Dag 6 en Honnigsvåg

De dag begon ruig met een erg wilde zee en even later, ondanks acupressuur armbandjes en pilletje, misselijkheid voor mij. Gelukkig werd er omgeroepen dat we een kwartier later koers zouden wijzigen waardoor het veel rustiger zou worden. Gelukkig werd die voorspelling waarheid en de misselijkheid was meteen weg. Maar het is nog steeds heel slecht weer waardoor de excursies vandaag niet doorgaan.
Na een paar uur is de zee wel wat kalmer, maar er staat een erg harde wind en het sneeuwt. Het zicht is dus erg slecht.

De Noordkaap bij de marker, de
boot ligt bij de blauwe punt

We leggen aan in Honningsvåg. Op dit eiland, maar 34 km noordelijker ligt de Noordkaap, het noordelijkste puntje van Europa. Tegen de avond komen we langs het noordelijkste punt van het vasteland van Europa. Het weer is iets beter geworden en dus doen we even een rondje door het stadje. Er staat een wit kerkje, dit is het enige gebouw dat het laatste jaar van de 2e wereldoorlog heeft overleeft, want toen de vijand zich terugtrok uit Noorwegen hebben ze bijna alles plat gebrand wat ze tegen kwamen.
Als we terugkomen weten we inmiddels dat het koud is buiten, - 7° met een snijdend koude wind en daarom een gevoelstemperatuur van - 17°.
 's Middags zien we een film over de Noordkaap, we zijn er tenslotte heel dicht bij.
Een paar uur later komen we weer op open zee en met deze weersomstandigheden betekent dat weer hoge golven en daardoor verschillende mensen die ziek worden. Voor mij gaat het dan nog goed, maar als we zijn vertrokken uit weer een ander stadje wordt het ook mij te veel. In de hut voel ik me beroerd, Leo heeft nergens last van. Voor mij geen eten vanavond. Als we even een baai in varen om aan te leggen, is mijn maag meteen rustig, maar bij terugkeer op zee begint het weer te draaien.

Meer sneeuw en erg koud