We rijden noordwaarts langs het meer als we opeens een groep grote witte vogels zien. Het blijken pelikanen te zijn. Mooi om te zien, zo in het wild. Er volgt weer een afwisselende route. Eerst wat heuvels, dan wat bergachtiger. Inmiddels ligt Noord Macedonië aan onze rechterhand. Als we een bord naar de watervallen van Skra zien, volgen we die aanwijzingen. Er blijken meer mensen daar even te gaan kijken, maar nog meer mensen maken er een dagje uit van met tentjes en picknickmanden en handdoeken. Er is een meertje met een waterval daarbij, maar het is er zo druk dat wij daarvoor bedanken. Als we weer bij de auto zijn, is het nog veel drukker geworden en is er bijna een verkeersopstopping. Weg wezen!
Als we even op weg zijn voel ik een heel venijnige prik in mijn schouderblad. Ik probeer het beest, wat dat doet weg te slaan, maar hij zit onder mijn shirt, dus is het gevolg dat hij naar beneden glijdt en daar in paniek nog een keer steekt. Ik kan hem in mijn shirt vasthouden zodat hij niet nog eens kan steken, en Leo zoekt een plek waar we veilig kunnen parkeren. Als hij me helpt met me van het beest bevrijden, vliegt er een wesp weg. Gelukkig heb ik een soort afterbite-pen bij me en dat helpt een beetje. Nu 4 uur later voel ik het nog wel, maar is het gelukkig niet pijnlijk meer.
In het eerste dorp na dit noodgeval stoppen we bij een taverne. We bestellen in het Grieks onze drankjes en de mevrouw vraagt waar we vandaan komen. Uit Nederland, maar we wonen op Zakynthos. Dan zegt ze : dan kunnen we beter Hollands praten. Dat is leuk! Ze is wel Griekse, maar heeft 20 jaar in Gorinchem gewoond. Hoe toevallig dat we daar terecht komen. Zo heeft iedere dag wel iets aparts.
Als we bij hotel Karapidis in Arnissa aankomen is er niemand, maar na een belletje komt de eigenaar al snel. We zijn de enigen in het hotel en aangezien de eigenaar ergens anders woont hebben we het hele hotel voor onszelf. We zitten nu in de lobby om even te internetten. Straks maar eens uitvinden of er wel een restaurant is hier. We gaan het zien.
Als we even op weg zijn voel ik een heel venijnige prik in mijn schouderblad. Ik probeer het beest, wat dat doet weg te slaan, maar hij zit onder mijn shirt, dus is het gevolg dat hij naar beneden glijdt en daar in paniek nog een keer steekt. Ik kan hem in mijn shirt vasthouden zodat hij niet nog eens kan steken, en Leo zoekt een plek waar we veilig kunnen parkeren. Als hij me helpt met me van het beest bevrijden, vliegt er een wesp weg. Gelukkig heb ik een soort afterbite-pen bij me en dat helpt een beetje. Nu 4 uur later voel ik het nog wel, maar is het gelukkig niet pijnlijk meer.
In het eerste dorp na dit noodgeval stoppen we bij een taverne. We bestellen in het Grieks onze drankjes en de mevrouw vraagt waar we vandaan komen. Uit Nederland, maar we wonen op Zakynthos. Dan zegt ze : dan kunnen we beter Hollands praten. Dat is leuk! Ze is wel Griekse, maar heeft 20 jaar in Gorinchem gewoond. Hoe toevallig dat we daar terecht komen. Zo heeft iedere dag wel iets aparts.
Als we bij hotel Karapidis in Arnissa aankomen is er niemand, maar na een belletje komt de eigenaar al snel. We zijn de enigen in het hotel en aangezien de eigenaar ergens anders woont hebben we het hele hotel voor onszelf. We zitten nu in de lobby om even te internetten. Straks maar eens uitvinden of er wel een restaurant is hier. We gaan het zien.
We hadden een restaurant gevonden op maps.me maar dat bleek gesloten. Dus lopen we een via een andere weg terug naar het hotel om dan 10 km verderop een plekje te vinden om te eten. Maar dan zien we iets waar gewone tafeltjes staan met servetjes erop en een menubord buiten. We eten heerlijk bij Arismari kai Meli (rozemarijn en honing), een heel fijne avond. Alweer!
 |
| Pelikanen |
 |
| Geen goeie foto, maar wel goed te zien dat het pelikanen zijn |
 |
| Bij de watervallen van Skra |
 |
| Bij de watervallen van Skra |
 |
| Onderweg |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten