Camino real de la costa

Bekijk en download track

18,2 km (16,2 zonder verkeerd lopen);
8 uur 22 minuten








Vrijdagochtend vroeg, we zijn ervan overtuigd dat we de grote afdaling gaan doen. Het weer lijkt redelijk, licht bewolkt, maar in de loop van de dag gaat het beter worden. Althans dat zeggen de weersvoorspellingen. Als we om 8.00 uur in het winkeltje komen om broodjes te halen, vertellen we met handen en voeten onze plannen aan de mevrouw van de winkel. Zij vraagt steeds in het Spaans naar de plannen en wij vertellen graag, ja, alleen dat Spaans is niet onze sterke kant. Maar in ieder geval raadt zij ons plan af. Het zou gevroren hebben en het is slecht daarboven. We gaan daarom maar bij de receptie vragen of zij iets weten. Ze hadden niet gehoord van wegafsluitingen, maar er is een webcam en die zoeken ze voor ons op. Het is bereslecht zicht op de top, dus wij zetten meteen onze plannen opzij, want we willen wel heel graag die afdaling doen, maar we zoeken geen risico's op. Dus een ander plan.

We pakken de bus naar Santa Cruz en stappen daar over op de bus die over de noordkant van het eiland rijdt. We gaan mee tot La Galga.

We beginnen onze wandeling met een rondje door La Galga en een bos, richting de Mirador de la Somada Alta. Weer een mooi uitzicht, alhoewel er veel bewolking is. De heenweg was een redelijk stijl stuk over grote stenen en kiezels, terug besluiten we over de weg te lopen wat wel langer is maar wel makkelijker loopt. Onderweg krijgen we een bui op ons hoofd en we zijn blij dat we de afdaling over de stenen niet hebben gedaan. Later op de dag bedenken we dat we dit stuk eigenlijk hadden moeten overslaan. Maar ja, wie alles van te voren weet ...

Terug in La Galga moeten we de route zien te vinden naar de GR 130, de 'camino real de la costa' oftewel de Koningskustweg, Dat is een lange-afstandswandeling om het hele eiland. Koningspaden zijn paden die gebruikt werden door de vroegere bewoners van La Palma en je vindt ze over het hele eiland. Het vinden van dat pad kost wat moeite, want de paden er naartoe zijn niet zo makkelijk te lopen. En we proberen dus een betere weg te vinden. Dat lukt en wat later lopen we toch op het koningspad van de kust. In de loop van de dag komen we op paden die moeilijker zijn dan het pad wat we eerder die dag niet wilden gaan, maar ja, wisten wij veel?

Het eerste wat we gaan doen is een beetje beschutte plek zien te vinden om een broodje te eten. Dat vinden in de luwte van een plantage, we hebben een mooi uitzicht vanaf hier. Dan gaan we verder. We moeten in een kloof afdalen en aan de andere kant weer verder. En we kunnen jullie vertellen dat was een hele klus. Ontzettend stijl, net zoiets als onze vorige wandeling, maar dat veel slechter begaanbaar. Echt klimmen en klauteren en soms op je billen gaan zitten om een stuk te kunnen doen. Een hele ervaring dus weer, maar met een mooi uitzicht en zoveel planten waar je langs loopt. Cactussen, allerlei sedumsoorten, palmen. Echt prachtig. En als we eindelijk beneden zijn aangekomen, moeten we weer naar boven. Het houdt ons bezig. Boven gekomen besluiten we meteen om tot Puntallana te lopen, we wilden eigenlijk naar SantaCruz doorlopen, maar dat gaat absoluut niet lukken. De gemiddelde snelheid ligt op deze manier erg laag, ongeveer 2 km per uur. Zaterdag lees ik dat het laatste stuk naar Santa Cruz erg saai is en niet geschikt als dagwandeling, dus maar goed dat we de wandeling in Puntallana hebben afgebroken.

Na deze heel diepe kloof denken we redelijk vlot naar Puntallana te lopen, maar er volgen nog een paar kleine kloofjes. Soms net zo stijl, maar lang niet zo diep. We komen om 18.00 uur in Puntallana aan, even zoeken naar de bushalte en dan komt na 10 minuten de bus al om de hoek. Gelukkig maar, want ze gaan om het uur, we hoeven dus bijna niet te wachten. In Santa Cruz komen aan tegen half zeven en de bus naar Cancajos gaat rond 19.00 uur. We zijn om 19.30 uur weer in de Hacienda. Douchen, eten en vroeg naar bed, we zijn moe, heel erg moe.

