Dag 2,3 en 4 van Parga naar Pontedera

Eergisteren, donderdag, zijn we van Parga naar Igoumenitsa gereden. We zijn in het havengebouw gaan kijken of we al konden inchecken bij Ventouris, maar er zat bij dat kantoor niemand achter de balie en alles leek donker. Bij navragen bij een ander loket vertelde een man me dat we misschien aan de overkant van de straat verder zouden komen, want daar zat een hoofdvestiging. En inderdaad kwamen we daar verder, we konden inchecken en zouden om 19 uur de ferry op kunnen. Het was net 12 uur geweest dus zijn we nog een stuk gaan rijden door de omgeving van Igoumenitsa. Rond 15 uur waren we terug en hebben we de auto geparkeerd en zijn we gaan lopen richting centrum. We eindigden bij de taverne waar we vorig jaar ook hebben gegeten. We hadden onze e-readers bij ons en hebben ons met een drankje op het terras genesteld. Na nog een drankje hebben we wat te eten besteld en op ons rustige gemakkie gegeten. Bij die taverne hadden ze geen deserts en geen koffie, maar dat ijsje zijn we gaan halen in het havengebouw. Tegen half 7 zijn we naar de kade gereden waar de ferry al lag en toen konden we er ook al snel op. Eerst hebben we nog een koffie gedronken, maar al snel werd het echt heel erg druk en overvol, dus hebben we ons in de hut terug getrokken met een drankje en een boek. Om precies half 10 vertrokken we.

Gisteren, vrijdag. We waren al vroeg wakker want de boot zou om half 9 aanleggen in Bari, en wij wilden nog even ontbijten. En om half 9 wil iedereen, maar dan ook iedereen tegelijk, naar zijn auto of naar buiten en dat allemaal door 2 deuren. Het duurt een eeuwigheid en het leek een grote puinhoop. Toen we eindelijk de auto hadden bereikt duurde het nog langer voor er gereden kon worden. En ook op de kade ging het allemaal erg langzaam, maar goed het lukte allemaal en rond 12 uur waren we eindelijk Bari uit. Toen volgde een mooie route, heel afwisselend, grotere wegen, maar ook smalle weggetjes, grote steden, maar vooral kleine dorpjes en mooie uitzichten. In L'Aquila aangekomen zijn we naar het plekje gereden waar volgens de berichten ons logeeradres moest zijn. Maar we konden het niet vinden. Uiteindelijk hebben we maar gebeld en de mevrouw vroeg in haar beste Engels met een zwaar Italiaans accent, of ik haar berichtje niet had gekregen. Nee, niet gezien, maar het was er wel. Ik had een halfuurtje voor aankomst even moeten bellen. Maar goed ze stuurde me nu een berichtje met de naam Mediclinica (in de buurt van waar we stonden) en zij zou daar over 10 minuten staan te wachten. En ja hoor, toch weer goed gekomen. Ze wees ons de weg naar de kamer, die was in een huis waar zij niet woonde. Een mooie kamer, maar wel met een gedeelde badkamer, dat had ik even gemist in de beschrijving van de kamer. En er waren andere gasten. Toch lastig als je 's nachts het bed wel eens uit moet. Maar goed het was niet anders. Toen wilden we wel iets gaan eten en we zochten een restaurant uit op een paar minuten lopen. Daar was alles donker. Volgens google zouden ze om 19.45 uur open gaan. Het was net half 8 geweest dus we besloten te wachten. Om kwart voor 8 kwam er een auto aan en er stapten mensen uit. Op mijn vraag of zij van het restaurant waren schudden van nee. Dat restaurant was al een tijdje dicht en zou dus niet open gaan. Dus een ander opgezocht, nu een kilometer de andere kant uit. Geen restaurant te vinden, wel een tennisclub. Daar kwamen net een paar mensen uit en zij wisten dat er in het restaurant van de tennisclub wel gegeten kon worden. Dus wij naar binnen. En dan merk je dat er in een niet toeristische stad bar weinig mensen zijn die Engels spreken, ook jonge mensen niet. Maar het kwam met handen en Italiaans/Engels toch goed, en we hebben er gewoon heerlijk gegeten. Wat een dag, flink moe draaien we ons later in ons bed.

En dan vandaag. We ontbijten in een ontbijt- en loungebar waar we een bon voor hebben gekregen van de mevrouw van de kamer. En dan gaan we op weg naar Pontedera, dat in Toscane ligt. En ook vandaag is het heel afwisselend, de reis is nooit saai, er is van alles te zien. Stadjes gebouwd op heuveltoppen, mooie uitzichten, kleine dorpjes. Wij vinden dit echt leuk. Eerst is de omgeving nog bergachtig, we reden eerst nog door de Apenijnen, maar in de loop van de dag wordt het minder ruig. Er komen mooie glooiende heuvels en we zien de "Broccolibomen" en veel cipressen. We zijn in Toscane. De huizen zijn hier van andere stenen gebouwd en dat geeft de stadjes meteen een heel andere uitstraling. En dan zijn we in Pontedera. Ik heb een goede beschrijving gekregen van de eigenaar. Oh ja, ik heb vandaag dus wel gecheckt of er berichten voor me waren, en die waren er. Dus vandaag is het goed gegaan. We zitten nu in een oud huis en hebben het hele appartement. Als het goed is zitten er eettentjes vlak in de buurt. Dus het komt vast goed.

En dan gaan we een stukje lopen om een eetplekje te vinden. We zien ergens een deur openstaan  met tafeltjes en stoelen daarachter, dus we vragen of we daar iets kunnen eten. Ja zeker dat kan wel maar dan moeten we wel naar de tuin komen, want daar is het 'zomer'restaurant zeg maar. Een jongen loopt met ons mee want het is niet zo makkelijk. En ook daar is het engels niet bij iedereen bekend. We bestellen een bistecca, de mevrouw legt het uit en van wat wij begrijpen is het biefstuk of iets dergelijks. Maar als zij het komt brengen blijkt het toch een soort van T-bonesteak. Enorm groot en de niet erg scherpe messen zorgen ervoor dat het niet op gaat. Je zou toch denken dat ons dit ná het T-bonesteak verhaal van Leo vorig jaar, niet meer zou overkomen.

In de buurt van Igoumenitsa 

Stadje in het zuiden van Italië

 

Toscane