Grenzen verleggen

Nou we kunnen vandaag wel zeggen dat we onze grenzen hebben verlegd. Leo had al gezegd dat hij wel richting Volimes, in het noordwesten, wilde gaan. De bussen rijden niet zo vaak daar naar toe, of 's morgens om 5 uur óf pas 's middags om 14.00 uur. en eigenlijk is dat te laat (vinden wij). Ik had een route uitgezet en dat leek iets van 28 km te zijn, dat hadden we eerder deze week ook gedaan dus..., toe maar. De route was weer schitterend. Blauwe grotten aan de kust, zwavelhoudende bronnen, goed voor lijf en leden. De mevrouw van de foto kwamen we tegen in een dorpje. Ze vroeg of zij haar hoofddoek af moest doen en in mijn enthousiasme zei ik, nee, nee. Maar in het grieks betekent né dus ja. Ik weet het, maar voor ik het wist was het eruit, dus zie haar maar met witte hoofddoek zoals de meeste oudere griekse vrouwen uit de dorpen. Zij vertelde waar haar huis was "spiti mou" en nodigde ons uit. Maar de taal is dan toch wel een probleem, we hebben haar heel hartelijk bedankt voor de foto en zijn verder gegaan. Even later hadden we toch weer een probleem met een pad, wat opeens afgesloten bleek. Dus weer terug en een andere weg genomen. Doorgelopen naar Volimes en daar in een taveerne wat gedronken en een ijsje gegeten. Dan verder en weer terecht gekomen in Orthonies, daar waren we afgelopen zondag ook, maar dan van een heel andere kant. In de bodega weer een colaatje gedronken zelfs ik drink dan gewone cola, want een beetje suiker gaat er dan wel in. De eigenaresse vertelde tegen de oude mannen die kwamen, dat we waren komen lopen vanuit Volimes en nog naar Chartata moesten, me ta podia, te voet. Van daar was het nog 10 km. En die hebben we gelopen, alles bij elkaar 35,8 km !!!!! We gingen vanochtend om 7.00 uur weg en waren om 18.00 uur weer thuis. Meteen daarna lagen we in het zwembad en we hebben vanavond weer bij Maria gegeten. We zijn echt moe, maar we hebben een prachtige wandeling gemaakt en het is gaaf om te zien wat je eigenlijk allemaal kunt. In ieder geval hebben we weer genoten vandaag. Als we volgende week terug zijn hebben we een vakantie gehad die niemand ons meer afpakt, we genieten met volle teugen

Berg Skopos bedwongen

Vandaag een hele zware wandeling gemaakt, we hebben de berg Skopos op de zuidoostelijke punt van Zakynthos beklommen. Vanochtend zijn we meegereden met onze nieuwe duitse kennissen Peter en Christine, naar Vassilikos. Daar gingen zij verder wat dingen bekijken en wij begonnen om 11 uur de wandeling. Morgen vul ik het verslag verder aan. Nu zijn we een beetje moe na een wandeling van 28,2 km en 8 uur lopen.

Na een dagje rust, volgt hier het verdere verslag.
We kregen dus een lift van Christine en Peter. Zij hebben ons in Vassilikos afgezet en ze gingen vandaar verder met hun tour naar Gerakas. We startten daar met onze wandeling en kwamen al snel borden tegen met, dachten we, allemaal griekse waarschuwingen. Maar goed, de verschillende kaarten en plattegronden hadden ons verteld dat er daar wegen waren, dus we liepen door. Tot er gewoon een huis stond en we zomaar in hun tuin stonden. Niks weg, ook niet verderop en andere wegen waren echt afgesloten met hekken. Dus terug naar de weg. Andere mogelijkheden waren er niet en dus liepen we een heel eind over de hoofdweg, wat niet onze favoriete wandelweg is. Van veraf konden we de berg Skopos zien en het leek een hele klim te worden. Nou, dat klopte inderdaad. Beneden stond aangegeven dat het 4 kilometer was naar de top, waar ook een kerkje staat met de ruines van een klooster, de Panakia Skopiotissa. Het was een hele klim, en toen we boven aankwamen waren de eerste gezichten die we zagen die van Peter en Christine. Hun tour naar Gerakas was kort geweest en zij hadden besloten om ook Mount Skopos te doen. Het uitzicht was grandioos. We keken schitterend uit over Zakynthos-stad, over Kaap Gerakas en over de baai van Laganas. Het kerkje is een mooi wit-geel gebouwtje, wat we zelfs kunnen zien vanuit ons huisje in Chartata. Het is te zien als een heel klein wit stipje boven op een flinke bult, die Skopos heet.
Na alles te hebben bekeken gaan we op weg naar beneden. We willen langs de andere kant van Skopos naar benedenom dan via Kalamaki en rustige weggetjes terug te komen in Zante, waar onze bus om 20.10 vertrekt. Maar ... er was een maar. Na een paar honderd meter te hebben gelopen staat er een hek over de weg en kunnen we gewoon niet verder. Ook hier geen andere mogelijkheid dan terug gaan en dezelfde weg terug te lopen. Weer beneden aangekomen moeten we weer verder over de hoofdweg, dus continu uitkijken waar je loopt, auto's en bussen die vlak langs je heen rijden. Van de éne kant van de weg naar de andere, omdat het daar dan net iets overzichtelijk is. Maar ja, er gaat dus wel eens iets mis bij het plannen van wandelingen. We waren echt flink kapot toen we bij het busstation aankwamen, maar gelukkig wel op tijd. Maar het was de moeite zeker waard, wat een uitzicht, daar boven op Skopos.

Weer geweldig

Wat een leuke wandeling weer. Wij zijn opnieuw vroeg opgestaan, want het zou weer warm zijn, 32 graden, dus graag voor de eerste hitte de berg op. Om 7 uur staan we buiten. Het doel vandaag is het bergdorpje Orthonies en daarna via de kust terug. We hadden een pad gezien op de satelietfoto's van Googlemaps, het laatste gedeelte van dat pad hadden we al gezien bij een eerdere wandeling, daar was niets mis mee, maar het eerste gedeelte....? Ik had er niet zo'n vertrouwen in. En dat bleek wel, het pad veranderde al gauw in, wat leek, de loop van een drooggevallen beekje. Struiken moesten opzij geduwd worden. Na het maken van de foto hebben we het nog een paar meter geprobeerd, maar het werd niet beter. Dus de knoop maar doorgehakt en de halve kilometer terug gekluund. Verder op een ander pad en dat ging veel beter. We hebben weer veel plaatjes geschoten, op de camera, maar ook in ons hoofd. Wat is het hier toch mooi. En Orthonies lag tegen de heuvelrug aangeplakt. In een taveerne even wat gedronken en geprobeerd te bestellen in het grieks, de mevrouw begreep het in ieder geval. Even later kwam er een jonge man langs en die wilde ons graag een gratis rondleiding geven in zijn museum. Hartstikke leuk, allemaal oude werktuigen, een weefgetouw (foto), olijf- en druivenpersen, landbouw-werktuigen, lampen, eigenlijk van alles, heel leuk om te zien. Na een hartelijk dank gingen we verder. En we waren dit jaar niet op zoek naar Caretta Caretta schildpadden maar we vonden wel een land- schildpadje, midden op ons pad. En natuurlijk was hij even fotomodel. Vandaar verder naar de kust en weer verwonderen we ons over de vele kleuren blauw van het water. Moe maar voldaan trekken we om 16.10 uur na 25,2 km onze wandelschoenen uit en duiken in het heerlijke koele water.

Heerlijke luie dagen

We hebben een paar heerlijke luie dagen achter de rug. Na de lange wandeling van woensdag wilden we de spieren wel wat rust gunnen. Dus donderdag een rustdag. Donderdagavond hadden we een uitnodiging van Maria om te komen eten, want één van de vaste gasten was jarig. Zij zou allerlei lekkere dingen klaarmaken en voor 11 euro kon iedereen mee eten. Nou dat werd een lekkere en een lange avond. Alle talen werden door elkaar gesproken en het was ontzettend gezellig. De volgende dag was er wel wat hoofdpijn want de wijn en de ouzo vloeiden rijkelijk. Vrijdag nog een makkelijke dag en 's avonds zouden we de route voor zaterdag gaan plannen. Maar het internet lag eruit en voor het plannen van onze routes zijn we daar wel afhankelijk van. De gewone plattegrond is niet goed genoeg om wandelingen te maken. De hoofdwegen staan er goed op, maar die zijn toch wat minder leuk om te lopen. Dus hebben we vandaag weer geluierd. En vanavond hebben we de route gemaakt voor morgen. Rond de 22 kilometer wordt het, we gaan het zien. Jullie horen van ons.

Vanaf Laganas en ontzettend warm

Vanochtend om half 6 (!) ging de wekker. We wilden gewoon lekker ontbijten en de bus zou om 6.40 uur hier stoppen. We hebben dus opnieuw de zon zien opkomen.
En om half zeven stonden we bij de halte, maar al wat er kwam, geen bus. Gelukkig om 7.00 uur kwam hij toch nog aangereden, we misten daardoor wel de aansluiting in Zakynthos-stad met de Laganas bus. Die reed pas weer om 9.00 uur en wij waren er om half 8. Wij hebben daarom nog wat rondgelopen aan de haven en in de stad, zo'n 4 kilometer. Daarna met de bus naar Laganas en daar waren we snel, om kwart over 9 startten we met onze wandeling.
En daar gingen we weer, door olijfgaarden en langs wijnranken, door mooie griekse dorpjes en over wat drukkere wegen. Deze keer eens flink verkeerd gelopen, de internet map gaf aan dat er een weggetje zou zijn, maar dat weggetje eindigde gewoon in de wijnranken. Dus dat ging mooi niet door. De gewone kaart laat te weinig zien en dus zat er niets anders op dan terug te lopen en via de grotere weg naar ons volgende punt te gaan. Ik kan bij het uitzetten van de route wel ongeveer zien hoe de hoogte is, maar niet altijd echt goed. Ik dacht dat we vandaag redelijk onderaan de berg zouden blijven met hier en daar een klimmetje. Nou zoals je aan het hoogteprofiel kunt zien, liep het toch even wat anders. Flink klimmen en het was heel warm vandaag. Iemand in een winkel had het over 39 graden! In ieder geval was het ijs in de flessen snel gesmolten en het water warmde flink op. Nou is ook warm water vochtig, maar het is toch wat minder smakelijk. Tegen de bergrug op zijn we flink vocht verloren en dat hebben we natuurlijk aangevuld bij een taveerne in Agia Marina met allebei een halve liter cola en een pita gyros. Onderaan de weg stond dat je hier het mooiste uitzicht van het eiland hebt. Nou zeggen ze dat wel vaker, maar hier was het uitzicht inderdaad schitterend, de hele oostkant van het eiland kon je zien.
Later nog een colaatje gehaald ergens, waar we eigenlijk ook een ijsje wilden eten, maar dat hadden ze niet. Bijna aan het eind van de route was al het water op en hebben we nog een flesje water gehaald. Al met al hebben we allebei zo'n 3 liter vocht gedronken. We waren om kwart over 5 weer thuis na 25 kilometer wandelen vanaf Laganas. Als we die 4 km uit de stad erbij tellen, hebben we toch een flink aantal meters gesjouwd.
Weer een geweldige wandeling erbij, maar we zijn wel warm en moe meteen het zwembad ingedoken.

Opnieuw luie dag

Vandaag weer lekker rustig aangedaan, helemaal niet weg geweest, zelfs niet om boodschappen te doen.
Morgenochtend om 6.40 uur pakken we de bus naar Zakynthos-stad en stappen dan over op de bus naar Laganas. We hopen daar op een redelijke tijd aan te komen, want vandaar lopen we terug naar Chartata. Het zou rond de 21 kilometer moeten zijn, maar dat weten we morgenavond pas zeker. Het wordt een warme dag,er wordt 32 graden voorspeld, dus liggen de flessen alweer in het vriesvak. Nou komen we morgen wel door veel dorpjes/stadjes, dus gelegenheid genoeg om nog bij te halen.
Het kaartje laat het ongeveer zien.

Grapje, maar dit kunnen we zeggen en begrijpen

Marlies: καλημέρα Λεο
Leo: καλημέρα Μαρλις
M: τι κάνετε;
L: είμαι καλά, είμαι πολύ καλά
M: θα ηθελα να πιω κατι
L: ενταξει, τι θα θέλατε να πιείτε
M: θα ήθελα λίγο κρασί
L: θελετε άσπρο κρασί;
M: ναι, θέλω άσπρο κρασί
M: έχετε λεφτά;
L: όχι, δεν έχω αρκετά λεφτά
M: θα σας δώσω εικοσιέ ευρω
L: ευχαριστω
L: αντιο σας, Μαρλις
M: αντιο σας, Λεο

Alykes Alikanes

Vandaag brood gehaald voor het ontbijt bij Voutos aan de andere kant van de straat. We hadden nog niet meegekregen dat hij ook brood verkoopt. Water, een paar soorten frisdrank en wat andere eerste levensbehoeften, maar 's ochtends tussen 8 en 9 uur dus ook brood. Een echt kafenio, klein winkeltje.
Daarna was het de bedoeling dat we een wat kortere wandeling zouden maken, maar het bleek toch nog 17,8 km te zijn en hebben weer drie uur gelopen. De temperatuur wordt steeds hoger en dus is het zaak om genoeg water mee te nemen. We hebben inmiddels een systeem bedacht wat goed werkt. Alle flessen gaan een dag van te voren in het vriesvakje van de koelkast, twee van anderhalf liter en onze kleinere flesjes. Om de kleine flesjes zitten isolerende lagen en dus smelt het langzaam. De grotere flessen waren net helemaal ontdooit toen we terug kwamen van 9,5 uur wandelen. Dus dat gaat prima, zo heb je steeds koud water. Toen we vanmiddag terug kwamen bij het zwembad stond de thermometer op 31 graden en dat was onder de luifel en de wind kwam daar nog wat onder. Dus gewoon, echt warm. Maar we klagen niet hoor. We zien zo nu en dan de weerberichten in Nederland en dan denken we: we blijven hier gewoon (we blijven dromen).

Lazy day

Vandaag een hele luie dag. Gelegen en gezwommen, gelezen en gegriekt. Vanavond bij Maria gegeten, alles van eigen land, zelfs het vlees kwam van een boer uit de buurt (wel van een varken). En we kregen vers van de boom, vijgen en abrikozen. Maria vertelde dat er weinig fruit is dit jaar. Ze hebben een hele warme winter gehad, waardoor de bloesem erg vroeg was. Daarna werd het plotseling erg koud en daardoor ging bijna alles kapot.
Morgen moeten we voor het ontbijt al boodschappen doen want het brood is op. Daar hadden we gisteren door de lange wandeling niet aan gedacht, we hadden nog een paar stukjes voor vanochtend. De winkels waren vandaag wel open, maar er werd geen brood gebakken. Ook gaan we morgen weer een stukje lopen, een beetje hier in de buurt door de olijfgaarden.

Geweldig

Vanochtend om 6.15 uur ging de zon op en wij waren erbij, net wakker want we zouden om 7 uur weggaan.


En we hebben een geweldige wandeling gemaakt. Hij was overal even mooi. Uitzichten, meestal niet echt helder, maar het genieten was er niet minder om. En toen kwamen we bij de antennes, daar was net een ploeg toeristen neergestreken met de jeepsafari. Dat hebben wij twee jaar geleden ook gedaan, vandaar dat we wisten dat je bij die antennes kon komen. Verbaasde gezichten, dat wij kwamen lopen, en de vraag hoe we dan weer terug gingen? Ja, duh, lopes natuurlijk.
Boven viel het met de warmte wel mee, de wind had vrij spel en was op die hoogte iets koeler. Maar bij het terug lopen kwam de warmte toch wel flink, 30 graden blijkt het te zijn. We hebben in een taverne in Gyri een heerlijke griekse salade gegeten en een griekse Yaourti me meli (yoghurt met honing) en walnoten. Heerlijk. En dan weer terug naar ons dorpje, de afdaling was zwaar, de tenen zitten constant voor in de schoenen. En de wegen zijn van losse steentjes, die weg rollen. Wel leuk dat op een wegenkaart die we hebben staat dat de weg van Gyri naar Kalithea een geasfalteerde weg is, nou zie de foto, we denken dat er ongeveer 100 meter asfalt was, de rest is grind. Bovenaan staat ook een hoogtekaartje, het is dus inderdaad leuk klimmen en dalen is bij deze route. Al die gegevens komen uit de gps, dus kun je zien dat je er leuke dingen uit kunt halen. Een lange mooie dag vandaag, dik 25 kilometer en vanaf 7 uur tot 16.30 uur gelopen. Natuurlijk wel even in de taverne geweest en hier en daar gestopt om van de uitzichten te genieten en water te drinken. Maar absoluut de moeite waard.

4 kilometer voor een hapje eten

En toen dachten we gisteravond, weet je wat.... we lopen naar het restaurant waar we al twee keer ijs hebben gegeten. We gaan om zeven uur weg dan zijn we er op een mooie tijd. Maar dat restaurant is wel op een afstand van 4 kilometer. Maakt niet uit, mooie avondwandeling. En toen was het vol, een avond met traditionele griekse muziek, heel gezellig, maar afgeladen vol. Dus rechtsomkeer gemaakt en op zoek naar een ander eethuisje, ook gevonden en weer heel lekker gegeten. Al met al gisteravond dus ook nog 8 kilometer gelopen.
Vandaag hebben we besloten dat we morgen de wandeling gaan doen door het achterland met als doel de antennes en het dorpje Gyri. De flessen water liggen koud, de wekker gaat om 6 uur, het weer lijkt goed te blijven, dus ... hop met de benen. Hier onder een foto van het doel, de antennes, met als het een beetje meezit een gigantisch uitzicht over het eiland. En een plaatje van de route zoals we die denken te lopen. Na de wandeling wordt de kaart opgevuld met de echte track, maar dan moeten we hem wel eerst lopen. Jullie horen van ons.

En opnieuw klooster

Het was een heerlijke wandeling, wat korter dan de vorige keer omdat we een ander weggetje hebben gevonden een stukje van de grotere weg. Ook zijn we nu echt bij het klooster naar boven en naar beneden geklauterd. Heerlijk is het daar boven op 'ons' bergje. Het is zo stil, je hoort alleen bijen zoemen. En vlinders fladderen met tientallen om je heen op zoek naar een prachtig bloeiende bloem. Het is een prachtig plaatje van kleuren, geuren en gezoem.

Verse vijgen

Vanmiddag kwam Maria naar ons toe met een bordje met daarop vier verse vijgen. Leo en ik hadden die nog nooit gegeten, maar zij vertelde dat ze heel erg lekker zijn. Ze groeien aan de boom in hun eigen tuin, dus verser kan bijna niet. En inderdaad, ze smaken echt heerlijk, lekker zoet. Dus hebben we weer wat geproefd. Vandaag was het een erg rumoerige dag. Het gras en onkruid tussen de olijfbomen en de huisjes moest gemaaid worden. Dat gaat niet zoals bij ons, even met een grasmaaier of met een tractor. Nee, twee mensen zijn de hele dag in de weer met een soort grote graskantenknipper. Wat een herrie. Meneer Voutos heeft tig keer excuses aangeboden voor het lawaai, maar ja.. het moest wel gebeuren.

Morgen gaan we het rondje langs het klooster weer lopen, maar nu andersom. Dat betekent dat er veel meer geklommen moet worden. Het stuk vanaf Katastari naar boven is heel steil. Maar het is goed om te trainen, want we hebben woeste plannen voor één van de latere lange wandelingen. Eigenlijk wilden we de komende weken de bus pakken naar de westelijke kant van het eiland om dan terug te lopen, via een heel oud dorp Gyri, naar Chartata. We zijn er inmiddels achter dat gewoon een bus nemen en een paar uur later op de bestemming zijn, hier niet normaal is. Als we dat wilden zouden we pas om 14.00 uur 's middags aankomen in het stadje en dan zouden we nog zes uur moeten lopen. Dat vinden we toch niet echt goed. Dus gaan we met de benenwagen naar Gyri, ongeveer 24 kilometer, maar dan echt klimmen en dalen. De 24 kilometer ging gisteren prima, dus moeten we maar flink oefenen met steile paden bij de eerstvolgende wandelingen. Wordt vervolgd.

Zakynthos-stad en langs de kust terug

Het is gelukt en we waren niet eens heel erg moe. Wel heel erg warm, maar het was een hele leuke wandeling.
Vanochtend om 10.30 uur was de bus mooi op tijd en 25 minuten later stapten we uit in Zakynthos-stad. We hebben er weer even rondgelopen, even door de straatjes en langs de haven. Maar dan weer gauw buiten de drukte van de stad.
We lopen door allerlei kleine plaatsjes en in Tsilivi eten we een heerlijke plate Gyros. Dat gaat er best in, want we zijn inmiddels 3 uur aan het wandelen. Gelukkig hebben we flessen ijs (water) bij ons uit de vriezer, die langzamerhand ontdooien. Lekker koud. De nieuwe wandel GPS doet geweldig werk, we komen precies waar we willen zijn. Soms gaat het wel een beetje fout, als een hotel heeft besloten om de weg in strand te veranderen. Gelukkig konden we langs de rand van het water, zonder natte voeten te halen. Een stukje verder gaat de weg gewoon door en pakken we dus de route weer op. Als we weer in de buurt van Alykes komen eten we weer een heerlijke sorbet bij de Lemon Tree. Daar waren we vorige week ook, hadden we verdiend, vonden we.
En daarna het laatste stukje de berg op, dat is heel steil omhoog en dus best zwaar. Maar zoals gezegd, het is gelukt. 24 kilometer en 7 uur en 40 minuten later zitten we toch een beetje moe op ons terrasje, 'moe maar voldaan'.



foto1: De toren van deze kerk schijnt een exacte kopie te zijn van de toren op het San Marcoplein in Venetië
foto2: Verser kan de vis bijna niet, zo vanaf de boot
foto3: Gewoon leuk
foto4: En dan houdt de weg gewoon op, het hotel had besloten dat daar strand moest zijn.
foto5: De Venetiaanse brug in Alykes

Kalimera

Vandaag weer echt vakantie gehouden, verder gelezen in onze boeken en weer twee lesjes grieks, 's morgens één (de herhaling van gisteren) en 's middags één (een nieuwe les).
Morgen zullen we daar geen tijd voor hebben. Morgenochtend rond half elf stappen we op de lokale bus naar Zakynthos stad, we wilden liever wat vroeger, maar dat lukt niet. Er gaan maar een paar bussen per dag, de eerste is rond half zeven en dat is toch iets té vroeg. In ieder geval willen we vanaf Zakynthos stad de oostelijke kustweg gaan lopen en op die manier proberen om weer hier in de buurt uit te komen. Het zou zo'n 20 kilometer moeten zijn. Dus het wordt best een hele klus, we gaan uit van zo'n 3,5 km per uur, dus ongeveer zes uur wandelen. als we daar een hapje en een drankje bij op tellen, moet het lukken om vroeg in de avond weer terug te zijn. We nemen flink water mee, want de temperatuur is 28 graden, dus zaak om goed te drinken. We houden jullie op de hoogte.

Stukje naar het noorden

Gisteren hebben we weer heerlijk gelezen en uitgerust bij ons huisje. Ook weer lesjes gegriekt. Vandaag werd het dus weer tijd voor een wandelingetje. We zijn de "grote" weg naar het noorden een stukje gelopen. Vanaf die weg heb je mooie vergezichten naar de hele oostkant van het eiland en nu was Kefalonia ook redelijk te zien. Kefalonia is het eiland direct ten noorden van Zakynthos. Het was weer klimmen en dalen en dus flink werken. In een taverne hebben we wat gedronken en een ijsje gegeten en hebben vandaar de terugweg genomen. Die was een stuk simpeler, want die ging redelijk langs de kust. We zijn drie en een half uur weg geweest en hebben 10 kilometer gelopen. Lekker uitgerust bij het zwembad en een griekse pastasalade gegeten. Genoeg voor vandaag, straks afsluiten met een glaasje Ouzo. Yamas!


foto1: olijfbomen en cypressen, het favoriete plaatje
foto2: de Ionische Zee met Kefalonia op de achtergrond.