Dag 12 naar Bergen en dan naar Nederland

Om 10 uur moeten we uit onze hut zijn, maar we hebben alle tijd om rustig te ontbijten. Daarna pakken we koffers in en zetten ze op de gang. Ze worden vanmiddag naar de Hurtigruten terminal gebracht, zodat we er niet de hele dag mee hoeven te sjouwen. We zullen rond 14.45 uur aankomen in Bergen. daarna worden we naar het vliegveld gebracht en dan vertrekken we om 17.25 uur en komen om 19.15 uur aan in Amsterdam. Op Schiphol gaan we dan de huurauto ophalen en dan zijn er nog 16 heerlijke dagen met familie en vrienden.

In ieder geval hebben we een heerlijke vakantie gehad, hoogtepunten waren natuurlijk het Noorderlicht, de walvissen en de sledehonden tocht. Genoten hebben we💖

Eén van de mooiste vuurtoren van Noorwegen

En de groepsfoto

Dag 11 Naar Kristiansund en verder

Achteraf gezien is het weer van gisteravond heel erg meegevallen, de zee was kalm en de wind was gaan liggen. Geen spoortje van misselijkheid dus, gelukkig.

Vandaag hebben we maar twee korte stops en die in Kristiansund die een uur zal duren. De tourleider neemt ons mee op een wandelingetje en we lopen naar een personenpontje die een verbinding maakt tussen de vier eilanden die samen deze stad vormen. Dan blijkt dat er op deze laatste vaart van vandaag niet te veel mensen zitten en dus kan onze groep mee. Het lijkt een uit de kluiten gewassen bus en van deze bus kunnen mensen gratis gebruik maken, het wordt bekostigd door de gemeente. Het is een leuke ervaring.

Dag 10 Naar Brønnøysund en verder

De pilletjes hebben goed geholpen, ik ben gewoon door het slechte weer heen geslapen. En vanochtend varen we weer tussen eilanden door. Vanavond belooft het nog een keer slecht te worden.

Vandaag komen we rond 9 uur weer over de poolcirkel. En er is weer een ceremonie, nu met levertraan. Het is zeker niet ons favoriete drankje, maar we moeten dit doen om het lepeltje dat wordt gebruikt te mogen houden. Weer een aandenken aan deze trip.

In de stadjes waar we vanaf gisteren zijn aangemeerd zijn we nog niet eerder geweest. De vorige keer in 2020 werd hier duidelijk dat Corona heftig zou worden.

Toen we vanmorgen op het panoramadek zaten, kwam er een Duitse mevrouw naar ons toe, zij vond dat we er zo leuk uitzagen met onze Noorse truien en ze wilde graag een foto van ons maken. Later ben ik naar haar toe gegaan om die foto te bemachtigen😁.

Nu komen we vanmiddag in Brønnøysund en daar maken we een korte wandeling. Het is maar een klein stadje, maar we doen toch een rondje waar we een uur mee zoet zijn en dan lopen we een winkelcentrum in om hoesttabletjes te kopen, want ik heb toch ergens een verkoudheid opgelopen en ben nu flink aan het hoesten. Daarna gaat het programma door als iedere dag, 18.30 uur diner en daarna koffie en de avond.

De poolcirkel

met dank aan de Duitse mevrouw

Zonsondergang vanuit de hut

Dag 9 Naar Svolvær er en verder

De praatjes gingen niet door gistermiddag en gisteravond want de zee ging nogal tekeer en dan is het niet goed om naar plaatjes te gaan kijken op een scherm, je moet je dan focussen op de horizon. Dat heb ik ook gedaan en dat ging prima. Maar daarna werd het anders. We gingen naar het restaurant voor het avondeten en we bestelden wat we wilden eten. Toen maakte de boot een paar flinke bewegingen en toen besloten mijn evenwichtsorgaan en maag dat ze dat niet aankonden. We hebben de maaltijd geannuleerd en zijn in rap tempo naar de hut gegaan, waar ik nog net het toilet haalde. Gelukkig was dit maar een klein stuk open zee waar we doorheen moesten en dus was de misselijkheid na een tijdje weer voorbij. Leo had gelukkig nergens last van, maar we waren best moe dus zijn we lekker vroeg gaan slapen.

Vanochtend is alles weer normaal, we varen tussen eilanden door en dan is de zee een stuk rustiger. We gaan ontbijten en serveerster die bij ons gedeelte van het restaurant hoort, vertelde dat er vanavond laat nog zo'n stuk komt. Dus dan toch maar beter op tijd de pilletjes innemen.

Om 16.30 uur varen we door de Raftsundet, een heel smalle passage in de route.

Een kwartier later dan gepland komen we aan in Svolvær, dat betekent dat we minder tijd hebben om een stukje te lopen, om 20.30 uur moeten we terug zijn.  Van een medereiziger hebben we gehoord dat er op een bepaalde plek een kraam staat met Noorse truien. Wij gaan dus in straf tempo van de boot af en lopen het plaatsje in, dan over een grote brug en daar zou die kraam moeten staan. Maar wij kunnen hem niet vinden, we lopen dus weer terug en zien dat er bij de boot ook en kraam staat. En dan is de keus snel gemaakt, een echte Noorse herinnering. 

Als we op de boot zijn wordt er verteld dat het vanavond erger zal spoken dan gisteravond. Ik heb de tabletjes ingenomen, en verder gaan we het wel zien. 

Raftsundet 

Trollfjorden, maar nu bij daglicht

Dag 8 naar Hammerfest en verder

Vlak voordat we in Hammerfest aanmeren, wordt er energiekoffie geserveerd op het achterdek. Er staat een heel flinke wind die recht op de boeg staat, het regent soms, en het is koud, gelukkig kun je op het achterdek uit de wind staan. Die energiekoffie bestaat uit koffie, chocolademelk, cayennepeper, gember en een klein beetje suiker. En het is echt lekker😋

In Hammerfest aangekomen lopen we met de tourleider mee naar een monument, dat is geplaatst op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De Geodetische boog van Struve is een internationaal project dat in 1845 werd opgezet door de Duitse astronoom Friedrich Georg Willhelm von Struve. Hij wilde de vorm en omvang van de aarde in beeld brengen door de afstand te meten van Hammerfest in Noorwegen tot aan de Zwarte Zee. Er werden een aantal meetpunten geplaatst langs deze afstand van bijna 3.000 kilometer die Noorwegen, Zweden en Rusland doorkruist. In Noorwegen kun je op vier plaatsen geodetische punten van Struve vinden. Meridianstøtten op Fuglenes in Hammerfest en de bergtoppen Lille-Raipas/Unna Ráipásaš in Alta, Luvddiidčohkka (Lodiken) in Kautokeino en Bealjášvárri/Muvravárri, ook in Kautokeino. De Meridianstøtten is een bijzonder populaire, unieke bezienswaardigheid en is daarnaast ook het noordelijkst gelegen van alle meetpunten. Het project duurde bijna 40 jaar en was het eerste internationale project waaraan Noorwegen als natie deelnam. De Noorse meetpunten zijn sinds 2005 opgenomen op de Werelderfgoedlijst, samen met nog 32 andere in andere landen.

Verder zijn er vandaag 2 praatjes, één over scheepskaarten, navigatie en de brug op een schip, de ander over de Trollfjord, trollen en de veldslag van de trollen. Bijna iedere dag is er een kort praatje geweest over een interessant onderwerp. Leuk. 

Deze hond is aan het oefenen om een slee te trekken, de autoband zit aan zijn tuig vast. 

Dag 7 naar Kirkenes

We komen om 9 uur in Kirkenes aan. De baai waar Kirkenes aan ligt is ijsvrij, anders dan de vorige keer, toen hoorden we het ijs kraken bij het doorvaren. Als we aan het ontbijt zitten hoor ik iemand praten over het sneeuwhotel en als we langs de reisleider lopen op weg naar onze hut, besluit ik te vragen of er nog plaatsen vrij zijn voor de excursie naar het sneeuwhotel, en die zijn er. Het is dus een echte laatste ogenblik boeking, want een half uur later gaan we al. We gaan er met een bus naartoe, en komen een klein halfuur later aan bij het sneeuw/ijs hotel. Ook hier zijn heel veel Alaskan Huskies te zien en horen, en worden er sledehonden tochten georganiseerd. Daar gaan we eerst even kijken en luisteren naar de honden, want die zijn allemaal even druk omdat er weer sleden weggaan. Natuurlijk knuffen we even met een paar van de honden, ze vinden het niet allemaal goed, maar de meeste komen al even kijken als je naar een hok toeloopt. Als de sleden weg zijn wordt het rustiger en kan onze tourleider zicht verstaanbaar maken. Het sneeuwhotel is in wezen een heel grote iglo. Jaren terug was het een hotel wat alleen open was van oktober tot april, vanaf 2019 is het hotel het hele jaar open omdat men het in de zomer heel erg goed isoleert, zodat het binnen toch heel koud blijft. Binnen in het hotel zijn allerlei ijssculpturen te vinden en natuurlijk de hotelkamers, die afgesloten worden met zware gordijnen. De bedden zijn van ijs en er liggen rendierhuiden op om de boel wat te isoleren. Er hangen instructies aan de ijsmuren hoe je naar bed moet gaan. Je gaat in een lakenzak met dikke sokken aan en iets over je hoofd, dan kruip je in een dikke polar-slaapzak en trekt die om je hoofd dicht, alleen je gezicht wordt dus wel koud. Je bovenkleding neem je mee in de slaapzak, om een beetje warm te houden. En je moet eigenlijk zorgen dat je niet 's nachts naar het toilet moet, want die zijn er niet op de kamers en dus zou je heel veel moeite moeten doen (slaapzak uit - slaapzak aan) om in de nacht even het toilet op de gang te moeten bezoeken.
We komen aan bij een al even ijskoude bar, waar een welkomsdrankje voor ons klaarstaat. Dan lopen we verder naar het restaurant dat nu heerlijk warm aanvoelt. Hier krijgen we nog een warm drankje en lokaal hapje, een worstje rendiervlees in een soort pannenkoekje, lekker.
Daarna lopen we nog even naar de rendieren en kunnen ze wat mos voeren. Als laatste lopen we nog even langs de honden en een aantal jonge Huskies en dan zit de tour erop en rijden we in de bus naar de boot. Op de terugweg doen we nog een kleine tour naar een hoger gelegen plek waar je leuk over Kirkenes en de haven uitkijkt. Dit punt zat in de wandeling die ik had uitgezet en dus zijn we daar toch nog geweest.
De tourleider vertelde ons nog een paar bijzonderheden over dit gebied dat zo dicht tegen de Russische grens ligt. De verhouding hier tussen de Noren en de Russen is heel goed. Er is een afspraak voor de bewoners van de grensstreek in Noorwegen én in Rusland dat ze tot 50 km over de grens mogen gaan. Noren kunnen daardoor tanken in Rusland, want de benzine is daar maar 1/3 van de Noorse prijs. De Russen komen in Noorwegen boodschappen doen want dat is hier goedkoper of ze hebben meer keus. Vooral baby weggooi luiers doen het hier goed, er is zelfs een maximaal aantal pakken dat gekocht mag worden.
En dan zit de helft van de trip erop, vanaf hier gaan we weer west én zuidwaarts

Alaskan Huskies

Het sneeuwhotel

Een gewild vervoermiddel

In het hotel

spreekt voor zich

In een ijzige arreslee

De (ijs)bar

Warme slaapzakken en sokken

Pappa Rudolph

Kirkenes

Samen (foto: Robert Knight) 

Dag 6 Naar Honningsvåg en verder

Gisterenavond hebben we nog een klein beetje Noorderlicht gezien, maar het was heel wazig, en ook is snel weer weg. Het wordt meer bewolkt. Maar het is wel rustig weer. De vorige keer was het op weg naar Honningsvåg heel slecht weer met een ruwe zee, wat inhield dat ik flink zeeziek ben geweest. Nu is dat gelukkig anders. In Honningsvåg lopen we een stukje, maar het is maar een heel klein stadje dus zijn we zo uitgelopen. We kijken even rond in het Noordkaapmuseum, wat wel aardig is. Er zijn weinig mensen op de boot gebleven en dus wordt er door de bemanning een oefening gedaan, gelukkig waarschuwen ze wel eerst de achter gebleven mensen. Om 14.45 uur varen we verder naar de laaste haven van de heenweg, Kirkenes. En opeens klinkt er een stem door de luidspreker dat er walvissen zijn gespot. Het blijkt een grote groep dieren, later horen we dat het orka's waren, te zijn die steeds een wolkje laten zien als ze boven komen en even later boven water komen om meteen weer te duiken. Het is allemaal niet echt goed te zien, maar ze waren er wel😀

Honningsvåg met de Vesterålen

Honningsvåg

Schilderijen van de Midzomernacht en de Poolnacht

Dag 5 Tromsø en een Husky avontuur

Als we deze ochtend op het panoramadek zitten zien we opnieuw de besneeuwde bergen aan ons voorbij trekken. Het wordt ook iedere dag een beetje kouder, Als we in Tromsø aankomen hebben we afspraak met Alaskan Huskies (sledehonden). We gaan vanaf de boot met een bus naar een plek een stuk buiten Tromsø. We zijn met 5 stellen en 2 single mannen en de 7 sleden staan al klaar voor ons. Het is een heel drukke boel met 220 honden op dat terrein. Er staan voor iedere slee 10 honden die allemaal even enthousiast zijn om te gaan rennen, als de eerste slee weg gaat zijn de andere honden bijna niet te houden en we glijden er al snel achteraan. Het is echt een geweldige ervaring om door dat winterse landschap te glijden. Natuurlijk staat er iemand achterop die weet hoe hij de honden moet vertellen wat ze moeten doen. Pas als ze een bepaald commando horen beginnen ze te rennen of stoppen ze. Als we terug zijn geven we alle honden die voor ons hebben gewerkt een knuffel en een heleboel andere honden een aai over hun kop. Ze zijn allemaal even lief, maar het liefst zijn de puppies die een maand geleden zijn geboren en die we allemaal even aaien, want ze moeten aan mensen wennen. Daarna krijgen we nog een kop warme drank en een stuk chocoladecake en gaan we terug naar de boot, waar we meteen kunnen aanschuiven voor de warme maaltijd. Wat een geweldige middag was dit, once in a lifetime.

NOORDERLICHT

Gisteravond tussen 23 en 24 uur werden we uitgenodigd om naar het achterdek te komen om mee te maken  dat we in die tijd naar de mond van de Trollflord zouden varen, en daarom te genieten van een warme drank, als glühwein, en een visburger, de hamburger van Noorwegen. In het licht van de volle maan zag het er allemaal heel sprookjeachtig uit en genoten we met volle teugen. Tot iemand zei: "daar komt het", en langzaam kwam er een groen licht in de lucht en stonden we met z'n allen af te wachten hoe het zou gaan worden. En het werd heel, heel mooi. En ik wilde ook foto's maken, maar op dit cruciale moment weigerde mijn camera om foto's te maken en mijn telefoon zag niet eens licht. Toen hebben we alleen maar staan genieten en dat is natuurlijk prima. Na een half uur doofde het licht weer en hebben we nog een tijd op het, merkten we toen pas, koude dek gestaan om te kijken naar de Trollfjord.
Deze nacht werden we niet meer gewekt, hoewel alle dubbele kleding klaarligt.
Vanochtend zag ik dat één van onze medereizigers een foto van gisteravond liet zien aan iemand anders, en dus was ik brutaal en vroeg hem of hij hem aan me door wilde sturen. En dat heeft hij meteen gedaan en zo heb ik gelukkig toch een foto van wat wij hebben gezien (met dank aan Noël Parrot).

Dag 4 Naar Bodø en verder

Vanochtend om 7.44 uur zijn we de poolcirkel over gevaren en daarom was er in de loop van de ochtend de Poolcirkelceremonie. Koning Neptunis vereerde het schip met een bezoek. Eén van de passagiers had de precieze tijd geraden en kreeg de vlag van de Hurtigrutenvloot die wapperde op het moment van overvaren. Ook werd zij getrakteerd op ijsblokjes in haar nek onder haar jas, lekker koud. Wij vonden het wel best, we hadden dit de vorige keer wel gedaan en het was erg koud, en dus vandaag niet. Na de lunch zijn we vanaf 13 tot 15.20 uur in Bodø, de tweede stad in grootte van noord Noorwegen. Het is ook nu prachtig weer en steeds iets kouder dan de vorige dag. We hebben er een eindje gelopen en eens rondgekeken in een winkelcentrum en na een goed uur weer terug naar de boot, want we willen niet het risico lopen te laat te komen. Dan werk ik op het panoramadek de blog bij en kunnen we verder met relaxen, boekje lezen, puzzeltje maken enz. en ondertussen naar het voorbijglijdende landschap kijken.

Ondergaande zon bij de Lofoten