Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

zondag 20 oktober 2013

Wageningen


14,9 km; 4 uur 20 minuten

Na ons midweekje op Texel is er heel veel regen gevallen, maar gelukkig is het nu al weer een paar dagen wat rustiger weer. Vandaag blijven we in de buurt, we gaan naar Wageningen, net een kwartiertje rijden. We parkeren de auto aan de oostkant van Wageningen en lopen door het aboretum Belmonte.
Het landgoed waar arboretum Belmonte ligt, op de Wageningse Berg, stamt uit het einde van de 18e eeuw. Thierry Juste baron De Constant Rebecque de Villars bouwde op het hoogste punt van het terrein in 1845 een grote villa. Het uitzicht vanuit de villa, ca. 50 meter hoger gelegen dan de rivier de Nederrijn moet spectaculair geweest zijn. De villa Belmonte werd tijdens de Tweede Wereldoorlog vrijwel met de grond gelijk gemaakt. De laatste bewoonsters van de villa waren de freules Justine Therese Civile en Cecile Alexandrine De Constant Rebecque de Villars. In 1936 heeft de familie het landgoed overgedragen aan het Gelders Landschap. In 1951 kocht de toenmalige Landbouwhogeschool het terrein voor een klein/symbolisch bedrag van het Gelders Landschap. Bedoeld als uitbreidingslocatie voor het even lager op de Wageningse berg gelegen arboretum De Dreijen.
Het is een prachtig stukje park. En er is al veel herfstkleur in de bomen en struiken.
Wat verder lopen we over de Wageningse berg. Het is hier bijna on-Nederlands. De helling is supersteil en je kijkt echt een heel eind in de diepte. Het uitzicht is ook mooi, over de uiterwaarden van de Neder-rijn. Vanaf de berg lopen we langs de rand van Wageningen. Deze weg staat nog wel eens onder water als het water van de Nederrijn hoog staat. Dan lopen we over de uiterwaarden, het is overal een beetje drassig, maar het ziet er allemaal mooi uit. Het zonnetje breekt een beetje door en de jassen kunnen uit. Heerlijk zo'n herfstdag. Als we de uiterwaarden weer uitkomen klimmen we weer tegen de Wageningse berg op en lopen van daar het terrein van Oranje-Nassau's Oord op. We wandelen verder en ongemerkt lopen we de Veluwe op. Want Wageningen blijkt de laatste uitstulping van de Veluwe binnen de grenzen te hebben. We leren er ook iedere keer weer van.
Het is echt herfst, er zijn nu wel veel paddestoelen. En de herfstkleuren zijn heel mooi. Het geeft echt een beetje een vakantiegevoel, deze wandeling, het steile en het klimmen. We hadden dat niet verwacht, maar dus wel erg leuk.

Mooie kleuren in het Aboretum Belmonte
Een Bzz halte, voor bijen
Aboretum Belmonte
Vanaf de Wageningse Berg kijken over de uiterwaarden van de Neder-Rijn
Rand van Wageningen
Een steenfabriek omgebouwd tot appartementencomplex












Geen opmerkingen: