Om kwart over 5 gaat de wekker, aankleden en spullen pakken die nodig hebben. Om iets voor 6 is de bus er. We moeten nog andere wandelaars ophalen en moeten op een ander punt overstappen in een andere bus. Die brengt ons naar een restaurant vlak bij de kloof waar we kunnen ontbijten en eventueel nog iets kunnen kopen. Rond 8 uur zijn we bij het begin van de wandeling. De gids heeft een paar keer gezegd dat mensen met een medisch probleem bijvoorbeeld aan knieën dat moeten melden. Ik meld het niet, want ik hoop te weten wat ik (of mijn knie) aan kan. Wij hebben deze kloof wandeling al eens gedaan in 2005, maar onderweg blijkt dat we wel het een en ander zijn vergeten. In mijn hoofd was het eerste stuk heel veel trappen, het waren wel trappen maar heel ongelijk en gevuld met kleine of grote stenen. Het is een prachtige wandeling maar je moet echt gaan stilstaan om iets te bekijken. Niet lopen en op de omgeving letten tegelijk. Ik glij slechts één keer uit, maar bezeer me gelukkig niet. Het is wel heel vermoeiend lopen, over kiezels en wat grotere stenen, over kleine en grote keien en over rotsblokken, het is geen moment vlak. En het is absoluut een uitdaging geweest, maar we zijn hem aangegaan en het is gelukt. En natuurlijk heb ik veel foto's gemaakt, want het is mooi daar met de steile wanden en prachtige lagen die je kunt zien in de rotswanden. We verzamelen in een restaurant in Agia Roumeli en daarna worden we met een ferry naar een ander plaatsje gebracht, want je kunt hier in Agia Roumeli niet met een auto komen. Daarna gaan we met de bus en het is een lange rit van de zuidkust naar de noordkant van Kreta en dat natuurlijk met mondmasker om vanwege covid 19. Dan worden de verschillende wandelaars bij de hotels afgezet en dat duurt even, wij moeten weer verkassen naar een kleinere bus, maar zijn dan de eersten die worden afgezet. Het was een prachtige dag en een heerlijke douche maakt ons weer een beetje mens.
|
Nog in de ochtendschemering |
|
Het begin waar het aardig naar beneden gaat |
|
De lucht is boven al helder |
|
maar beneden nog niet |
|
Ja, zo ziet de route er soms uit |
|
Het, vroeger bewoonde, dorpje Samaria |
|
De kloof |
|
Imposant, zeker als je de kleine figuurtjes erbij ziet |
|
Veel leuke bruggetjes om steeds maar weer naar de andere kant te komen waar het net iets beter loopt |
|
Lijnen in de rotsen |
|
en mooie kleuren |
|
Bijna aan het eind |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten