Leo en Marlies: De Teide enzo

woensdag 20 november 2013

De Teide enzo

We hebben niet alles gelopen, het stuk kabelbaan zit erbij

Het hele stijle is natuurlijk het stuk met de kabelbaan

Hoe een plan kan veranderen. Voor we weggingen hadden we het plan om naar de (bijna) top van de Teide te gaan en vanaf daar naar het plaatsje Vilaflor te lopen. De afstand zou 20 kilometer zijn. Toen we eenmaal hier op Tenerife waren, hebben we gezocht naar de verbinding met de bus naar de Teide en het bleek dat we toch wel wat laat zouden aankomen op de Teide om daarna nog helemaal naar Vilaflor te wandelen, dan zou de laatste bus al weg zijn, geen goed plan dus. Daarom hadden we besloten om de wandeling te delen, vandaag het stuk van de Teide naar beneden en daar bij Hotel Parador de bus pakken naar huis en dan vrijdag vanaf datzelfde hotel naar Vilaflor.Goed plan (dachten we).

Vandaag: we ontbijten om kwart over 7 en staan om 8 uur bij de bushalte. Om 9.30 uuur vertrekt de speciale bus vanaf Costa Adeje naar de Teide. We hebben geinformeerd op het busstation hoe je aan kaarten komt voor de kabelbaan naar de top. Makkelijk, die koop je in de bus en ook de busrit betaal je contant want dat kan niet met de strippenkaart. Ok, het is maar dat we het weten. We willen een enkeltje bus, want we gaan tenslotten van een ander punt terug. En ook een enkeltje kabelbaan, want we lopen naar beneden. In de bus is het flink druk, de chauffeur moet alles afrekenen en als we zitten vinden we eigelijk de prijs wel wat hoog. Bij navraag later, blijkt dat er altijd retourtjes worden verkocht in de bus. Maar dat zeggen ze niet, doen net of ze gek zijn. Op dat moment was het al 11 uur en de chauffeur moest nog even ergens pauzeren. Pas om 12 uur waren we bij het lage station van de kabelbaan. Daar stond een flinke rij, met een mevrouw in een hokje, die van ieder busticket een kopietje maakte. Er een manier van werkverschaffing want dat kan vast simpeler en logischer. Inmiddels hebben we allang besloten om maar gewoon de kabelbaan ook weer terug te nemen, want het wordt inmiddels ook voor de kortere wandeling veel te laat. Om 16 uur gaat de enige en laatste bus alweer terug.

Al met al een heel gedoe, we hebben weinig gelopen vandaag, maar we hebben prachtige vergezichten voorgeschoteld gekregen. Kraters van boven, mooi gevormde rotsen, woestenij. Het is prachtig zonnig weer, we zitten ruim boven de wolken en het is koud, erg koud -4 graden. Brrr. En achteraf zijn we nog blij ook, dat we de afdaling niet hebben gedaan. Want het pad dat we hadden moeten lopen bestond helemaal uit heel ongelijke lavabrokken. De lucht was er natuurlijk ijl, 3500 meter hoog, we waren al moe toen we net waren begonnen. We zouden het niet hebben gehaald. Het wordt dus wel een mooie dag, alleen heel anders dan gepland.