Leo en Marlies: Dag 7 naar Kirkenes

vrijdag 18 maart 2022

Dag 7 naar Kirkenes

We komen om 9 uur in Kirkenes aan. De baai waar Kirkenes aan ligt is ijsvrij, anders dan de vorige keer, toen hoorden we het ijs kraken bij het doorvaren. Als we aan het ontbijt zitten hoor ik iemand praten over het sneeuwhotel en als we langs de reisleider lopen op weg naar onze hut, besluit ik te vragen of er nog plaatsen vrij zijn voor de excursie naar het sneeuwhotel, en die zijn er. Het is dus een echte laatste ogenblik boeking, want een half uur later gaan we al. We gaan er met een bus naartoe, en komen een klein halfuur later aan bij het sneeuw/ijs hotel. Ook hier zijn heel veel Alaskan Huskies te zien en horen, en worden er sledehonden tochten georganiseerd. Daar gaan we eerst even kijken en luisteren naar de honden, want die zijn allemaal even druk omdat er weer sleden weggaan. Natuurlijk knuffen we even met een paar van de honden, ze vinden het niet allemaal goed, maar de meeste komen al even kijken als je naar een hok toeloopt. Als de sleden weg zijn wordt het rustiger en kan onze tourleider zicht verstaanbaar maken. Het sneeuwhotel is in wezen een heel grote iglo. Jaren terug was het een hotel wat alleen open was van oktober tot april, vanaf 2019 is het hotel het hele jaar open omdat men het in de zomer heel erg goed isoleert, zodat het binnen toch heel koud blijft. Binnen in het hotel zijn allerlei ijssculpturen te vinden en natuurlijk de hotelkamers, die afgesloten worden met zware gordijnen. De bedden zijn van ijs en er liggen rendierhuiden op om de boel wat te isoleren. Er hangen instructies aan de ijsmuren hoe je naar bed moet gaan. Je gaat in een lakenzak met dikke sokken aan en iets over je hoofd, dan kruip je in een dikke polar-slaapzak en trekt die om je hoofd dicht, alleen je gezicht wordt dus wel koud. Je bovenkleding neem je mee in de slaapzak, om een beetje warm te houden. En je moet eigenlijk zorgen dat je niet 's nachts naar het toilet moet, want die zijn er niet op de kamers en dus zou je heel veel moeite moeten doen (slaapzak uit - slaapzak aan) om in de nacht even het toilet op de gang te moeten bezoeken.
We komen aan bij een al even ijskoude bar, waar een welkomsdrankje voor ons klaarstaat. Dan lopen we verder naar het restaurant dat nu heerlijk warm aanvoelt. Hier krijgen we nog een warm drankje en lokaal hapje, een worstje rendiervlees in een soort pannenkoekje, lekker.
Daarna lopen we nog even naar de rendieren en kunnen ze wat mos voeren. Als laatste lopen we nog even langs de honden en een aantal jonge Huskies en dan zit de tour erop en rijden we in de bus naar de boot. Op de terugweg doen we nog een kleine tour naar een hoger gelegen plek waar je leuk over Kirkenes en de haven uitkijkt. Dit punt zat in de wandeling die ik had uitgezet en dus zijn we daar toch nog geweest.
De tourleider vertelde ons nog een paar bijzonderheden over dit gebied dat zo dicht tegen de Russische grens ligt. De verhouding hier tussen de Noren en de Russen is heel goed. Er is een afspraak voor de bewoners van de grensstreek in Noorwegen én in Rusland dat ze tot 50 km over de grens mogen gaan. Noren kunnen daardoor tanken in Rusland, want de benzine is daar maar 1/3 van de Noorse prijs. De Russen komen in Noorwegen boodschappen doen want dat is hier goedkoper of ze hebben meer keus. Vooral baby weggooi luiers doen het hier goed, er is zelfs een maximaal aantal pakken dat gekocht mag worden.
En dan zit de helft van de trip erop, vanaf hier gaan we weer west én zuidwaarts