Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

zondag 27 juni 2021

Dag 3 L'Aquila - Florence 325 km

We hebben heerlijk geslapen in "99 Cannelle" en ontbijt is goed. En daarna gaan we weer op weg. Eerst rijden we we nog door de Appenijnen in centraal Italië, maar daarna wordt het langzaam weer heuvelachtig, we rijden Toscane in en krijgen natuurlijk overal mooie uitzichten en genieten steeds weer. Onderweg hebben we weer ruzie met de routeplanner. Ondanks mijn bericht snelwgen vermijden, leidt hij ons keer op keer de vierbaanswegen op. Ik neem het navigatorschap weer op me en leid ons met de telefoon in de hand naar de wegen die wij willen gaan. Als ik de routeplanner vraag om nog eens een andere route te berekenen, komt Tom eindelijk met een acceptabel plan. Inmiddels doen we weer veel langer over de reis dan gepland en we komen tegen 18 u in Florence aan, eigenlijk Firenze, zoals de Italianen zeggen. We zitten in een oud hotel, waar we eerst door een soort binnentuin lopen en dan pas het hotel in. De kamer ziet er goed uit. Ik heb al ruim voor deze reis een wandeling gemaakt in Florence en daar beginnen we meteen aan. Florence is inderdaad een mooie stad en ik kan me voorstellen dat mensen die van oude gebouwen en kunst houden hier wel een tijd kunnen zoet brengen. Wij lopen eerst maar eens een heuvel op en genieten daar van een prachtig uitzicht over Florence. Dan lopen we over een brug en richting het centrum en wandelen door allerlei straten en steegjes. Tegen 20 uur besluiten we om een terras te zoeken om iets te eten. Plotseling komt er een mevrouw op ons toe en vraagt of we zin hebben op haar terras te eten. Ze loopt met een menukaart in haar hand en laat ons zien wat er voor vlees op het menu staat. Ze haalt Leo over om de steak te nemen. Ja, die kan hij wel op zegt zij😁. Ik ben blij dat ik iets anders kies, want als de borden worden gebracht blijkt Leo's steak een T-bone steak en echt enorm 850 gram. Ik heb een normale afmeting biefstuk en dus klaren we met z'n tweeën de klus van het opeten. Maar het was absoluut heerlijk. Na de maaltijd houden we de wandeling verder voor gezien en lopen naar hotel Silla terug. Nog een glaasje Limoncello als afsluiting en dan tollen we moe en voldaan het bed in.


























Geen opmerkingen: