Berg Skopos bedwongen

Vandaag een hele zware wandeling gemaakt, we hebben de berg Skopos op de zuidoostelijke punt van Zakynthos beklommen. Vanochtend zijn we meegereden met onze nieuwe duitse kennissen Peter en Christine, naar Vassilikos. Daar gingen zij verder wat dingen bekijken en wij begonnen om 11 uur de wandeling. Morgen vul ik het verslag verder aan. Nu zijn we een beetje moe na een wandeling van 28,2 km en 8 uur lopen.

Na een dagje rust, volgt hier het verdere verslag.
We kregen dus een lift van Christine en Peter. Zij hebben ons in Vassilikos afgezet en ze gingen vandaar verder met hun tour naar Gerakas. We startten daar met onze wandeling en kwamen al snel borden tegen met, dachten we, allemaal griekse waarschuwingen. Maar goed, de verschillende kaarten en plattegronden hadden ons verteld dat er daar wegen waren, dus we liepen door. Tot er gewoon een huis stond en we zomaar in hun tuin stonden. Niks weg, ook niet verderop en andere wegen waren echt afgesloten met hekken. Dus terug naar de weg. Andere mogelijkheden waren er niet en dus liepen we een heel eind over de hoofdweg, wat niet onze favoriete wandelweg is. Van veraf konden we de berg Skopos zien en het leek een hele klim te worden. Nou, dat klopte inderdaad. Beneden stond aangegeven dat het 4 kilometer was naar de top, waar ook een kerkje staat met de ruines van een klooster, de Panakia Skopiotissa. Het was een hele klim, en toen we boven aankwamen waren de eerste gezichten die we zagen die van Peter en Christine. Hun tour naar Gerakas was kort geweest en zij hadden besloten om ook Mount Skopos te doen. Het uitzicht was grandioos. We keken schitterend uit over Zakynthos-stad, over Kaap Gerakas en over de baai van Laganas. Het kerkje is een mooi wit-geel gebouwtje, wat we zelfs kunnen zien vanuit ons huisje in Chartata. Het is te zien als een heel klein wit stipje boven op een flinke bult, die Skopos heet.
Na alles te hebben bekeken gaan we op weg naar beneden. We willen langs de andere kant van Skopos naar benedenom dan via Kalamaki en rustige weggetjes terug te komen in Zante, waar onze bus om 20.10 vertrekt. Maar ... er was een maar. Na een paar honderd meter te hebben gelopen staat er een hek over de weg en kunnen we gewoon niet verder. Ook hier geen andere mogelijkheid dan terug gaan en dezelfde weg terug te lopen. Weer beneden aangekomen moeten we weer verder over de hoofdweg, dus continu uitkijken waar je loopt, auto's en bussen die vlak langs je heen rijden. Van de éne kant van de weg naar de andere, omdat het daar dan net iets overzichtelijk is. Maar ja, er gaat dus wel eens iets mis bij het plannen van wandelingen. We waren echt flink kapot toen we bij het busstation aankwamen, maar gelukkig wel op tijd. Maar het was de moeite zeker waard, wat een uitzicht, daar boven op Skopos.