Wij weten dat er veel zaken zijn in het leven waar je bij moet stilstaan. Maar het is ook zo ontzettend belangrijk dat je geniet van het leven, als het nog kan.
'Pluk de Dag', 'Carpe Diem', 'Geniet van elk moment', 'Pak wat je pakken kunt' en ga nog maar even door.
Geniet van het leven zolang je kunt, misschien heb je straks niet meer de mogelijkheid. En dan kun je tenminste zeggen: ik heb eruit gehaald wat erin zit.

maandag 25 juni 2012

Hoogste uitkijkpunt bereikt, de antennes

klik hier voor de route
23,5 km; 9 uur 30 minuten (inclusief pauzes van 20 en 30 minuten)

De wekker stond dus vroeg vanochtend omdat het een lange route is én om de warmte een beetje voor te blijven. Om 6.10 uur lopen we buiten, we zien de zon opkomen boven de Peloponnesos en de Ionische Zee.  We lopen weer een stukje over de weg en gaan na een paar kilometer het pad op van de Kloosterroute.Na de eerste flinke klim splitst het pad en houden we rechts aan. Hier begint het tweede gedeelte van de klim. We worden weer getrakteerd op mooie uitzichten en stilte. Heel veel bijen en honderden vlinders. De Tijm bloeit en ruikt heerlijk. Na een tijdje kijken we van boven op de geitenwei waar we met de kloosterroute langs komen. We zien de antennes inmiddels op ooghoogte en op nog geen kilometer afstand, maar we doen er toch nog anderhalf uur over om ze te bereiken, want natuurlijk staan die antennes op een andere bult dan waar wij op dat moment op staan. Het uitzicht is mooi, wel wat heiig, dus we nemen ons vast voor om dit ooit eens in de winter te doen. Maar we herkennen veel plaatsen en dat is altijd leuk. We eten er een boterham en vertrekken dan naar Gyrio. In de taverne bestellen we weer een gewone Cola. Ook een heerlijke traditionele yoghurt komt erbij en een bord met watermeloen. Lekker hoor.
Dan beginnen we aan de terugweg door de pas richting Kalithea. Vorig jaar schreef ik het ook, zo vreemd dat halverwege de weg ineens verandert in een asfaltweg en 300 meter weer puin wordt. De afdaling is zwaar, heel zwaar. Allemaal rollende stenen en een flink dalingspercentage. Dat betekent dus tenen die voor in de schoenen worden gedrukt en dat voel je na een paar kilometer. Maar we komen thuis en we hebben van de tocht genoten.
Een heerlijke dip in het zwembad en een afspraak voor morgen met Pavlos en Sharon, we gaan het zien.


Zonsopkomst
Van boven af: het kloosterpad
Als je het kent, herken je misschien iets
Het dorpje Gyrio tussen de cypressen en pijnbomen
Taverne in Gyri
Alle paden die je ziet moeten we volgen

Geen opmerkingen: