en Harry Jr., betrokken bij het familiebedrijf. Harry Jr., die net teruggekeerd was van de Marine in 1958 op 24-jarige leeftijd, en zijn oudere broer Fred bouwde het eerste gebouw in wat Nelis 'Dutch Village zou worden.
Het eerste jaar dat ze open waren, stopten veel bezoekers die naar het noorden reisden op hun nieuwe Nederlandse markt. Het jaar daarop voegden ze een café toe zodat bezoekers konden genieten van Nederlandse specialiteiten terwijl ze winkelden. Elke winter daarna voegden ze een nieuw gebouw of een nieuwe attractie toe.
In de jaren zeventig werd een groothandelsdivisie toegevoegd en geïmporteerde Nederlandse goederen werden landelijk op de markt gebracht. In de jaren negentig werd de postorderafdeling voor internet gecreëerd die het mogelijk maakte om Nederlandse goederen internationaal te verkopen.
Momenteel zijn er 30 bouwwerken in het Nederlandse dorp, met architectuur die verschillende provincies in Nederland vertegenwoordigt. Gekostumeerde klompen-dansers, straatorgels, een carrousel, beiaardklokken, geschenken van erfgoedkwaliteit, souvenirs en vele andere Nederlandse lekkernijen wachten op onze gasten.
Harry Jr. regisseerde alle zakelijke activiteiten tot 1999, toen hij met pensioen ging. De derde generatie Nelis 'heeft nu de operatie overgenomen van Nelis' Dutch Village en blijft de geschiedenis en cultuur van Nederland behouden voor de komende generaties. Alle vijf Harry's kinderen hebben na hun afstuderen gewerkt in het familiebedrijf. Ze omvatten: Harry III, Suzanne Bladek, Steve, Joe en Julie Steggerda.