Ginkel Zuid

12,5 km; 3 uur 10 minuten

Vanmiddag een lekker eind gelopen door het bos. Het was het grootste gedeelte van de tijd droog, een paar spettertjes vielen er. We hebben weer veel paddenstoelen gezien en mooie kleuren.
Zoals je op het kaartje kunt zien gaat het wel eens helemaal verkeerd met de route. We liepen op een mooie laan en we zouden linksaf moeten. Maar bij de paden linksaf stonden borden; "rustgebied voor dieren, geen toegang". We wilden bijna tot de provinciale weg doorlopen, maar ook daar waren verder geen paden naar de kant waar wij wilden zijn. Dus toch maar terug gelopen. De route werd daardoor iets korter, maar evengoed, lekker gewandeld. En na afloop een heerlijke pannenkoek gegeten bij "de Langenberg" in Ede.

Bijna om de hoek - de surfvijver

Op deze prachtige dag maken we een ommetje. Het is heerlijk

Wageningen

14,9 km; 4 uur 20 minuten

Na ons midweekje op Texel is er heel veel regen gevallen, maar gelukkig is het nu al weer een paar dagen wat rustiger weer. Vandaag blijven we in de buurt, we gaan naar Wageningen, net een kwartiertje rijden. We parkeren de auto aan de oostkant van Wageningen en lopen door het aboretum Belmonte.
Het landgoed waar arboretum Belmonte ligt, op de Wageningse Berg, stamt uit het einde van de 18e eeuw. Thierry Juste baron De Constant Rebecque de Villars bouwde op het hoogste punt van het terrein in 1845 een grote villa. Het uitzicht vanuit de villa, ca. 50 meter hoger gelegen dan de rivier de Nederrijn moet spectaculair geweest zijn. De villa Belmonte werd tijdens de Tweede Wereldoorlog vrijwel met de grond gelijk gemaakt. De laatste bewoonsters van de villa waren de freules Justine Therese Civile en Cecile Alexandrine De Constant Rebecque de Villars. In 1936 heeft de familie het landgoed overgedragen aan het Gelders Landschap. In 1951 kocht de toenmalige Landbouwhogeschool het terrein voor een klein/symbolisch bedrag van het Gelders Landschap. Bedoeld als uitbreidingslocatie voor het even lager op de Wageningse berg gelegen arboretum De Dreijen.
Het is een prachtig stukje park. En er is al veel herfstkleur in de bomen en struiken.
Wat verder lopen we over de Wageningse berg. Het is hier bijna on-Nederlands. De helling is supersteil en je kijkt echt een heel eind in de diepte. Het uitzicht is ook mooi, over de uiterwaarden van de Neder-rijn. Vanaf de berg lopen we langs de rand van Wageningen. Deze weg staat nog wel eens onder water als het water van de Nederrijn hoog staat. Dan lopen we over de uiterwaarden, het is overal een beetje drassig, maar het ziet er allemaal mooi uit. Het zonnetje breekt een beetje door en de jassen kunnen uit. Heerlijk zo'n herfstdag. Als we de uiterwaarden weer uitkomen klimmen we weer tegen de Wageningse berg op en lopen van daar het terrein van Oranje-Nassau's Oord op. We wandelen verder en ongemerkt lopen we de Veluwe op. Want Wageningen blijkt de laatste uitstulping van de Veluwe binnen de grenzen te hebben. We leren er ook iedere keer weer van.
Het is echt herfst, er zijn nu wel veel paddestoelen. En de herfstkleuren zijn heel mooi. Het geeft echt een beetje een vakantiegevoel, deze wandeling, het steile en het klimmen. We hadden dat niet verwacht, maar dus wel erg leuk.

Mooie kleuren in het Aboretum Belmonte

Een Bzz halte, voor bijen

Aboretum Belmonte

Vanaf de Wageningse Berg kijken over de uiterwaarden van de Neder-Rijn

Rand van Wageningen

Een steenfabriek omgebouwd tot appartementencomplex

Texel: rondje De Cocksdorp, regen met bakken

13,6 km; 4 uur 18 min

Vandaag zou het heftig weer worden. Maar we wilden toch wel even weg, dus zouden we even naar De Cocksdorp lopen, vandaar naar de vuurtoren en over het strand terug. Goed aangekleed gaan we op weg.

We misten meteen al een pad en we lopen dus een eind verder weg dan onze planning was. Ondertussen begint het flink te regenen. Maar regenjacks en paraplu zijn geweldige uitvindingen en dus valt het allemaal wel mee. Even later breekt de zon weer wat door en als we in De Cocksdorp aankomen zitten er grote stukken blauw in de lucht. Op weg naar de vuurtoren wordt het steeds donkerder en het begint ook te regenen. Het houdt ook op met zachtjes regenen en het komt echt met bakken de lucht uit. In plaats van het restaurant bij de vuurtoren vallen we restaurant "de Robbenjager" binnen. Kletsnat en druipend zoeken we een plekje. De meneer die ons helpt loopt met een doek achter ons aan omdat we een spoor van nattigheid achterlaten en daar kun je als gast een lelijke slipper op maken. Ook hier is de chocola met slagroom (en rum) en ook de glühwein erg lekker. Iets erbij eten en dan kunnen we er weer tegen. We besluiten om gewoon maar de kortste weg door de duinen terug te lopen. Het is prachtig zo. Lekker douchen of in bad en dan vanavond nog een keer lekker uit eten. Morgen zit het er weer op, ons midweekje, maar we hebben er alle vier met volle teugen van genoten.

"Eenzame wandelaars, beetje gek, maar wel leuk", Ben en Petra

Leuk klimtoestel in De Cocksdorp

De Cocksdorp

Vanaf de dijk kijkend over De Cocksdorp

Texelse schapen

De waddenzee

Texel, de derde dag: Vanuit Den Burg

19,1 km; 5 uur 33 minuten

Eigenlijk stond deze wandeling voor morgen geplant, maar omdat de weerberichten heel slecht zijn voor donderdag hebben we besloten om onze kansen te grijpen en te genieten van het eiland zolang het mogelijk is. Het waait vandaag al heel hard en er hangen donkere wolken, maar het is droog.
We rijden naar Den Burg en vandaar wandelen we over het zuidelijke deel van Texel. Heel soms komt er even een waterig zonnetje door, maar er zijn vooral dreigende wolkenluchten. We lopen vanuit Den Burg in westelijke richting naar weer een nieuw gedeelte van Nationaal Park Duinen van Texel. Het eerste gedeelte was er ook bos en daarna werd het echt weer een duinenlandschap. Halverwege de route hebben we iets gegeten bij de strandtent bij paal 12. Daarna met een stevige wind langs het strand. We gaan op weg naar Den Hoorn, waar heel leuke huisjes staan aan de hoofdstraat, loodshuisjes, een bakkerij, commandeurhuisje, allemaal uit vroeger tijd. Dan moeten we nog een lange rechte weg terug naar Den Burg. Gelukkig hebben we de wind in de rug, soms druppelt het wat, maar het lukt allemaal, we vinden ook nu de auto terug. We zijn best moe, dus besluiten we om niet meer den Burg te verkennen. We gaan naar ons huisje waar we een lekkere macaroni schotel maken en opeten. Vanavond een haardblok in de open haard en een glaasje wijn. We hebben het goed.

Dreigende lucht boven de duinen van Texel

Paal 12

Woelige zee

Mooie geveltjes in Den Hoorn

Kerkje van Den Hoorn

Texel, de tweede dag: De Slufter

14,5 km; 4 uur 33 minuten

We hebben vandaag een mooie wandeling gemaakt over het strand en door de Slufter. Eigenlijk wilden we er omheen lopen, maar het water van de Slufter belemmerde ons om over te steken. Het was nog geen laag water en zelfs dan hadden we waarschijnlijk natte schoenen gehad. Maar ook nu hebben we weer mooie plekjes gezien. Heerlijk rustig, weinig mensen, maar wel veel vogels en prachtig weer nog. Na de wandeling hebben we nog even iets gedronken in strandtent Paal 28. Lekker hoor, chocolademelk met rum en slagroom. De anderen hadden wat anders, maar ook wel lekker, geloof ik.

Zee en meeuwen

Slufter

Iets van de rotzooi die aanspoelt

Nogmaals de Slufter

Midweek Texel, de eerste dag

Vandaag aangekomen op Texel. We hebben met onze vrienden Ben en Petra afgesproken in Den Helder. Wij laten de auto staan en reizen verder met hun auto. We zijn er om kwart over twee en moeten dan nog even wachten op de sleutel. We drinken dan in het huisje eerst een bakkie koffie met een heerlijk stukje vlaai en gaan dan de boodschappen doen.
Als alles binnen is gaan we nog even een stukje lopen. Naar het strand, verder naar het noorden naar de vuurtoren en daarna weer naar ons tijdelijke huisje. Toch even 9,4 km in 2 1/2 uur. Het is prachtig weer. Als we terug komen is inmiddels de zon onder gegaan en zijn we toen aan wat hartigs. We zijn nu al moe van de lange dag en de zeelucht.