Een roadtrip door Europa, fantastisch

13680 veilige kilometers door Europa. We hebben er weer van genoten, zoveel gezien, bijzondere dingen en mooie uitzichten. Ik denk dat we blog maar gaan terug lezen om ons te realiseren wat we allemaal gedaan en gezien hebben. Toch handig zo'n dagboek.

Terug dag 12 Ioannina naar Chartata 295 km

We staan vroeg op, ontbijten om 7.30 uur  en dan begint de laatste etappe. Eerst nog een mooi gedeelte richting Patras. en in Patras een stop gemaakt om bij MediaMarkt te gaan kijken naar nieuwe laptops. We vinden een goede maar daarvan is er maar één in voorraad. Er zijn er wel 2 in een ander filiaal midden in de stad. Volgens de verkoper is het geen goed idee om met de auto te gaan, oké dan lopen we. We moeten wel even zoeken, want Ermou is een lange straat in Patras, en ook voorbijgangers weten niet allemaal MediaMarkt te vinden. Maar daar gekomen staan er twee pakketjes klaar en kunnen we een kwartiertje later terug naar de auto. We willen de ferry van 16.15 uur halen en dat lukt ruim en om half 6 leggen we aan in de haven van Zakynthos. Het duurt even voor we de stad uit zijn, maar dan rijden we in 20 minuten naar huis. En daar is gelukkig alles zoals 2 maanden geleden. We doen het rustig aan en halen alle spullen pas vandaag (donderdag) uit de auto. Boodschappen, de was doen en opruimen dat zijn de taken vandaag.

Dag 11 van Ohrid, Noord Macedonië naar Ioannina, Griekenland 307 km

We begonnen aan de op één na laatste etappe van deze europareis met het idee dat ik wel ongeveer wist waar de routeplanner ons langs zou laten rijden. Maar we kwamen toch voor een verassing te staan. Op een moment nog vóór de grens met Albanië gaf de planner aan dat we linksaf moesten en dat hebben we gedaan. We kwamen in nationaal park Galicica dat tussen het Meer van Ohrid en het Prespameer ligt. De route er doorheen was prachtig, enorme uitzichten. Ik vond het soms een beetje eng want de weg had niet altijd een vangrail of muurtje o.i.d., maar het ging wel vaak stijl naar beneden naast mij. Gelukkig vindt Leo dit rijden heel erg leuk en hij rijdt heel zeker. Daarna krijgen we de Macedonisch-Albanese grens waar ze weer van alles vragen, maar ook hier mogen we door. Dan willen we benzine gaan tanken, we hebben nog genoeg, maar zekerheid gaat voor alles. In de kleine dorpjes in Albanië vonden we geen tankstations. Even later gaf de planner aan dat er één was een stuk van de weg af, dus wij rijden er heen, maar geen tankstation te bekennen. Dan komen we in een iets grotere stad. Tankstation 1 is gesloten, bij 2 stapt Leo uit de auto en zegt : vol alstublieft en toont zijn bankkaart. Oh nee, die accepteert de man niet. Bij 3 en 4 vragen we meteen of ze bankkaarten accepteren en het antwoord is: nee. Dat wordt vervelend, en bij de volgende vragen we het weer. De man kijkt heel verbaasd en zegt: ja, alsof hij denkt dat doen we toch altijd? In ieder geval is de tank weer helemaal vol en we bedenken dat dat wel een dingetje is als je hier wilt tanken, we onthouden het wel. Daarna komt al snel de Albanees-Griekse grens en ook hier vragen, maar ook hier kunnen we door. Dan volgt er nog een prachtig stuk Griekenland en rond 17 uur zijn we bij het hotel. Dan maak ik deze blog en ik hoef voor morgen geen hotel te bespreken. 

Meer van Ohrid

En een kapelletje op die hoge plek met uitzicht

Terug dag 10 Van Veles, Noord Macedonië naar Ohrid, Noord Macedonië 198km

We rijden vandaag maar 198 km, we rijden naar het Meer van Ohrid, om daar ook een stukje te wandelen. We zijn al vroeg in Ohrid doordat we al heel vroeg wakker waren nog door het ingaan van de wintertijd. Maar gelukkig kunnen we al wel inchecken in het hotel en onze bagage uit de auto halen. Daarna gaan we meteen aan de wandel. Het Meer van Ohrid wordt het mooiste meer van Macedonië genoemd. Het heeft vele tinten blauw. Het behoort tot de oudste meren van de wereld en zou het oudste zijn van Europa. Het inderdaad mooi en het oude gedeelte van Ohrid ligt mooi tegen een heuvel aan. We klimmen eerst naar het hoogste punt van de wandeling, Ford Samuel, dat ooit gebouwd werd door Samuel van Bulgarije en het is meer dan 1000 jaar oud. We lopen om de vestingsmuren heen en komen dan bij een kapel, de Sveti Jovan Kaneo die is gewijd aan de apostel Johannes. Deze prachtige kerk ligt waarschijnlijk op de mooiste plaats in Ohrid. Hij is namelijk gebouwd op het deel van de heuvel die het verst in het meer staat. Hierdoor is de kerk op drie plaatsen omgeven door water. Dit zorgt voor een prachtig effect. De Sveti Jovan Kaneo behoort dan ook tot de meest gefotografeerde bezienswaardigheden van Ohrid. Het is niet precies bekend hoe oud dat deze kerk is. Er wordt aangenomen dat hij uit de dertiende eeuw stamt aangezien hij op meerdere documenten in de veertiende eeuw al genoemd wordt. Daarna lopen we via allerlei kleine straatjes, houten plankiers en paden weer naar de haven van Ohrid, waar we een terrasje vinden om een ijsje te eten en een cola te drinken.

Oud Ohrid vanaf de boulevard voor ons hotel

Het antieke theater in Ohrid

De vestingmuren van Fort Samuel

De Sveti Jovan Kaneo kapel

Kleine straatjes

Houten plankiers langs het water

Een lange ketting en natuurlijk slotjes

Terug dag 9 van Kruševac in Servië naar Veles in Noord-Macedonië 326 km

Bij het vertrek vanuit Kruševac is het maar een heel klein beetje mistig, we kunnen goed om ons heen kijken. We rijden nog steeds door een redelijk vlak landschap, maar we zien al wel veel bergen om ons heen. Bij de grens tussen Servië en Noord-Macedonië worden we eerst uitgebreid gecontroleerd door de Servische douane en even later nog een keer door de Macedonische douane, ze willen echt van alles weten en ook of we nog iets hebben aan te geven. Nou, nee dus. Tegen 3 uur komen we aan bij hotel Romantique Veles. Het is er stampend druk op het terras, natuurlijk, het is zondagmiddag en het is prachtig mooi weer. Vanavond wordt het vast rustiger want de temperatuur daalt een stuk in de avond.

Terug dag 8 Van Ilok in Kroatië naar Kruševac in Servië 317 km

Na een heerlijk ontbijt vertrekken we ook vandaag in de mist, we kunnen een paar honderd meter rondom ons zien. Gelukkig is het na een paar uur weer opgeklaard en hebben de bomen en struiken weer de mooie kleuren van de herfst. Rond half 4 willen we inchecken bij hotel Golf, de receptionist kan mijn naam niet vinden, dus vertelt hij dat we aan de overkant moeten zijn bij het 'oude' hotel. Ik loop er naar binnen en sta gelijk in een overvol restaurant waar de gasten van een bruiloft naar een spreker luisteren. Gauw de deur weer dicht gedaan en dan de echte receptie op zoeken. Ik heb inderdaad hier geboekt. Voorlopig horen we de gezelligheid van de bruiloft ook goed op de kamer en wie weet gaan ze de hele nacht door😁.

's Avonds willen we wel iets eten. Maar het restaurant van het hotel is helemaal vol met feestgangers, gelukkig zijn er op de overloop ook tafeltjes en daar kunnen we gewoon gaan zitten en iets eten. We doen eigenlijk volledig mee met het feest en het is echt gezellig. Als wij klaar zijn met onze maaltijd is de muziek beneden ook afgelopen en dan is de rest van de avond ook rustig. Dus nu komt een lange nacht, want de tijd gaat een uur terug. Welterusten😴

De binnenplaats van Hotel Villa Iva

Een kleine wereld

Leuke fontein in Kusevac

Terug dag 7 van Balatonfured in Hongarije naar Ilok in Kroatië 310km

We rijden vanuit Balatonfured naar Ilok in het meest oostelijke puntje van Kroatië. Vanaf het moment dat we wegrijden tot tegen 14 uur rijden we in een mistig en grijs landschap, van de omgeving zien we niets. Bij de grens met Kroatië staat een kilometers lange file van vrachtwagens. We zijn brutaal en rijden die lange rij voorbij omdat we denken dat zij veel langer tijd nodig hebben aan de grens. Dat blijkt waar, maar evengoed duurt het voor ons ook een half uur voor we de grenshokjes voorbij zijn. Eigenlijk is het wel vreemd om te moeten wachten als je van het ene Euroland naar het andere rijdt. Als we weer rijden trekt langzaam de mist op en blijft er weer een blauwe hemel over, wel leuker om iets te kunnen zien.

Aan het einde van de middag maken we nog even een wandelingetje naar de Donau, het avondlicht maakt het mooi.

Leuk idee. De gordijnen van de kamer met zicht op het meer

Ilok

De Donau

Terug dag 6 Rondje Balatonmeer

Gisteren hebben we besloten om een rondje Balatonmeer te gaan doen, niet wandelend maar met de auto, want het is ruim 200 km. Als we de gordijnen open doen blijkt dat het heel erg mistig is. Gisteren is het ook op getrokken en dus hopen we er het beste van. Maar om 11 uur zit het nog potdicht en dan heeft het geen zin om dit te doen. Maar gelukkig merken we dat de mist dunner wordt en om 12 uur besluiten we om maar weg te gaan. Het eerste half uur heb ik er een zwaar hoofd in, we zien het meer niet eens. Maar dan zijn er opeens kleine stukjes blauw te zien boven ons en even later laat de zon zich helemaal zien en wordt het alsnog een zonovergoten dag. De omgeving is heel mooi, maar ergens had ik verwacht dat er hier en daar wel mooie doorkijkjes zouden zijn naar het meer, maar die komen we niet echt tegen. Maar evengoed was het de moeite waard, een mooie dag.

De donzig uitziende wolk mist hing die ochtend
over het hele meer én de omgeving

Een klein stukje meer van Balaton

Terug dag 5 Bratislava Slowakije - Balatonfüred Hongarije 170 km

We rijden een heel korte route naar het Balatonmeer in Hongarije.We hebben wel wat moeite om het hotel te vinden, het bevindt zich niet op de plaats waar het volgens Booking.com zou moeten zijn. Maar na contact met het hotel komen we toch op de bestemming. In dit hotel (Academia) blijven we 2 nachten.

Terug dag 4 Ceske Budjovic in Tsechië - Bratislava in Slowakije 259 km

Het slechte weer is verleden tijd, er is een blauwe lucht en een prachtige zon, wat heerlijk. En toch wordt de rit daardoor veel mooier. We doen het (alweer) heerlijk rustig aan en komen tegen drie uur aan in Hotel Dominika in een buitenwijk van Bratislava. Later op de middag maken we een wandeling richting de Donau en lopen wat te slenteren langs de rivier en door de wijk. Op de terugweg stuiten we op een bepaald moment op een gebouw. Volgens de route, die ik heb gemaakt, zou daar een weg moeten zijn, maar die is er niet. We lopen om het gebouw heen, maar ook daar is geen weg of brug die ons over een dubbel treinspoor heenkrijgt. Foutje dus van de planner. We lopen terug en proberen dezelfde route terug te lopen die we heen hebben gelopen. Maar ook dat gaat niet. Ook hier stuiten we op het dubbelspoor. Nu doen we iets wat we nog nooit hebben gedaan, we steken het spoor gewoon over, wel eerst goed gekeken hoor. Ergens in die route is iets niet goed gegaan, ik weet niet wat, maar nu lopen we in ieder geval weer aan de goeie kant van het spoor en kunnen we terug naar het hotel. Gelukkig maar, want het wordt al een beetje donker en wat kouder en we hebben trek. Het hotel heeft een eigen restaurant en daar genieten we van een goede maaltijd.

Brug over de Donau in Oostenrijk

Bratislava aan de Donau

Bratislava aan de Donau

Terug dag 2 Kassel D - Selbitz D 266 km, dag 3 Selbitz D - Ceske Budjovice 302 km

Sommige dagen gaan soms net iets anders dan we willen. Zaterdagavond wilden we wat gaan eten, maar langzamerhand ontwikkelde het hoesten van ons samen zich tot een continue dreun, en we bedachten dat andere gasten dat niet erg prettig zouden vinden en dus hebben we maar iets gehaald en dat in het hotel gegeten. De nacht was ook niet echt een succes waardoor we niet fit in de auto stapten en het dus heel rustig aan hebben gedaan. Gisteravond hebben we niet gegeten, maar wel een heel lange, goede nacht gemaakt met daarna een lekker ontbijt. Inmiddels kwam de regen met bakken de lucht uit en dat is de hele dag zo door gegaan, dus een grote grijsheid was ons uitzicht vandaag. Maar gelukkig gaat het met de verkoudheid beter. Dat is in ieder geval positief en het weer zal vast niet zo slecht blijven.

