Langs het klooster over de bergrug

Gisteravond zijn we uit eten gegaan in Alykes. We gingen rond half acht naar beneden en een half uur later waren we in het stadje. Het was er om deze tijd gezellig druk. Gelukkig maar, want eten in een restaurant waar niemand zit is nauwelijks gezellig te noemen. Maar het was vol bij Fidelio. Vorig jaar waren we hier ook een paar keer en twee van de mensen die hielpen kwamen op ons af met de vraag of we hier vorig jaar ook waren geweest, wat een geheugen, he.
We hebben heerlijk gegeten met een flesje wijn erbij. Op dit moment genieten we.


Zo, vandaag moest het luie zweet er maar weer uit. Als we moeten wachten op koelere dagen dan wandelen we niet veel. Dus we hebben gisteren flessen water in ons diepvriesvakje gelegd
en vanochtend hadden we klompen ijs in flesjes. Tegen de tijd dat we dorst krijgen is het water een beetje gesmolten en nog lekker koud. We zijn een stukje noordwaarts gewandeld en vlakbij het klooster een steil weggetje opgelopen. Naar het noorden mooie uitkijkjes over zee en naar Kefalonia, het eiland meteen ten noorden van Zakynthos. Het is toch wat dampig, dus de foto's komen niet goed tot hun recht. Een stuk verder na de hoogvlakte krijgen we zicht op de hele zuidkant van het eiland, we zien zelfs vliegtuigen landen op het vliegveld. Het klimmen is inspannend, maar ook het dalen kost moeite. Lopen en kijken waar je je voeten neerzet, want steentjes rollen weg en je ligt zo op je gat. Als je wat wilt zien moet je gewoon even stilstaan. Maar het is een heerlijke wandeling, het was maar 8,6 kilometer en we liepen er dik 3,5 uur over. Dit is geen wandelen meer, dit is hiken


foto1: het klooster waar onze route naar genoemd is
foto2: één van de schitterende vergezichten over de baai van Alykes
foto3: een mooie olijfboom en ons pad
als je op de foto dubbelklikt, wordt hij groter.