Deze rustdag was niet echt een rustdag. De wandeling die ik gisteren een eitje noemde, was geen eitje. Het was een mooie wandeling, maar ook loodzwaar door alle klimmetjes (ruim 400 meter omhoog en omlaag), slechte paden en de warmte. We hebben mooie doorkijkjes gezien, maar niet zoveel als ik hoopte. Een paar keer vroegen we ons af of het pad wel doorliep en moesten we echt met veel moeite door de braamstruiken kruipen. Maar we hebben lekker gelopen en het leukste kwam op het eind toen we weer in het dorp Lithotopos liepen.
We liepen langs een huis en een familie zat aan de grote tafel op het terras. Ik zei tegen Leo: weet je wat we doen? We lopen het terras op en we doen net alsof het een taverne is en we vragen om een lekker glas koud water😉. Leuk idee! Maar dat deden we natuurlijk niet. Maar toen we naast het terras liepen vroeg de vrouw in het Grieks of we iets te drinken wilden. Misschien zagen we er dorstig uit. Ja, lekker, graag. We hebben ons voorgesteld en toen vroeg Giorgia, de vrouw dus, of we wat wilden eten. Dat hebben we afgeslagen maar het drinken niet. We kregen grote glazen met ijsblokjes en water, en even later kwam er ook zelfgemaakt gebak bij. Heerlijk. Onderhand werd er van alles gevraagd en verteld, maar we begrepen gewoon niet alles. Ze weten nu wel van alles over onze familie😁. De hele familie kwam even kijken en vooral een kleinzoon van Giorgia had allerlei vragen. Het was echt gezellig. Toen werden er nog perziken en appels voor ons neergezet en toen we daarvan hadden gegeten, zijn we weer verder gegaan, maar niet voordat de rest van het fruit in de rugzak was gestopt en er hartelijk afscheid was genomen.
We liepen nog naar de stuwdam die ervoor zorgt dat het meer van Kerkini een meer blijft. Het geheel is nu een Nationaal Park. En dan lopen we naar het hotel terug, nog even een klimmetje en dan zijn we er, moe en voldaan.
 |
Hier moesten we doorheen
|
 |
Schutkleur
|
 |
Eikestruik
|
 |
De stuwdam van Meer van Kerkini
|
 |
Vogels in een deel van het meer
|
 |
En nog eens het uitzicht vanaf ons balkon
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten