Dag 11 Kisii

Wekker 6.30, ontbijt 7.00, vertrek 7.45

Inmiddels is meer dan de helft van de groep gevallen door de diarree.  Sommigen zijn helemaal vanaf, maar anderen modderen een beetje door. Waarschijnlijk heeft een aantal van last van de malariapillen, anderen hebben last  van bijv.  de warmte of het voedsel. Eerder deze week moesten we echt een paar noodstops maken en gisteren moest er iemand in de lodge blijven omdat ze een hele dag game drive niet aandurfde, erg vervelend.  Vandaag was ik aan de beurt, ik had 's morgens bij het ontbijt nergens last van en er werd aangekondigd dat er een stop zou zijn over anderhalf uur voor de mensen met buikklachten. Toen we een half uur op weg waren kreeg ik buikkramp, ik probeerde het uit te stellen maar op een gegeven moment lukte dat niet meer. Eveline heeft op de bel gedrukt naar de cabine om aan te geven dat er dringend gestopt moest worden. Dat deden ze gelukkig heel snel maar er waren geen bosjes en dus moest ik naast de bus. Echt niet leuk, maar wel noodzakelijk. Ik heb wel meteen een immodium tegen diarree ingenomen en tot op nu, laat in de middag, gaat het goed. Dus nu maar hopen dat het een eenmalig feestje was.

Vanochtend werd er rond 11 uur gewisseld van chauffeurs en truck. De andere truck blijkt zo ongeveer gelijk aan de eerdere. We hebben afscheid genomen van Ben en Nick, dat hadden we gisteravond al officieel gedaan met toespraak en envelop met inhoud. Ben was een geweldige chauffeur en reed heel veilig, jammer dat we niet met hem en Nick verder konden. De echte reden is, dat onze truck met Keniaans kenteken niet mag rijden in Tanzania. Onze nieuwe chauffeur is Saloum en Ibrahim is bij hem omdat Saloum niet zo goed Engels spreekt. Hakuma matata: Het komt allemaal goed.

We zijn inmiddels ingechecked in hotel Dallas Première Inn in Kisii en ik heb geen buikkramp meer gehad sinds vanochtend.

We hebben een spreekwoord geleerd in het Swahili:

HARAKA HARAKA HAINA BARAKA

Haastige spoed is zelden goed

Markt

Markt