Dag 1 terug van Voorthuizen naar Kassel in Duitsland 380km

Na drie heerlijke en overvolle weken is de tijd toch gekomen om te beginnen aan de terugreis. Het plan was om kortere routes te maken, maar dat is voor vandaag maar een beetje gelukt. Doordat er geen plek was in het stadje waar we wilden gaan overnachten, moesten we verder reizen en dat bleek toch lastig op de zaterdagavond. Dus toch wat meer kilometers, maar vanaf morgen gaat het anders. Maar het was toch een mooie dag. Prima weer om een eind te rijden, de zon kwam erbij en daardoor kwamen de bomen in hun herfstkleuren prachtig uit.
In het hotel Am Sonnenhang bleek dat we weer mondmaskers moeten gaan dragen in besloten ruimtes.  Straks gaan we kijken of we iets kunnen gaan eten, maar eerst moesten de vaste taken even worden uitgevoerd.

Een kleine greep van de plaatjes van Nederland in de herfst

Dag 25 Van Auxerre-Mezieres naar Vlijmen in Nederland

De laatste etappe van de heenreis. Nu gaan we tot en met 21 oktober genieten van familie en vrienden in Nederland.

Dag 24 Van Auxerre naar Charleville-Mezieres 263 km

Bij kleinere hotels heb je meer contact met de mensen die het hotel runnen. Wij waren in dit laatste hotel tot na het eten de enige gasten en in de keuken werd de maaltijd voor ons alleen klaargemaakt. De eigenaar/chef kwam steeds even terug om iets te vragen. Hij sprak niet zo goed engels en soms hoorden we zijn vrouw tegen hem zeggen wat hij moest vragen in het engels, dan kwam hij naar het restaurant en vroeg het. We moesten er een beetje om grijnzen, leuk. Vanochtend vroeg hij aan ons waar wij nou eigenlijk vandaag kwamen, met een Grieks nummerbord en een NL-sticker. We hebben het hem uitgelegd, toen moest hij even grijnzen.

Niet een lange route, maar wel weer leuk. Aan het einde verschoof de km. teller naar 40.000. We zijn deze rit begonnen op 33.000 km, dat betekent dus dat we in deze drie en een halve week al 7000 km hebben gereden.

We hebben even een rondje gelopen en kwamen de Maas (la Meuse) tegen. Het marktplein was ook moi om te zien. Vanavond gaan daarheen terug om te eten, want ze gaan pas om 19 u open voor dineren. 

Soms zijn het echt smalle weggetjes

De Maas

Dag 23 Van Limoges naar Auxerre 315 km

Gisteravond zijn we ineens naar de herfststand verhuisd. Liepen we overdag nog in onze korte broeken, 's avonds koelde het flink af waardoor ik de lange broeken maar uit de koffer heb gehaald. Omdat de temperatuur vandaag niet heel hoog zal zijn heb ik de korte broeken maar opgeborgen in de grote koffer. De lange blijven voorlopig aan.

Maar wat zegt dat ook? Dat we dichter bij Nederland komen, ieder dag een stukje. Het was weer een mooie dag en ook de route was mooi, glooiende heuvels en een blauwe lucht. We waren mooi rond 15 uur bij het hotel en verheugden ons op een rustige middag. Maar ja, bij dit hotel konden we toevallig pas om 17 uur inchecken. Balen. We hebben de tijd volgemaakt met even wat te drinken, een boodschapje doen en wat winkels in te lopen. Het werd evengoed wel 17 uur en vanavond hoeven we niet weg om te eten, want er is een restaurant bij het hotel. Wel zo makkelijk.

Dag 22 Van Pau naar Limoges 374 km

Het was een dagje rustig rijden door een mooie omgeving en het was prachtig weer. Alles werkte mee, behalve mijn darmen, die er voor zorgden dat we soms met spoed moesten stoppen. Gelukkig alles verder goed gegaan😁