Nog een paar dagen

Ja, het begint echt weer te kriebelen. Nog 3 dagen werken.
De eerste lijstjes beginnen te komen. De tickets zijn uitgeprint.

Ede, hei en bossen

Deze week hebben we een nieuwe GPS gekocht.
Natuurlijk moet deze helemaal uitgetest worden nog voor we met vakantie gaan. Dus vanochtend kwam ik van mijn werk thuis en Leo had een route uitgezet.
We zijn op de hei in Ede gaan kijken hoe dit apparaat werkt. Nou het gaat prima. In Nederland, België en Luxemburg, staat er een kaart op het scherm. In Griekenland zullen we van punt naar punt moeten lopen, eigenlijk net als we dat al deden met de oude gps.
We zijn begonnen aan de Arnhemse weg, waar we in het verleden heel veel rondjes met Kaya hebben gedaan in het losloopgebied. Daarna verder naar het noorden, richting Otterloo. Het lopen ging niet zo vlot over de kleine bospaadjes en het rulle zand van de paardepaden. Dus rond half twee hebben we de route ingekort, omdat ik om drie uur nog wat werk moest verzetten. Maar we hebben ons weer prima vermaakt en gaan verder met het maken van routes in Nederland én in Griekenland.

Hellevoetsluis en omgeving

Voor de laatste keer de link naar een wandeling. Vanaf nu komen alle wandelingen in Nederland op onze wandelblog.

Dat is dus:
Leo en Marlies wandelen = http://lm-wandelen.blogspot.com

Kijkduin, Scheveningen en Westduinpark

Vandaag was het hele winderige dag, maar toch een leuke wandeling gemaakt.
Beschrijving en foto's op de wandelblog.

Kopie van vorig jaar: "Oeps, aswolk"

Kopie van 17 mei 2010. En weer is er IJsland, nu met een andere vulkaan. Er weer zijn er aswolken die naar Europa drijven. Gelukkig niet zo groot, maar toch .....

Ede - Mosselsche Zand

Deze week hebben we een nieuwe GPS gekocht.
Natuurlijk moet deze helemaal uitgetest worden nog voor we met vakantie gaan. Vandaf nu houden we de Nederlandse wandelingen bij op onze nieuwe blog:
Leo en Marlies Wandelen

Brielse Meer

Kilometers moeten we maken. Onze benen moeten wennen aan wat grotere afstanden, want over drie weken wacht Zakynthos. En we zijn van plan om daar veel te lopen. Heen met de bus en terug naar het huisje lopen. Die benen moeten lopen. Dus vandaag: het Brielse Meer. Ongeveer 20 km zou het zijn. Dus ... hop met de beentjes.
We beginnen aan de Brielse Maas Noord. We krijgen een lekkere(!) regenbui op ons kop en schuilen dus even. Naar de Noordwest kant en even ten zuiden ligt Kruiningengors (Molecaten) een heel groot recreatieterrein met heel veel vakantiehuisjes en stacaravans. Het lijkt wel een heel dorp. Natuurlijk kunnen we aan het eind niet verder, er is een sloot waar we niet overheen kunnen, en lopen dus weer een eind terug. Daar komen we op een plek waar een heel oude vuurtoren staat. (info www) Ook kanonnen staan er. Dan op naar Brielle. Inmiddels voelen we de benen goed, de kilometers van vrijdag zitten er nog in. Ook in Brielle lopen we om. Brielle heeft nog stadswallen en dus ook water. Soms staat een bruggetje wel op onze kaart, maar is het er niet meer. De kaarten waarmee we lopen zijn wat ouder en soms niet helemaal up-to-date.
Pech voor de voeten. Maar we halen het en inmiddels staat er 25 kilometers op onze tellers. Dus de meters zijn wel gemaakt. En ook nog een leuke en mooie wandeling.

Brielle
Een hééééél oude vuurtoren bij Brielle

Doorkijkje naar het Brielse Meer

Veere, Arnemuiden, Middelburg

Vandaag gaan we richting Middelburg. We gaan een flinke wandeling maken en blijven lekker de hele middag buiten. Ergens tussen Middelburg en Veere zetten we de auto neer en wandelen dan naar Veere. Wat een ontzettend leuk stadje is dat om te gaan kijken. Oude straatjes en huisjes. En doordat het nog geen toeristenseizoen is, ook nog niet druk. Dus die leuke kleine straatjes zijn niet vol met mensen. Straten met huizen waar overal de luiken van de voorraadkelders te zien zijn. Bijna elk huis heeft een naam boven de voordeur en een jaartal. In de ijscowinkel een hond geknuffeld die wel erg veel op een jonge Kaya leek. We konden via de sluis oversteken naar de andere kant van het Kanaal door Walcheren en liepen door naar Arnemuiden. Daar hebben we even gedacht aan het liedje over de klok van Arnemuiden. Het stadje zal ooit aan zee hebben gelegen, maar is nu opgeslokt door polders. Op naar Middelburg. Als we het bord "doodlopende weg" hadden gezien, dan hadden we geen bijna twee kilometer heen en weer hoeven lopen. Maar de zon in ons gezicht en een niet gesnoeide haag maken het zien wat moeilijker. Maar gaat ook Middelburg hebben we gehaald en het schitterend stadhuis op het plein hebben we gezien, ook daar oude huizen aan het water.
Kortom, weer een heerlijke lange wandeling

Veere
Visleurster Arnemuiden
Stadhuis Middelburg

De Grift

Vandaag is het zondag, zondag na 6 mei, de eerste zondag zonder Kaya. Het is leeg, maar we gaan lopen.
We lopen het Veense gedeelte van de Grift, dwars door het centrum, en buiten Veenendaal, aan de westkant, gaan we met een grote boog weer terug naar huis.
De Grift (ook wel Bisschop Davidsgrift) is onder leiding van Bisschop David van Bourgondië gegraven tussen 1473 en 1481 om turf te winnen in de veengebieden ten noorden van Rhenen. Oorspronkelijk liep het kanaal tot Veenendaal. Ten noorden van Veenendaal gaat de Grift over in het Valleikanaal. Tussen 1935 en 1941 is dit kanaal gegraven om water sneller uit de Gelderse Vallei te laten stromen. Daarvoor stonden de weilanden regelmatig onder water. Het Valleikanaal en de Grift vormen samen een blauwe ader door de groene Gelderse Vallei. Door natuurvriendelijke oevers met riet en waterplanten hebben talloze vogels, amfibieën en libellen hun thuis gevonden in en om het water. Wil je meer lezen? Kijk op www.valleikanaal.nl

Kaya

5 mei en verder

We hebben een hele mooie wandeling gemaakt rondom Veenendaal, 24 kilometer. We hadden Kaya niet meegenomen, we vonden het toch wat te lang voor ons hondje. 's Middags kwamen we thuis en was ze zo blij dat we er weer waren.
En toen gebeurde er iets. Ze brak zomaar een poot. Na een afspraak met de dierenarts en overleg met een specialist blijkt dat er geen toekomst voor onze Kaya is.
Morgen laten we haar inslapen ....

De Euromast en Delfshaven

En nog een heel mooie dag. Vanochtend hebben we eerst een flinke wandeling gemaakt met Kaya rondom Rozenburg, eigenlijk is dat hier ons normale middag-rondje. En rond elf uur zijn we richting Rotterdam vertrokken, zonder hondje. Ik herinnerde me uit boekjes van school plaatjes van Delfshaven en dat wilden we wel eens gaan zien. Vandaag is het ook nog eens heel helder weer en dus leek de Euromast een heel goed idee. Leo was wel eens in het restaurant boven geweest, maar verder niet en ik was er helemaal nog niet geweest. Goed plan dus. Eerst naar het eerste platform en daarna met een draaiende soort glazen lift helemaal naar boven, 185 meter hoog. We hebben het uitzicht bewonderd en op de foto's is te zien dat het inderdaad mooi was.
We zijn verder gelopen door Het Park, langs de Coolhaven naar Delfshaven. En, ja hoor de plaatjes van vroeger waren er. Schoeners in de haven, pakhuizen, een leuk plaatje.