Het was een prachtige, intensieve wandeling, we hebben weer grenzen verlegd.

In La Galga

Uitzicht van de Mirador de la Somada Alta

Papaya's

De noordkust

Camino real de la costa

De kloof van Nogales, landinwaarts ...

... en naar zee

Sedum

Cactussen met cactusvijgen

Woensdag en donderdag

Vandaag en gisteren zijn niet echt stralende dagen geweest. Het heeft geregend en het is zelfs wat aan de kille kant als de zon er niet is. We hebben op beide dagen wel buiten gezeten, dus er is best iets goeds aan. Morgen zou het wat beter worden. Morgenochtend beslissen we welke wandeling we gaan maken, de afdaling van het hoogste punt van het eiland naar zeeniveau of de wandeling langs de westkust van La Palma.

Los Llanos, Tazacorte Puerto

Bekijk en download de track

We hebben een ontzettend leuke wandeling gemaakt aan de westkant van het eiland, niet erg lang, maar heel erg inspannend.
Morgen meer.







15,5 km; 7 uur 45 minuten (vanaf opstap bus in Cancajos tot uitstap bus 12 uur)
-
Vandaag is het woensdag en de spieren krijgen weer even rust, alhoewel we eigenlijk geen spierpijn hebben, al hadden we dat na gisteren eigenlijk wel verwacht. Maar goed, hier volgt de dinsdag.

We staan weer op tijd op en pakken om 8.30 de bus naar Santa Cruz, daar stappen we over op de bus naar Los Llanos, waar onze route zal beginnen. We lopen een stukje door de stad en komen een mooi parkje tegen. Omdat we nog niet precies weten wat onze wandeling zal brengen gaan we er niet in, de deuren zijn trouwens ook nog gesloten en er lopen nog schoonmakers rond. Ik vond wel een andere blog waar foto's in staan van dit Park Gomez Felipe.

Verder gaan we, langs ontelbaar veel bananenplanten, naar Tazacorte stad. Daar wandelen we doorheen op weg naar de kust langs nog meer bananen. Dan komt Tazacorte puerto in zicht met daarachter een steile wand waar we tegenop gaan, volgens onze route. Hoe? We hebben geen flauw idee, want we zien helemaal niets wat op paden lijkt. Maar we gaan het zien. En het blijkt gewoon een pad te zijn. Langs een erg steile wand, dat wel. Hoe iemand dat pad heeft gemaakt? Het lijkt ons een ongelooflijke klus.

We klauteren het zig-zaggende pad en op sommige plaatsen durf ik niet over de rand van het pad te kijken omdat het zo stijl naar beneden gaat. Maar we komen heelhuids aan boven en hebben daar op een plat gedeelte met prachtig uitzicht over de omgeving en eten onze lunch. Daarna gaat het toch nog verder omhoog, tussen bananenplantages door, flink stijgend. Met veel moeite komen we aan bij Mirador El Time. Eerdere jaren waren we hier met een excursie. Je kunt prachtig richting de Caldera kijken. Hier pakken we toch nog maar een suikerbommetje Cola.

En nog verder omhoog tot we eindelijk de afslag tegenkomen die weer richting Los Llanos gaat. En dan staan we weer bij die steile wand, nu natuurlijk een stukje verder op. En als we naar beneden kijken denken we, hoe komen we daar. Maar natuurlijk lukt het. Het is een flinke afdaling, maar er zijn nog altijd mensen gekker dan wij. Er gaan ons mountainbikers voorbij. Nooit zouden we dát doen. Maar misschien zijn er ook mensen die datzelfde zeggen over wat wij doen. Iedereen zijn gekte, zullen we maar zeggen.

Als we beneden zijn zien we een prachtige regenboog in de Caldera. We steken een snel stromend riviertje over en moeten daarna weer klimmen naar Los Llanos. Als we boven zijn hebben we het idee dat we minstens 20 km hebben gelopen. We gaan nog een stukje door de stad en zijn dan weer bij de bushalte.

Het is dan 18.40 uur en de bus naar Santa Cruz is 10 minuten weg, dus wachten op 19.30 uur. Dan komt er een bus waar ook Santa Cruz opstaat (met iets erachter!), de chauffeur vertelt dat zij inderdaad naar Santa Cruz gaat. Dus wij stappen in. Wat ze er niet bij vertelt is dat deze bus rijd over Los Canarios en Fuencaliente (dat staat dus op de voorkant), op de zuidelijk punt van La Palma. We doen er dus dik anderhalf uur over om in Santa Cruz te komen. Het eerste stuk is het nog mooi licht en kunnen we dus nog iets zien, maar na een tijdje is het gewoon donker en gaat het mooie van de rit aan onze neus voorbij. We komen om iets voor acht aan in S/C en na even wachten komt de bus naar Los Cancajos eraan. We zijn dus tegen negen uur weer in de Hacienda, gauw douchen en dan nog eten. We zijn heel erg moe. Maar het was een gave tocht met opnieuw uitdagingen alleen al vanwege de dieptes en stijltes.

Park Gomez Felipe in Los Llanos

In de Finca met bananen

Tazacorte

Tazacorte puerto en de groene wand erachter waar we tegenop moeten.

Midden op de steile wand een prachtig mozaiek kapelletje

Uitzicht op de westkust mét een stukje van het pad.

Tazacorte puerto: nu van bovenaf.

Los Llanos en een stukje van de Caldera.

Regenboog in de Caldera.

Zondag en maandag: spieren krijgen rust

Zondagochtend regent het flink, we gebruiken de paraplu om in het restaurant te komen. Na het ontbijt schrijf ik het verhaal van de vulkaanroute. Rond het middaguur is het weer droog en we gaan weer naar buiten. Er komen nog een paar kleine buitjes, maar dan breekt de zon echt weer door. We hebben een relaxte middag.

Maandag houden we nog lekker vrij. Het is de hele dag schitterend mooi weer geweest. Er staat wel een flinke noordoosten wind. Maar wij hebben het goed. We besluiten om morgen met de bus via Santa Cruz naar het westen van La Palma te gaan, we rijden naar Los Llanos. En gaan vandaar uit een wandeling maken. Jullie lezen het wel weer.

Zaterdag: Vulkaanroute

Bekijk en download de track

17,6 km; 7 uur 45 minuten

Geweldig, maar we zijn nu een beetje moe. Morgen het verhaal en de rest van de foto's.

-

Het is zondagochtend geworden en het regende pijpenstelen, inmiddels is het wel weer droog, maar ik heb dus mooi de tijd om even het verhaal van gisteren te schrijven.

Het is 24 november, precies een jaar na de vorige vulkaanroute. Dat hebben we echt niet zo uitgedacht, gewoon erg toevallig. We ontbijten om 7.30 uur, meteen als het restaurant open gaat en gaan daarna om 8.30 met een taxi naar Refugio el Pilar. Op zichzelf al een heel mooie rit, want het is prachtig mooi weer. We hebben de hemel nog niet helemaal blauw gezien deze vakantie, maar nu is het egaal blauw. Geen wolkje te zien. We beginnen te geloven dat deze herhaling van de route een goeie zal zijn.

Om 9.10 uur starten we de route over de ruggegraat van La Palma en over dat deel dat langs de vulkanen loopt van Refugio (1400 m) naar Los Canarios. We passeren pijnbomen en klimmen een heel eind en dan komen er mooie uitzichten, eerst tussen de pijnbomen door naar de Caldera de Taburiente, de grote erosiekrater, en richting de westelijke kant van het eiland. Als we verder klimmen volgen er overweldigende vergezichten over allerlei vulkanen naar alle kanten van het eiland. 

De route over de vulkanen is prachtig, iedere keer ziet het er weer anders uit. Elk bochtje verandert het plaatje. Zwart overheerst, maar we zien ook geel, bruin, terra en oker. Ook het prachtige groen van de pijnbomen steekt heel mooi af. Zeker als we meer op het zuidelijke deel komen waar het heeft gebrand. De pijnbomen kunnen hier wel tegen, want ondanks dat de stammen zwartgeblakerd zijn komt er toch weer nieuw groen.

We lopen ruim boven de bewolking die we langzamerhand beneden ons zien komen, maar hier is het prachtig. Op het eerste deel van de route hebben we nog een trui aan, want het is best koud en er waait een stevige wind, maar later gaat de trui toch uit en is het lekker warm. We lunchen (nemen een broodje, pakje drinken en een yoghurtje) in een open plek tussen lavastromen en gaan weer verder.

De route is heel goed aangegeven, maar op sommige momenten denken we "toch wel een beetje eng". Het pad loopt dan bovenop een kam en gaat aan beide kanten flink naar beneden en het waait flink. Dus even slikken en niet om je heen kijken als je loopt. Eerst stilstaan en dan pas kijken en genieten.

Op de meeste delen kun je niet praten over wandelen, je moet echt uitkijken waar je je voeten neerzet. Keien, rollende stenen. Later hele stukken met kleine lavasteentjes waar je met je hakken in kunt gaan staan en dan toch redelijk snel kunt gaan. Dit keer helemaal geen stenen in schoenen door het prima idee van de afgeknipte legging die onder de sok begint en dan buitenom over de hoge schoen tot bij de enkel gaat.

Het laatste stuk is weer afzien. Leo wist het nog van vorig jaar. We denken dat we er bijna zijn, nog 3 km. En dan gaat het over weggetjes in lavavelden. Grote stappen naar beneden, over grote en kleine keien. Heel lastig lopen, zeker als je moe bent en al een paar kilometer in de benen hebt. En weer ben ik blij met met wandelstokken. Maar het was het allemaal zeker waard. Een prachtige wandeling, één die je niet vaak zult zien en maken. Zoveel vulkanen (120 dus) en zoveel mooie uitzichten en zoveel bijzondere kleuren.

In Los Canarios nemen we de taxi terug en de lucht wordt langzaam donker. We hebben een geweldige dag gehad.

Caldera de Taburiente

Paden op randen ....

....en op bergruggen.

In de verte Santa Cruz de la Palma.

Jong groen vanuit een verbrande pijnboom.

Weer een vulkaan, nr.?

Zwart, groen, blauw en terra.

Bruin, oker, groen en blauw.

Er valt een dennenappel en er groeit weer een pijnboom op.

Lastig lopen.

Eindpunt: Los Canarios.

Donderdag en vrijdag: twee rustige dagen

Het zwembad van Hacienda San Jorge midden in de botanische tuin.

Hier weer een berichtje vanaf het mooie La Palma. We hebben twee heerlijk rustige dagen gehad. We hebben gelezen, muziek geluisterd, meer gelezen en gegriekt. Tussen de maaltijden door hele kleine stukjes gewandeld en genoten van het lekkere weer, soms wel bewolkt, maar steeds een fijne temperatuur. En vergeleken bij Nederland op dit moment, is dit altijd beter.







Waarom hebben we niet gewandeld vandaag? We houden de weersverwachtingen bij omdat een paar van de geplande wandelingen echt goed weer eisen. De wandeling over de vulkanen, die vorig jaar in de mist verdween en de afdaling vanaf het hoogste punt naar zeeniveau. Voor zaterdag wordt er goed weer verwacht en dus hebben we voor zaterdag, dus morgen de vulkaanroute gepland.

De schoenen en de rugzakken staan klaar, de toekomstige inhoud voor de magen ligt in de koelkast plus wat suikerhoudende etenswaren, voor als de benen opeens slap worden. Water ligt koud. We merken wel dat de temperatuur nu lang niet zo heftig is als in juni in Griekenland, we drinken lang niet zoveel en nemen dus ook geen liters water mee.

Bijna altijd een ruwe zee in Los Cancajos.

We zijn heel benieuwd of we nu dat schitterende vulkaanlandschap gaan zien wat in de beschrijvingen staat. Ergens las ik dat als je de route achter de rug hebt, je 120 vulkanen bent gepasseerd. De moeite waard, toch? Wordt vervolgd.

Woensdag: Mirador de la Conception en Las Nieves

Bekijk de track en download

20,6 km (zonder verkeerd lopen is het 19,2 km); 6 uur 30 minuten

Vanochtend was het weer prachtig blauw en dus besluiten om eerst van de stralende ochtend te genieten en daarna te gaan wandelen. Tegen twaalf uur betrekt de lucht en dus kleden we ons om voor een stevige wandeling.

We gaan vanuit het hotel richting Brena Baja, we klimmen flink en hebben het wel even moeilijk want dat echte klimmen ben je gauw weer kwijt als je in het vlakke Nederland verblijft. Maar we zijn snel weer hersteld en zien dan een flinke bui over zee aankomen, het geeft een prachtige lage regenboog over de hoofdstad Santa Cruz en een cruiseschip.

De bui waait over, we krijgen maar een paar druppeltjes en we lopen/klimmen dan naar Mirador de la Conception. Een prachtig uitzicht over de stad Santa Cruz de la Palma en haar haven. Verder gaan we over oude koningspaden op weg naar Nostra Senora de las Nieves, oftewel Onze Lieve Vrouw van de Sneeuw. Het is een mooi kerkje aan de opgaande weg vanaf Santa Cruz.

We lopen terug door de Barranco de la Virgen, een ravijn waardoor in de lente het water loopt. Nu is het droog, gelukkig maar, want het is een vermoeiende afdaling over rotsen en losse stenen, maar wel veel leuker dan een asfaltweg. Om een uur of half zes zijn we weer in de bewoonde wereld van Santa Cruz. We lopen nog even door de winkelstraten en gaan dan zo langzamerhand richting Los Cancajos, waar we om zeven uur weer aankomen. Moe, maar voldaan.

Santa Cruz en een cuiseschip onder een prachtige regenboog

Mirador de la Conception: uitzicht over Santa Cruz en de haven

Kerk bij Mirador de la Conception

Over oude koningspaden 

Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Sneeuw

Door de barranco

en nog steeds

Soms door hele smalle gangetjes

Replica van de Santa Maria van Columbus in Santa Cruz

Maandag en dinsdag: reizen en rusten

Ons eerste berichtje vanaf La Palma. Ik begin bij zondag.

Om 6 uur zijn we wakker en zoals altijd checken we ook nu meteen in. Als je dan toch wakker bent moet je de tijd maar nuttig gebruiken. Daarna toch maar weer het bed in, want de slaapuren voor de komende tijd zullen er niet veel zijn. 's Avonds eten we nog een heerlijke tippan bij de chinees en kijken nog wat op tv en draaien dan toch maar om 22.00 uur het bed in. Wonder boven wonder slapen we allebei, al is het wat onrustig. Om 2.00 uur gaat de wekker. We doen alles wat nog nodig is en rijden dan naar Schiphol, waar we om 4.00 uur de koffers afgeven. Schiphol is al helemaal in kerststemming, zij hebben zeker nog nooit van Sinterklaas gehoord.

Om 5.30 uur kunnen we het vliegtuig in en dan kunnen we op weg. De vertrektijd was 6.00 uur, maar het vliegtuig moet gede-iced worden, want het is mistig én het heeft gevroren. Er zit dus een laagje ijs op de vleugels en dat schijnt nou net niet te mogen. Al met al is het een half uur later als we het luchtruim kiezen. Na dik 4 uur vliegen krijgen we al een stukje van La Palma te zien, net boven de wolken uit.

Als we geland zijn hebben we al redelijk snel de tassen en gaan dan naar de bus die ons naar Los Cancajos zal brengen. Inmiddels is de lucht mooi blauw en de temperatuur is heerlijk. We checken in bij Hacienda San Jorge en bekijken ons apartement voor de komende 14 dagen. We kijken mooi uit richting zwembad en restaurant. Daarna halen we water en andere zaken die we nodig hebben in het winkeltje en kleden ons om voor een hele middag relax bij de pool.

Het blijft nog een tijdje heel mooi weer, maar dan betrekt de lucht en wordt het zwaar bewolkt. We besluiten om dan maar even over de boulevard te lopen. Het is net of we niet weg zijn geweest er is niets veranderd. Het is wel heel helder vandaag, je kunt heel duidelijk Tenerife en La Gomera zien liggen. Jammer op de foto is het altijd iets minder duidelijk.

Daarna eten we wat en gaan daarna meteen naar de kamer. We liggen heel vroeg in bed, we zijn toch wel moe.

Maar er komt gewoon weer een dag en het is helemaal blauw. We ontbijten lekker en zorgen daarna dat we alle zonnestralen meepikken. We hebben onszelf nog een rustige dag beloofd. Morgen maken we onze eerste wandeling hier. Vandaag genieten we gewoon van het hier en nu.