Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

woensdag 18 november 2015

Van Epen naar het Drie Landenpunt



21,2 km; 7 uur gelopen én gezeten

Het belooft een mooie dag te worden. Wij doen van het tweede en lange gedeelte van de wandeling naar het Drie Landenpunt, we lopen er van Epen naartoe.
Eerst lopen we een eindje langs de Geul. We komen langs verschillende kleinere beken en dan staat ergens een bord waarop staat vermeld dat Epen het bronnenland wordt genoemd. We zijn dus onder andere langs de Cottesserbeek en de Berversbergbeek gelopen. Al die kleinere beken monden uit in de Geul, die later zelf weer in de Maas stroomt. De regen van de laatste dagen maakt dat het hier wel erg modderig is, dat betekent dus heel goed opletten waar je je voeten neerzet.
We lopen langs de grens met Belgie door het prachtige Limburgse heuvellandschap. Dit is Cottessen, een gebied in Zuid Oost Limburg, dat als kenmerken heeft hoogteverschillen, vakwerkboerderijen, landerijen afgewisseld met bossen, kortom een mooie omgeving. Het is nog een beetje grijs, maar hier en daar zien we een blauw plekje in de lucht. We lopen steeds verder richting ons doel van vandaag en in de verte zien we de hoge uitkijktoren van het Drie Landenpunt. De lucht is inmiddels blauw geworden en de zon schijnt. Maar jammer genoeg is de toren gesloten, waarschijnlijk vanwege de nog steeds harde wind.
We maken foto's van de verschillende landenpunten én van het hoogste punt van (Europees) Nederland: de Vaalserberg 322,7 meter boven ANP.
En eten dan een hapje in Taveerne De Grenssteen en dat smaakt goed. Dan beginnen we aan de terugweg. Het zonnetje blijft schijnen, maar de wind blijft toch nog hard, niet echt warm dus, maar prima om te lopen. De terugweg is minder klimmen en dalen, we lopen eigenlijk steeds over een heuvelrug. Maar het laatste stuk moeten we toch naar beneden, richting de auto en als de voeten vermoeid zijn is dat toch nog best moeilijk :)

En modderig .... dat was het
Maar ook schitterende uitzichten
Bijzondere wandelpaden
Over groene heuvels
en over het erf van boerderijen
en mooie luchten
De uitkijktoren, die gesloten bleek
spreekt voor zich
Deze ook
Hoogste punt van Nederland: 322,7 boven ANP
Lekker gegeten en dan afrekenen
En op de terugweg, weer een prachtig uitzicht

Geen opmerkingen: